a'mak-ı hafa / a'mâk-ı hafâ

• Gizlilik derinlikleri.

• Gizli derinlikler.

abisten

• Gizli, gizleme. (Farsça)
• Gebe. (Farsça)
• Dişilik. (Farsça)

abiştgah / abiştgâh

• Gizlenecek yer, gizli yer. (Farsça)

ahfa / ahfâ / اخفا / اَخْفَا

• Çok gizli, pek gizli.

• Kalbe bağlı duyguların en gizli, en kapalı olanıdır ki, Cenâb-ı Hak sıfat, şuûnat ve Zât'ına ait en gizli, en mahrem mânâları izin verdiği ölçüde bu duyguya hissettirir.

• Çok gizli, âlem-i emrin (madde ve ölçü olmayan ve arşın üstündeki âlemin) beşinci ve son latîfesi (makamı, mertebesi).

• Çok gizli, en gizli.

• Çok gizli.

• En gizli. (Arapça)

• Çok gizli (ruhta bir latîfe).

ahfiye

• (Tekili: Hıfâ) Örtüler, perdeler, gizli şeyler.
• Çiçeğin tomurcuğunu örten kabuk.

ahkam-ı mesture / ahkâm-ı mesture

• Gizli hükümler.

ahram

• (Tekili: Harem ve Harim) Gizli yerler. Gizli olup herkesin girmesi serbest olmayan yerler.
• Kadınların bulunduğu haremlikler.

ajan

• Bir şahsın, bir şirketin veya bir devletin bazı işlerini gören kimse. (Fransızca)
• Gizli vazifeli olan kişi. (Fransızca)

alenen

• Gizli olmayarak, açıktan.

aleni / alenî

• Açık olarak, meydanda. Gizli olmayarak.

• Açık, gizli olmayan.

allam-ul-guyub / allâm-ul-guyûb

• Gâibleri (görünmeyen ve bilinmeyen gizli şeyleri) çok iyi bilen mânâsına, Allahü teâlânın isimlerinden.

allamü'l-guyub / allâmü'l-guyûb

• Gayb âlemini ve bütün gizlilikleri çok iyi bilen Allah.

• Esmâ-i Hüs-nâ'dan biri, bütün gizlileri bilen Allah.

asar-ı hafiye / âsâr-ı hafiye

• Gizli eserler.

avrat

• (Tekili: Averât) (Avret) Kadınlar.
• Gizli yerler.
• Mahrem zamanlar.

azb

• Gizli kalma. Görünmez olma.

bahsere

• Dağıtma.
• Gizli bir şeyi aşikâr yapma, meydana çıkarma.
• Kesilerek tane tane olma.

basar

• Âletsiz ve şartsız olarak, gizli ve âşikâr (açık) her şeyi görmesi mânâsına, Allahü teâlânın sübûtî sıfatlarından biri.

basir / basîr

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Gizli ve açık her şeyi hakkıyle görücü.

batın / bâtın

• İç, iç yüz, gizli, sır.

• İç, içyüz, gizli, sır, derunî.
• Allah'ın isimlerinden.

• İç, dâhilî. Gizli. İçyüz. Sır, esrar. Künh ve zâtı itibarı ile gizli. (Zıddı: Zâhir'dir)

batıniyye / bâtıniyye

• Kur'an-ı Kerim'deki âyetlerin ve hadis-i şeriflerin zâhir ve âşikâr mânalarından ayrılarak, usûlsüz ve yanlış te'viller ile âyet ve hadislerin gizli ve sırlı mânalarını bulmak iddiasında olan sapık bir tarikat ve buna bağlı olanlar.Esasen âyet ve hadislerin ince, derin ve küllî mânalarını tefsir ve

• Kurânın apaçık mânâlarına itibar etmeyip gizli mânalar bulduklarına inanan sapık bir anlayış.

