REKLAM ENGELLEMEYİ GERİ ALMA KODU BURADA BAŞLAR --> REKLAM ENGELLEMEYİ GERİ ALMA KODU BURADA BİTER -->

LUGGAT
OSMANLICA TÜRKÇE SÖZLÜK

{ lügât . lügat . لغت }

Arapça ve Farsça yazımları, Osmanlıca okunuşları 
ve detaylı açıklamaları ile birlikte.

Arama yapmak istediğiniz kelimeyi girip
karşılığını bulmak istediğiniz "OSMANLICA ARA" ya da "TÜRKÇE ARA" butonlarına tıklayın.
Türkçe - Osmanlıca Sözlük'te Gururlu ifadesini içeren 28 kelime bulundu...

asul

  • Gururlu, mütekebbir, zâlim kimse.

ceffah

  • Mütekebbir kimse, gururlu kişi.

demma'

  • Mütekebbir gönüllü, gururlu kimse.

ebu cehl

  • "Cehalet babası" demek olan bu kelime, Hazret-i Resul-i Ekrem (A.S.M.) zamanında, mu'cizeleri ve çok delilleri ve Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm'ı gördüğü halde iman etmeyen din düşmanı puta tapan gururlu bir müşrikin lâkabıdır. Bedir Gazasında öldürüldü.

enaniyetli / enâniyetli

  • Bencil, gururlu.

fekih

  • Mütekebbir, gururlu ve şerli kimse.

feride

  • Kendi ihtiyariyle hareket eden, gururlu, kibirli kimse. (Farsça)

fir'avn

  • Firavun, eski Mısır hükümdarlarına verilen ünvan.
  • Tanrılık iddiasında bulunduğu için Hz. Musa'nın mücadele ettiği Mısır hükümdarı.
  • Çok kibirli, gururlu ve inat adam, Firavn.

gerden-efraz

  • (Gerden-firâz) Kibirli, gururlu. Boyun kaldıran, başı yukarda. (Farsça)

gerdun-sirişt

  • Mağrur, gururlu, kibirli kimse. (Farsça)
  • Zâlim, gaddar, kan dökücü. (Farsça)
  • Tenbel, uyuşuk. (Farsça)

giran-ser

  • (Çoğulu: Giranserân) Mağrur, kibirli, gururlu, kendini beğenmiş. (Farsça)

gırre

  • Gaflet. Boş bir şeye aldanan.
  • Tevbeyi sonraya bırakıp, aldanan. Övünen, gururlu. Gâfil. İşe yaramaz.

gıtrif

  • Mütekebbir, gururlu, kendini beğenmiş.

gururkarane / gururkârâne / gurûrkârâne

  • Gururlu bir şekilde.
  • Gururlu bir biçimde.

hanif

  • Gururlu, mağrur, kibirli.
  • Dargın, küskün.

hine

  • Onurlu olma hâli, gururluluk.

izzet-i mağrurane / izzet-i mağrurâne

  • Gururluca izzet, şeref.

magrur

  • (Mağrur) Gururlu. Boş bir şeye güvenen. Fâni ve faydasız şeylere güvenip kendini aldatan. Mütekebbir. Kibirli kimse. Müteazzım.

mağrur / mağrûr / مغرور / مَغْرُورَ

  • Gururlu.
  • Gururlu.
  • Gururlu.
  • Gururlu.
  • Gururlu, kendini beğenmiş. (Arapça)
  • Mağrûr olmak: Gururlanmak. (Arapça)
  • Gururlu.

mağrurane / mağrurâne

  • Gururlu bir şekilde.
  • Gururluca.

magruriyet

  • Gururluluk, kibirlilik.
  • Bir şeye itimad edip, güvenip aldanma.
  • Kibirlenme, gurulanma, övünme, tefahhur, tekebbür.

mağruriyet

  • Gururluluk, kibirlilik.

masbu'

  • Kibirli, gururlu, mağrur. Kendini beğenmiş.

mezhüvv

  • Kibirli, gururlu.

müsta'zım

  • (Azm. den) Büyük gören, isti'zam eden, büyük tutan.
  • Gururlu, kibirli, enaniyetli.

mütevazi'

  • Gururlu olmayan, alçak gönüllü, kendi fakrını bilen.
  • Gösterişsiz.

nahhat

  • Gururlu, kibirli.

nihvar

  • Gururlu, kibirli, kendini beğenmiş adam. (Farsça)

 

Bağış Yapmak İçin Tıklayın