asuf

• Hızlı ve çabuk yürüyen.
• Çok şiddetli rüzgar.

ateş-hiram / ateş-hirâm

• Süratle yürüyen, hızlı yürüyen. (Farsça)

bad-reftar

• Rüzgâr gibi hızlı yürüyen. Çabuk ve hızlı koşan, sür'atli. (Farsça)

bad-seyr

• Hızlı yürüyen, rüzgâr gibi koşan, ayağına çabuk. (Farsça)

bad-süvar

• Koşu atı, hızlı yürüyen at. (Farsça)
• Hızlı giden atlı. (Farsça)

bais-i sür'at

• Hızlı gitmesine, sür'atli olmasına sebeb olan.

besbese

• Bir nesneyi yaş etmek, bir şeyi ıslatmak.
• Çok çabuk yürüme. Hızlı yürüme.

besrik

• (Bisrik) Hafif ve hızlı yürüyüşlü bir cins hecin devesi.

bilhads

• Hızlı bir kavrayışla.

burak

• Peygamber efendimizin göklere çıkarıldığı, bilinmeyen yerlere götürüldüğü gece (mîrac gecesinde) üzerine bindiği ve kendisini Mekke'den Kudüs-ü şerîfe kadar götüren (taşıyan) Cennet hayvanı. Burak, dünyâ hayvanlarından değildir. Erkekliği ve dişiliği yoktur. Çok hızlı giderdi.

burak-ı tevfik-i ilahiye / burak-ı tevfik-i ilâhîye

• Allah'ın burak gibi hızlı olan başarı ihsanı.

çabük

• Çabuk, seri, aceleli, hızlı, tez, hafif. (Farsça)

çabükrev / çâbükrev / چابك رو

• Hızlı giden. (Farsça)

cemmaz

• Hızlı giden.

cemmaz-süvar

• Hızlı giden bineğe binen kimse. (Farsça)

çevik ve çalak

• Hızlı hareket eden.

çevikçalak / çevikçalâk

• Çevik ve hızlı.

dabh

• Atların koşu esnasındaki nefeslerinin sesleridir ki, sahil denilen kişnemek değil, yemi ve sahibini gördüğü zaman yaptığı gibi hamhame denilen sesi de değil; hızlı nefes sesi olan bir harıltı ve hohlamadır. Denilmiştir ki: Dabh, bir at ve bir de köpek koşarken olur.

dakdake

• Tez tez yürümek, hızlı yürümek.

demuk

• Sür'atli, seri, hızlı.

deruc

• Hızlı esen rüzgâr, fırtına.

devan

• Hızlı yürüyen, koşan, seğirten. (Farsça)

dilas

• (Çoğulu: Düles) Hızlı, seri.

düztaban

• Tıb: Ayak tabanı düz olan kimse. Böyle kişiler çabuk yorulurlar ve hızlı yürüyemezler. (Türkçe)

ekspres

• ing. Seyahatı esnasında ancak büyük duraklarda duran ve çok hızlı giden vasıta.

ergun

• Sert başlı at. Hızlı ve oynak olarak giden at. (Farsça)

esra' / اسرع

• En çabuk, en hızlı. (Arapça)

firaset / firâset

• Hızlı kavrayış.

firkateyn

• Buharın icadından evvel kullanılan harp gemilerindendir. Bu gemiler, güvertelerinin altında bir batarya topu hâvi olup hızlı giderlerdi. Bu gemilerin üç direkleri vardı ve içlerinde mürettebatının binbeşyüzü bulanları da vardı.

gazevan

• Hızlı giden iyi at.

germ-ran

• Atı çok süren, hızlı at süren. (Farsça)

germiyyet

• Sıcaklık, hararet. Ateşli ve hızlı çalışma.

hads-i kat'i / hads-i kat'î

• Hızlı bir şekilde kalbe doğan ve doğruluğu kesin olan bilgi.

hadsen

• Sezgiyle, zihnin hızlı intikali sûretiyle.