batıniyyun / bâtıniyyûn

• Kurânın açık mânâlarını bir yana bırakıp gizli mânalar bulduklarına inanarak sapıtan kimseler.

beşaret-i gaybiye / beşâret-i gaybiye / بَشَارَتِ غَيْبِيَه

• Gizli, gaybî olan müjde.

bevatın

• (Tekili: Bâtın) Gizli ve kapalı şeyler. Aşikâr olmayan şeyler. (Zıddı: Zevahir'dir.)

bevh

• Musibete, belâya uğrama; felâket gelmesi. Kederlenme.
• Gizli şeyin, sırrın açığa çıkması.

bıtane

• Gizlenilen hâl. Gizli şey. Herkesin görüp bilmesi istenilmeyen ve aşikâr olmayan şey.
• Mahrem, sırdaş.
• Astar.
• Bir şehrin ortası, merkezi.

buğz

• Sevmeme. Birisi hakkında gizli ve kalbi düşmanlık hissetme. Kin, husûmet.

büyü

• Sihir. İlme, fenne uymayan gizli sebebler kullanarak garib işler yapmayı sağlayan ilim.

casus

• (Çoğulu: Cevâsis) Hafiye. Gizli sırları haber veren. Kendi asıl şahsiyetini gizleyip, kendini iyi şahsiyet şeklinde göstererek ve gizli yollarla bir devletin askeri, siyasi ve mâli durumlarına dair haberleri başka bir devlet menfaatına olarak toplayıp bildiren kimse.

• Gizli sırları haber veren, ajan.

cemceme

• Sözü gizli söyleme, harfleri tâne tâne söyleyip açık beyan edememe.

cemş

• Saçı yolmak veya traş etmek.
• Gizli ses.
• Parmaklarının uçları ile çekmek.
• Gazel söylemek.
• Oynaşmak.

cenin

• (Cenne. den) Ana karnındaki harekete başlıyan çocuk.
• Gizli ve mestur, saklı olan şey.

cenn

• (Cünün) Bir şeyi setretmek, gizlemek.
• Ana karnındaki cenin, gizli olmak.

cers

• Gizli ses.
• Arının ağaçtan ve çiçeklerden emmesi.
• Bir miktar zaman.

cessas

• Gizli şeyleri araştıran, gizli şeylere merak eden. Tecessüs sâhibi.

cevasis / cevâsis

• (Tekili: Casus) Casuslar. Gizli şeyleri araştıranlar. Gizlilikleri öğrenip bilenler.

• Gizli şeyleri araştıranlar.

cevasis-i fünun / cevâsis-i fünun

• Casus gibi davranan fenler; gizli şeyleri araştıran fenler.

dahil / dahîl

• Yabancı, sığınan, sığınmış. Muhacir.
• Birisinin içyüzü, niyet ve mezhebi. Dâhil ve içerde. Birisinin bütün gizli ve sırlı işlerine vâkıf olan dost ve hemdemi.
• Evvelâ alâkasız olup sonradan bir cemaate dâhil olan.
• Edb: Başka bir dilden olup, sonradan diğer bir dile geçe

damacana

• Su veya başka sıvıları taşımaya mahsus dar ağızlı, şişkin gövdeli çoğu hasırla sarılı veya sepetli büyük şişe.

define

• Hazine, gizli servet.

delalet-i zımni ve işari / delâlet-i zımnî ve işârî

• Örtülü ve gizli işaretle bir mânâyı gösterme.

delalet-i zımniye / delâlet-i zımniye / دَلَالَتِ ضِمْنِيَه

• Gizli olarak, içten içe delil olma.

dellal-ı muzhir / dellâl-ı muzhir

• Gizli güzellikleri ortaya çıkararak ilân eden.

desais

• (Tekili: Desise) Vesveseler, desiseler. Gizli hileler.

desis

• (Çoğulu: Desâyis) Gizlenmiş, gizli.

desise

• Gizli hile, oyun.

