çelenk

• Eskiden kadınların süs için başlarına taktıkları mücevher veya madenlerden yapılmış sorguç. Halka şeklinde çiçek veya yapraklı dal demeti. (Cenazelere çelenk göndermek İslâm âdeti değildir, israftır.) (Farsça)

hasm-ı mütevari / hasm-ı mütevarî

• Huk: Mahkemeye gelmekten ve vekil göndermekten çekinen kimse.

havale

• Göndermek, gönderi.

havale etmek

• Göndermek.

havalename

• Posta gibi vasıtalarla para göndermek üzere yazılan havale mektubu. (Farsça)

i'zam / i'zâm / اعزام

• Göndermek. Yollamak.

• Gönderme. (Arapça)
• Gönderilme. (Arapça)
• İ'zâm edilmek: Gönderilmek, yollanmak. (Arapça)
• İ'zâm etmek: Göndermek, yollamak. (Arapça)

iade / iâde / اعاده

• Geri verme, geri gönderme. (Arapça)
• İâde edilmek: Geri verilmek, geri gönderilmek, (Arapça)
• İâde etmek: Geri vermek, geri göndermek. (Arapça)
• İâde eylemek: Geri vermek. (Arapça)

ib'as

• Yeniden yaratmak, göndermek. Hayat vermek.

iblag

• Bildirmek. Yetiştirmek. Haberdar etmek. Göndermek.

icra

• Bir işi yürütmek.
• Yerine getirmek. Yapma. Tatbik etme.
• Vekil göndermek.
• Mahkeme kararını yerine getirmek.
• Suyu akıtmak.
• Huk: Borçlunun alacaklıya karşı ödemekle mükellef olduğu bir borcu, adlî bir teşekkül vâsıtasıyla ödetme.

ifrad

• Tek olarak söylemek.
• Ayırmak.
• Göndermek. Yollamak.

ihrac

• Çıkarmak. Dışarı atmak. Fazla malı başka memlekete göndermek. İstifade için meydana koymak.

ihracat

• (Tekili: İhrâc) Memleketteki fazla malı başka memlekete göndermek, satmak.
• Çıkarmalar. İhraç etmeler.

ikra'

• Okutmak. "Oku" diye emretmek.
• Selâm göndermek. Yakın gelmek. Ziyafet istemek.

irsal

• (Resul. den) Göndermek, gönderilmek, yollamak.
• Havale kılma.
• Salıvermek. Kendi haline koymak.
• Sürü sahibi olmak.
• Elçi gönderme.

isra / isrâ

• Yürütmek, göndermek.
• Gece seferi yapmak.
• İrsâl etmek.

isra'

• Hızlandırmak. Sür'atlendirmek.
• Geri döndürmek. Göndermek.

risale

• Mektup.
• Bir ilme dair yazılmış küçük kitap.
• Haber göndermek.
• Elçinin götürdüğü mektup, name.
• Fık: Bir kimsenin sözünü veya emrini başka birisine tebliğ etmek.

risalet

• Birisini bir vazife ile bir yere göndermek.
• Peygamberlik. Büyük kitapla gelen peygamberlik.
• Elçilik.

sedl

• İrsal etmek, göndermek, yollamak.

sevk

• Önüne katıp sürmek, ileri sürmek. Yollamak, göndermek.
• Neticeye bağlamak.

sevk-i tabi'i / sevk-i tabi'î / سوق طبيعى

• İçgüdü.
• Sevk etmek: Göndermek, yönlendirmek, götürmek.

ta'yin

• Yerini belli etmek.
• Vazifeye göndermek, vazifelendirmek.
• Ayırmak.
• Tayın, erzak.

tevcih

• Döndürmek, yöneltmek.
• Tefsir etmek.
• Birisini bir tarafa göndermek.
• Rütbe vermek.
• Bir kimseye söz atmak.
• Edb: İki zıd mânaya gelebilen ve birbirinin zıddı mânada söz kullanmak.

zefif

• Çabuk davranan. Çevik.
• Deve kuşunun yelmesi.
• Gelini kocasına göndermek.
• Hızla gitmek.