hashas

• Seri, çabuk, hızlı.

havkale

• (Çoğulu: Havâkıl) İhtiyar, zayıf, kuvvetsiz ve çelimsiz adam.
• Hızlı yürüme.

havz

• Seri sevk, yeynilik, sür'atli oluş, hızlılık.

hazd

• Ağaçtan diken koparmak.
• Ağacın kabuğunu soymak.
• Çok hızlı ve şiddetle yemek yemek.

hazhaz

• Seri, sür'atli, hızlı.

hecin

• Pek hızlı yürüyen bir cins deve.
• Arap atı ile diğer cins attan doğmuş melez at.

helva'

• Hızlı yürüyüşlü davar.

hemş

• Ameli seri olan, hızlı, hareketleri çabuk olan.

hezz

• Hızlı okumak.
• Süratli kesmek.

hıbık

• Uzun, tavil.
• Hızlı yürüyüşlü at.

huşuf

• (Çoğulu: Huşef) Seri, eli çabuk, hızlı.
• Geceleyin yola giden deve.

iczam

• El kesme.
• Hızlı yürüme.

iftah

• Seğirtme.
• Sık nefes alma, hızlı hızlı soluk alma.

igtila'

• Hızlı ve sür'atli yürüme. Çabuk yürüme.

ıh

• Deveyi çökertmek için kullanılır sestir.
• Yorgunluk ve heyecanla hızlı nefes vermeği tasvir eder.

ıhlamak

• Ih diyerek deveyi çökertmek.
• Ih diyerek yorgunluk ve heyecanla hızlı nefes vermek.

ıhtitaf

• Sür'atle ahzetmek, çok hızlı almak.

inkidar

• Hızlı yürüme.
• Düşme ve saçılma.

irgaf

• Hırsla bakma.
• Hızlı yürüme.

irkal

• Hızlı yürüme.

istikare / istikâre

• Hızlı hızlı yürüme.
• Yükleri sırtına yükleyip götürme.

kabis

• Hızlı giden at. Süratli at.

kefit

• Seri yürüyüş, hızlı yürüyüş.
• Kuvvet.

kehribar

• Birşeye hızlı bir şekilde sürüldüğü zaman hafif şeyleri kendine çeken değerli bir taş.

kehrüba

• Saman kapan. (Farsça)
• Bir yere hızlıca sürüldüğü zaman, hafif şeyleri kendine çeken bergâmi taş. (Türkçede tahrif edilerek "Kehribâr" denilir.) (Farsça)

kemal-i sür'at

• Hızlı bir şekilde.

kemal-i sür'atle / kemâl-i sür'atle

• Çok hızlı bir şekilde.

kezkaz

• Tez tez yürümek, hızlı hızlı gitmek.

kifat

• Cem'olmuş, toplanmış, biriktirilmiş.
• İçinde birşey toplanıp biriktirilen yer.
• Hızlı uçmak, gitmek.
• (Tekili: Küfv) Küfüvler, benzerler, eşler, denkler.

kulkul

• Şen, çevik, atik.
• Bir şeyin deprenmesiyle çıkan ses.
• Büyük, derin deniz.
• Hızlı giden at.

ma'c

• Süratle gitmek, hızlı gitmek.
• Yürürken dolaşmak.

mellah

• Dalkavukluk eden, yaltaklanan. Tez tez yürüyen, hızlı yürüyen.

men'ab

• Cömert.
• Hızlı yürüyen.

mevvar

• Seri, çabuk, hızlı, sür'atli.

meyla'

• Otsuz sahra, çöl.
• Acele, hızlı, seri.

mu'tedilane

• Orta hâllice. Ne çok hızlı, ne de çok yavaş olmadan.

mübagbag

• Çok hızlı, seri ve acûl.

mücrihe

• Yürümesi ve gitmesi tez olan kişi. Hızlı yürüyen kimse.

müdrenfık

• Sür'atle yürüyen kişi, hızlı giden kimse.