dımar

• Cehalet devrinde Arabistanda bir sanem (put) ismi.
• Bir daha sâhibinin eline geçmesi ümid edilmeyen zâil olmuş mal.
• Sonraya bırakılan vâde. Müddeti hudutsuz borç.
• Gizli.

dirase

• Kitab okumak.
• Elbiseyi eskitmek.
• Gizli yol.
• Harmanda buğday döğmek.
• Uyuz olan deveyi katranlamak.

dümac

• Çok sağlam nesne.
• Gizli örtülü olan şey.

ehevatının ma-fi'z-zamirleri

• Kardeşlerinin içinde gizli olan şeyler.

ehl-i şuhud

• Kâinatta tevhid delillerini aynen seyreden, İlâhi ve gizli sırlarını Hakkın izni ile gören şuhud ehli. Veli. (Farsça)
• Görecek derecede kat'i kanaat sâhibi olan enbiyâ ve evliyalar. (Farsça)

ehre

• Büyük ağızlı.

ehven-i sırreyn

• İki gizliden en zararsızı.

elhannas / elhannâs

• Gizli şeytan.

emr-i gaybi / emr-i gaybî

• Gizli emir.

enişe

• Hafiye, gizli polis. (Farsça)
• Casus. Gizli haberler öğrenerek veya sırları çözerek düşmanlara haber veren kimse. (Farsça)
• Dalkavuk, yaltakçı. (Farsça)

entrika

• İtl. Hile, gizli tedbir ve dolap.

envar-ı esrar / envâr-ı esrar

• Sırların nurları, bilinmeyen gizli şeylerin ışıkları.

erakk-ı hissiyat

• Duyguların en inceleri. Gizli hisler, ince duygular.

eş'iya

• (A.S.) Beni-İsrail peygamberlerindendir. (M.Ö. 759-700) tarihlerine kadar Beni-İsrail arasında peygamberlik yapmış, birçok mucizeler göstermiştir. Zamanının padişahı tarafından takib ettirilerek bir ağaç oyuğunda gizli olduğu halde, ağaçla beraber biçki ile kesilerek şehid edilmiştir. 66 babdan ibar

esarir

• Gizli sırlar.
• Yüz ve avuçtaki çizgiler.

esbab-ı inkişaf / esbâb-ı inkişaf

• Gizli kalmış hakikatlerin ortaya çıkmasını sağlayan sebepler.

eşdak

• Doğru konuşan. Yalan söylemeyen. Sâdık.
• Büyük ağızlı.

esrar / esrâr

• (Tekili: Sır) Sırlar. Gizli hikmetler ve mânalar. Bilinmeyen şeyler.
• Keyif veren zehir. Uyuşturucu madde.
• Elinde ve el ayasında olan hatlar.

• Sırlar, gizli gerçekler.

• Sırlar, gizli ve akıl ermeyen şeyler.

• Sırlar, gizli mânâlar.

esrar-engiz

• Esrarlı, gizli, ürperti verici. (Farsça)

esrar-ı gaybiye

• Görünmeyen, dünya ile ilgili gizli sırlar.

esrar-ı gaybiye-i kur'aniye / esrar-ı gaybiye-i kur'âniye

• Kur'ân'ın gizli sırları.

esrar-ı hafiyye

• Gizli ve saklı sırlar.

esrar-ı huruf

• Harflerde gizli olan sırlar.

esrar-ı huruf-u kur'aniye / esrar-ı huruf-u kur'âniye

• Kur'ân harflerinde gizli olan sırlar.

esrar-ı rahmet

• Rahmetin içinde gizli olan sırlar.

esrarengiz / esrârengiz

• Gizli ve sırlı olan.

ferah-dehen

• Geveze, boşboğaz. (Farsça)
• Geniş ağızlı, ağzı büyük. (Farsça)

fikr-i muzmer

• Gizli kalmış ve dışarı vurulmamış fikir.

