bed-hisal

• Hasletleri kötü, fena huylu.

bum

• Yer, toprak, zemin, memleket, yurt. (Farsça)
• Huy, haslet, tabiat. (Farsça)
• Sürülmemiş tarla, arazi. (Farsça)

butha

• İyi huy, güzel haslet. Müsbet alışkanlık.

ciriyya

• Tabiat, mizac, fıtrat, yaradılış.
• Huy, haslet.Adet, alışkanlık.

derb

• (Dürb) Bir şeyi âdet edinmek.
• Dadanmak, alışmak.
• Haslet, cür'et.
• Tecrübe etmek.
• Denemek.

deydenun

• Toplamak.
• Haslet, huy, âdet.
• Oyun.

durbe

• Âdet, haslet.
• Cür'et.
• Tecrübe.

dürbe

• Âdet. Haslet.
• Cür'et ve mümareset. Tecrübe.

edib / edîb

• Güzel hasletleri kendinde toplayan, haddini bilen.
• Düzgün, güzel ve pürüzsüz söz söyleyen ve yazan, edebiyatçı.

evsaf-ı cemile / evsâf-ı cemile

• Güzel vasıflar. İyi hasletler.

fazayih

• (Tekili: Fazih) Ayıplar, rezaletler. Sır kabilinden olan kötü hasletlerin açılıp fâş edilmesi.

fazıle

• (Çoğulu: Fevâzıl) İnsandan başkalarına da geçebilen huy, haslet.

hamiyet

• Gayret.
• Nâmustan gelen gayretle utanma veya kızma.
• İstinkâf etmek.
• Mukaddesatı ve milletin haklarını, mâmus ve haysiyeti korumak hususlarında gösterilen gayret ve ihtimam hasleti. İman ve İslâmiyeti ve Hz. Peygamber'in (A.S.M.) Sünnet-i Seniyyesini ve din ve mücahede

hasail / hasâil / خصائل

• (Tekili: Haslet) Hasletler.

• Hasletler, huylar, nitelikler.

• Hasletler, tabiatlar. (Arapça)

hasail-i gàliye / hasâil-i gàliye

• Yüksek ve üstün hasletler, özellikler.

hasl

• Fena huylu olma. Kötü haslet sahibi olma.

haslet-i hamide

• Medih ve senâ edilmeğe, övülmeğe lâyık olan güzel ahlâk ve haslet.

haslet-i hamra / haslet-i hamrâ

• Hamiyet, gayret veya mahcubiyetten gelen ve yüz kızarması suretinde görünen güzel haslet.

• Güçlü haslet; hamiyet, gayret ve mahçubiyetten kaynaklanan ve yüz kızarması şeklinde kendini gösteren haslet.

haslet-i islamiye / haslet-i islâmiye

• İslâmiyetten gelen haslet, özellik.

haslet-i muhammediye

• Hz. Muhammed'in (a.s.m.) hasleti, özelliği.

hılye

• Güzel sıfatlar, iyi hasletler.
• Süs, zinet.
• Peygamberimiz Hz.Muhammed'in (A.S.M.) evsafı ve bundan bahseden kitab.

hısal / hısâl / خصال

• (Tekili: Haslet) Hasletler, huylar, tabiatlar. Ahlâk.

• Huy, haslet. (Arapça)

hısal-i hamide / hısal-i hamîde / hısâl-i hamîde

• Medhe ve övülmeğe lâyık güzel huylar, güzel hasletler.

• Övülmeye lâyık güzel hasletler, huylar.

hulk

• Huy. Ahlâk. Tabiat. Yaratılıştan olan haslet. Seciyye. Cibilliyet.
• İnsanın doğuştan veya sonradan kazandığı ruhî ve zihnî hâller.

hullet

• (Çoğulu: Hulel) İçten, samimi sevgi. Dostluk. Muhabbet. Haslet.

hüsna

• (Ahsen'in müennesidir) İyi zan. En güzel. Amel-i sâlih. Pek güzel.
• Cennet.
• İyi amel ve haslet. Cenab-ı Hakk'ı görmek ve Ona iman ve ubudiyetle şereflenmek.
• Düşman üzerine fevz ve zafer bulmak, şehidlik.

hutta

• Haslet, huy.

i'tizar

• Kusurunu bilerek özür dilemek. Kusurunu beyan edip ve anlayıp af dilemek. (Takdire şayan güzel bir haslettir.)

ma'den

• Maden.
• Bir haslet veya hususiyetin kaynağı.
• Herşeyin aslî mekânı, menbâ ve me'hazı olan yer.
• Toprak, taş, kum gibi maddelerle karışık demir vesairelerin vaziyetlerine de maden denir.

mahamid

• (Tekili: Mahmedet) İyi ve güzel huylar. İyi hasletler.
• Şükürler, senâlar, medihler. Şükür edilmeğe değer davranışlar.

mahmud-üş şiyem

• Medhedilecek huylara sâhib olan. Beğenilen ve takdir edilen hasletler kendinde bulunan.

mehamid

• Şükür ve hamdler. Medihler. Sebeb-i şükür ve hamd olan hasletler.

mes'adet

• Bahtiyarlık. Saadete sebeb olacak haslet. İyilik.

mezaya

• Meziyyetler. İyilikler. Hasletler.

namus

• Irz, iffet, edeb, hayâ.
• Şeriat.
• Melâike.
• İrade-i İlâhiyenin tecellisi.
• Nizam.
• Emniyet ve istikamet gibi faziletlerin muhassalası olan pek kıymetli haslet.
• Bir kimsenin mahrem, gizli esrarı olup işleri ve hallerinin iç yüzüne vakıf ve muttali ki

nikhaslet

• (Nîk-haslet) Ahlâkı ve huyu iyi olan. (Farsça)

rüchan

• Üstünlük, yükseklik, üstün olma. Fazilet, haslet veya her hangi bir şey cihetiyle diğerinden üstün olmak.

seref

• Boş yere ve lüzumsuz harcamak, israf etmek.
• Hatâ etmek.
• Âdet, haslet iyi huy.

sev'e

• Kabiha ve fâhişe hasleti.
• Ut yeri.

sıdk

• Doğru söz. Hakikata muvâfık olan. Bir şeyin her hususu tam ve kâmil olması.
• Ahdinde sâbit olmak.
• Peygamberlere mahsus en mühim beş hasletten birisi.
• Kalb temizliği.

sukut-u mutlak

• Mânen iyice tefessüh etme, iyi hasletlerin tamamen kaybolması.

tamam-ı ıttırad-ı ahval

• Bir kimsede var olan huy ve hasletlerin sekteye uğramadan biteviye devam etmesi, her zaman aynı durumu göstermesi.

tasfiye

• Temizleme, parlatma. Kalbi iyi hasletlerle süsleme.

vakar

• Ağırbaşlılık. Halim ve heybetli oluş. Nâmusu muhafazayı mucib haslet. Temkinlilik. Azamet ve izzet.