ahsen-i mahluk / ahsen-i mahlûk

• Yaratılmışların en güzeli, yaratılışı en kıvamda olan.

ahsen-i mahlukat / ahsen-i mahlûkat

• Yaratıkların en güzeli.

• Yaratıkların en güzeli.

ahsen-ül gayat / ahsen-ül gayât

• Gayelerin en güzeli, en iyisi.

ahsen-ül kasas

• İbret verici vakıaların en güzel şekilde nakledilişi. Kıssaların en güzeli.
• Sure-i Yusuf (A.S.).

ahsenü'l-kasas

• Kıssaların, hikâyelerin en güzeli.
• Yusuf Sûresi.

ar'ar

• Dikenli ardıç ağacı, dağ selvisi.
• Mc: Güzelin boyu bosu.

ateş-dil

• Sözü dokunaklı olan. (Farsça)
• Her gördüğü güzeli seven. (Farsça)
• Pek zeki adam. (Farsça)

atyeb-i me'külat / atyeb-i me'külât

• Yiyeceklerin en güzeli. En güzel yiyecekler.

bih-güzin

• Sarraf. (Farsça)
• Bir şeyin en güzelini seçen. (Farsça)

efsah-ı füseha / efsah-ı füsehâ

• Fasih ve güzel konuşanların en fasihi ve güzeli.

ehasin-i ahlak / ehasin-i ahlâk

• Ahlâkın en iyisi, en güzeli. Hz. Peygamberimizin (A.S.M.) ahlâkı gibi olan ahlâk.

kemend

• Eskiden idam için boyna geçirilen yağlı kayış. (Farsça)
• Uzakta bulunan herhangi bir nesneyi yakalayıp çekmek için üzerine atılan ucu ilmekli uzunca ip. (Farsça)
• Geyik ve benzeri hayvanların yuları. (Farsça)
• Güzelin saçı. (Farsça)

misem

• Dağlama eseri.
• Dağ yapılan âlet.
• Güzelin çehresindeki cemâl eseri.

şehnaz

• Eski Osmanlı müziğinde meşhur bir makam ismi. (Farsça)
• Meşhur bir dünya güzelinin ismi. (Farsça)
• Çok güzel olan. (Farsça)

semra / semrâ

• Esmer güzeli.

zevk

• Lezzet alma, hoşa gitme, tatma.
• Hoş, hoşa giden. Mânevi haz.
• Boş vakit geçirmek. Eğlenmek.
• Alay etmek. Güzeli çirkinden ayırma kabiliyeti.