foya

• İtl. Gizli oyun, hile. Göz boyacılığı, sahtekârlık.
• Elmasların yuvalarında yatağına konulan ince madeni yaprak.

fünun-u hafiye

• Gizli ilimler.

füyuz

• (Tekili: Feyz) Feyizler. İnâyetler. Keremler.
• Suyun çoğalıp taşması.
• İnsanın içindeki gizli şeyleri saklamayıp izhar etmesi.
• Bir haberin fâş ve şayi' olması.

fuzuh

• Gizli işlerin zahir olup açığa çıkması.

gaibane / gaibâne

• Hazırda görünmeksizin, yüzyüze olmadan. Gizliden. (Farsça)

gamız

• Derin ve gizli olan.

gammaz

• Birisine iftira ederek zarar veren. Münafık, fitneci.
• Adamın ayıplarını arayıp gizli şikâyet eden.
• Tersane kethüdalarına mahsus altı çifte kayık.

gamz

• (Çoğulu: Gamuz) Göz yummak, gizli olmak, yumuşak muamele etmek.
• Kolay görerek ihmal etmek.
• Çukur yer.

garabet

• Yabancılık. Gariblik.
• Tuhaflık.
• Âcizlik, beceriksizlik.
• Gizli olmak. Hilaf-ı âdet olmak.
• Iraklık.
• Edb: Ne demek olduğu herkesçe anlaşılmayacak kelime ve tabirlerin söz arasında kullanılması.

gayb / غایب

• Hazır olmama, gizli kalma. Hazır olmayan gizli kalan, görünmeyen.
• Âyet-i kerîme ve hadîs-i şerîflerde bildirilmeyen, his organları, tecrübe ve hesâb ile anlaşılmayan gizli şeyler.
• Akıl ve his (duyu) organları ile bilinemeyip, ancak peygamberlerin haber vermesi ile bilinen, Allahü teâ

• Gizli olan, gözle görülmeyen şey.
• Belirsiz, bilinmeyen şey.

• Gizli olan. Görünmeyen. Belirsiz.
• Güman. Hislerle veya akıl ile bilinmeyen şey.

• Gizli, görünmeyen, belirsiz.

• Gözle görülmeyen, gizli. (Arapça)
• Kayıp. (Arapça)

gaybü'l-gayb

• Gayb âleminden de ötede bulunan gizli âlem.

gayr-ı mahrem

• Gizli olmayan.

gayr-i mahrem / غَيْرِ مَحْرَمْ

• Gizli olmayan.

• Gizli olmayan.

genc-i nihan

• Gizli hazine.

gıll

• Düşmanlık, garaz ve adavet, gizli kin ve haset.

goncedehan / goncedehân / غنجه دهان

• Küçük ağızlı, gonca ağızlı. (Farsça)

guyub / guyûb

• Görünmeyenler, gizliler.

hab'

• Gizli, saklı, hafi.
• Gizlemek, örtmek, setretmek.

habaya

• Gizli işler, gizli şeyler.
• Defineler.

habir-i basir / habîr-i basîr

• Kendisine hiçbir şey gizli kalmayacak şekilde bilen, herşeyden haberdar olan ve her şeyi gören Allah.

haby

• (Çoğulu: Hıbâyâ) Örtmek.
• Gizli olan.

hacis

• Tasa, keder, hüzün, gam.
• Hâtıra. Kalb ve hissin en derin ve gizli sesleri.

hadd-i sirkat

• İslâm hukûkunda başkasının az veya çok malını gizlice, haksız olarak veya rızâsı olmayarak almak sebebiyle verilen cezâ.

hafa / hafâ / خفا

• Gizlilik. Gizli olmak. Saklılık.

• Gizlilik, kapalılık.

• Gizlilik.

• Gizlilik.