muhfes

• Seri, hızlı.

münserih

• Çabuk ve çevik davranan.
• Hızlı hızlı giden hayvan.

mütemadih

• Zararı çok olan kimse. Acele ile yapan, hızlı çalışan kimse.

na'ab

• Aceleci. Hızlı yürüyen, tez giden kişi.

na'naa

• Irak etmek, uzaklaştırmak.
• Hızlı konuşmak, tez tez söylemek.
• Katı deprenmek.
• Yemeğe nane koymak.

necaşe

• Süratle yürümek, hızlı yürümek.

nevend

• (Nevende) Postacı. Atlı postacı. (Farsça)
• Hızlı giden at. (Farsça)

nokta-i cevvale / nokta-i cevvâle

• Dâimî hareket hâlindeki nokta. Dâire şeklinde hızlı dönen bir nokta.

rebez

• Ayağı hafif. Hızlı yürüyüşlü.

ruh-u cevvale / ruh-u cevvâle

• Sürekli hareket halinde olan ve çok hızlı hareket eden ruh.

sa'y

• Çalışma, Çalışıp çabalama. Gayret sarfetme. Bir maksadın meydana gelmesi için elden geleni yapma.
• Hızlı yürüme.
• Cür'et etme.
• Ziyaret etme.
• Gammazlık yapma.
• Ist: Hac veya Umre'de Safâ ile Merve arasında usulüne göre yedi defa gelip gitmektir.

sai

• Çalışan.
• Devletçe posta idaresinin kurulmasından evvel mektup ve emanet götürüp getiren kimseler.
• Bir yere vâli olan.
• Cemaat başı.
• Yan yan giden.
• Hızlı yürüyen.
• Koğuculuk yapan.

sefva'

• Hızlı yürüyen katır.

şemire

• Hızlı yürüyen deve.

şemizer

• Hızlı yürüyen deve.

seri / serî / سریع

• Hızlı. (Arapça)

seri'

• Çabuk, hızlı.
• Az vakitte çok iş yapan.

seri-ül hareke

• Hızlı giden.

seriüsseyir / serîüsseyir

• Çok hızlı olan, süratle akan.

seriüsseyr / serîüsseyr

• Hızlı akan.

şiddet-i hareket

• Hızlı hareket.

sür'at-i icad / sür'at-i îcad

• Çok hızlı bir şekilde var etme.

sür'at-i imtisal

• Hızlıca uymak, yerine getirmek.

sür'at-i intişar

• Hızlı yayılma.

sür'at-i kalem

• Kaleminin hızlı olması, hızlı yazı yazma.

sür'at-i teessür

• Çok çabuk ve hızlı etki altında kalma.

sür'at-i zeval

• Hızlıca geçip gitme, yok olma.

sür'atli

• Hızlı.

süratli / sürâtli

• Hızlı.

tahr

• Uzaklaştırmak. Irak etmek.
• Atmak.
• Göz çapağını dışarı atmak.
• Seri, hızlı.
• Oku uzak giden yay.

tehacüm

• Birbirine hücum etme.
• Bir yere istekle, hızlıca toplanmak, üşüşmek.

tiz-per

• Hızlı ve çabuk uçan. (Farsça)

tünd / تند

• Hızlı. (Farsça)
• Keskin. (Farsça)
• Acı. (Farsça)
• Şiddetli. (Farsça)

udric

• Sarı kaftan.
• Hızlı ve çok yürüyen at.

üncuc

• (Çoğulu: Anâcic) Hızlı yürüyen at.

vekra

• Hızlı yürüyen deve.
• Ayağını yere kuvvetli basan kadın.
• Bir nevi sıçramak.

vesic

• Şiddetli seyir. Hızlı gitme.
• Hızlı yürüyen deve.

veşkan

• Hızlı ve aceleci kimse.

zemil

• Tez, hızlı, seri.
• Deve yürüyüşünden bir çeşit.

zeruf

• Seri, hızlı, aceleci.