• Gizlilik. (Arapça)

hafaya / hafâyâ / خفایا

• (Tekili: Hafi) Gizli şeyler. Sırlar.

• Gizli şeyler, sırlar.

• Gizli şeyler. (Arapça)

hafaya-yı umur / hafaya-yı umûr

• İşlerin gizli tarafı.

hafi / hafî / خفى / خفي / خَف۪ي

• Gizli. Açıkta olmayan. Saklı.
• Fık: Sigasından dolayı değil, bir ârızadan dolayı mânası kapalı kalan lafız.

• Gizli.

• Gizli, kapalı.
• Usûl-i fıkıh ilminde, mânâsı açık olduğu hâlde söyleyenin maksadını ifâde etme husûsunda kapalı, gizli söz.
• Tasavvufta âlem-i kebîrdeki beş latîfeden biri.

• Gizli, saklı.

• Gizli (Arapça)

• Gizli.

• Gizli.

hafiye

• Saklı ve gizli şeyleri araştıran.
• Casus.
• Polis.

• (Çoğulu: Havâfi) İnsan bedeninde gizli olan can.
• Kuş kanadında ebâhirden sonra olan dört kısacık yeleklerin her birisi.
• Gizli, mestur.

• Gizli çalışan, casus.

• Biri hakkında gizlice bilgi toplayan kimse.

hafiyy ü celi / hafiyy ü celî

• Gizli ve âşikâr.

hafiyyat / hafiyyât / خفيات

• Gizli şeyler. Gizlilikler.

• Gizli şeyler. (Arapça)

hafiyyat-ı umur / hafiyyat-ı umûr

• İşlerin saklı tarafları, gizli kısımları.

hafiyye / خفيه

• Gizli polis. (Arapça)

hafiyyen / خفيا

• Gizlice, saklı olarak, gizliden. Aşikâr olmıyarak.

• Gizlice. (Arapça)

hafiyyeten

• Gizlice, gizli ve saklı olarak.

haft

• Sâkin olmak.
• Sözü gizli söylemek.

hakaik-i hafiye

• Gizli hakikatler.

hakaik-i hayat

• Hayatın içindeki gizli hakikatler, gerçekler.

hakaik-i kainat / hakaik-i kâinat

• Kâinatta gizli olan hakikatler, gerçekler.

hakikat-i hayatiye

• Hayatın içinde gizli olan gerçek.

hakikat-i rahmet

• Rahmet ve şefkat içinde gizli olan gerçek.

hallak-ı alim / hallâk-ı alîm

• Küçük büyük, gizli açık, geçmiş ve gelecek her şeyi hakkıyla bilen ve kâinatta her şeyi yaratan Allah.

halvet

• Yalnızlık. Tek başına kalmak. Tenhaya çekilme.
• Gizlilik.

halvetgah / halvetgâh

• Tek başına oturup ibadetle vakit geçirilen yer. (Farsça)
• Halvet yeri. Gizli olarak görüşülecek yer. (Farsça)

halvethane

• Gizli ibadet yeri. (Farsça)
• Gizli konuşup görüşmeye mahsus yer. (Farsça)

halveti / halvetî

• Gizliliğe önem veren bir tarikatın mensubu.

harim-i kudsi / harîm-i kudsî

• Herkesin bilemeyeceği gizli kutsal harem.

hasis

• Gizli ses. Ateş gürültüsü.
• Fitil.

hazf

• Aradan çıkarma, kaldırma, giderme, silme, gizli tutma.

hazine-i gaybiye

• Görünmeyen, gizli hazine.

hediye-i gaybi / hediye-i gaybî

• Gizli hediye.

hems

• Gizli ses. Çok gizli. Sesi gizlemek.
• Ağzı açmadan lokma çiğnemek.
• Fütursuz olarak geceleyin yola gitmek.
• Peçe.
• Sıkmak.
• Kırmak.

hemsen

• Gizli sesle. Gizli ses. Savt-ı hafi.

henme

• Gizli ses.

hesis

• Gizli ses, gizli kelâm.
• Ezilmiş, ufalanmış nesne.

hesmele

• Gizli söz.

hetf

• Bir şeyi gizlice hatırlatmak. Seslenmek. Fısıldamak.

hetmele

• Gizli kelâm, gizli söz.

hevamm

• Böcekler, haşereler.
• Yılan, pire, akrep gizli zararlı hayvanlar.

heyneme

• (Çoğulu: Heynem) Gizli ses.

hibale-i telbisat

• Gizli, kamufleli tuzak.

hicam

• Hayvanlara takılan ağızlık.

hicame

• Deve ağzına ısırmasın diye takılan ağızlık.

hıfz-ı gaybi / hıfz-ı gaybî

• Gizli koruma.

hikmet

• İnsanın, mevcudatın hakikatlerini bilip hayırlı işleri yapmak sıfatı. Hakîmlik. Eşyanın ahvâlinden, hârici ve bâtini keyfiyetlerinden bahseden ilim. (Buna İlm-i Hikmet deniyor)
• Herkesin bilmediği gizli sebeb. Kâinattaki ve yaradılıştaki İlâhî gaye.
• Ahlâka ve hakikata faydalı

• Nübüvvet (peygamberlik).
• Faydalı ilim.
• Edeb, ahlâk ve nasîhat ile ilgili güzel sözler.
• Gizli sebep, fâide.
• Fıkıh ilmi, helâl ve harâmı bildiren din ilmi.
• İlm-i Ledünnî, mânevî ilim.
• Peygamber efendimizin sünneti.

• Gaye, felsefe, gizli sebep, faydalı söz, bilgi.

hikmet-i efgan

• Ağlayıp sızlamanın hikmeti. Feryadın, inleyişin gizli sebebi. (Farsça)

hissiyat-ı hafiyye

• Gizli hisler, duygular.

hıyfet

• Korku. Gizlilik ve havf.

hükm-ü zımni / hükm-ü zımnî

• Gizli, kapalı, örtülü hüküm.

hulul

• Girme. Dâhil olma. İçine gizlice giriş.
• Birinin veya birkaç kimsenin sevgi veya itimadını kazanmak, içlerine onlardan görünüp girmek.
• Halletmek.
• Vuku' bulmak. Zuhur etmek.
• Gelip çatmak.
• Bir menzile inmek.
• Kim: Bazı akıcı cisimlerin vücud mesâmâ

huni

• yun. Dar ağızlı kaplara sıvı dökmeye yarayan; ve yukarı kısmı genişçe, aşağı kısmı dar olan âlet.

husafe

• Düşmanlık, adavet. Gizli kin, hased.

husake

• Düşmanlık, adavet. Hased, gizli kin.

hüsn-ü mahfi / hüsn-ü mahfî

• Gizli güzellik.

• (Hüsn-i mahfî) Gizli güzellik.
• Kalbî ve ruhî güzellik.

ibhamvari / ibhamvarî

• Belli etmeyerek, âşikâr surette tanıtmıyarak, gizli bir şekilde, mübhem olarak. (Farsça)

ifşa / ifşâ

• (Çoğulu: İfşâât) Duyurmak. Fâşetmek. Meydana çıkarmak. Gizli bir şeyi herkese duyurmak.

• Gizli olanı açıklama.

ifşaat

• Duyurmalar, gizli şeyleri açığa çıkarmalar.

ihbar-ı guyub

• Gelecekten, bilinmeyen gizli şeylerden haber verme.

ihfa

• Saklamak. Gizlemek. Ketmetmek. Gizlenilmek.
• Tecvidde: Harflerden birisini söylerken gizli ve zayıf söylemek.

ıhmar

• Gizli etmek, saklamak.

ihtital

• Gizli söylenen sözü dinleme. Kulak kabartma.

ihvan-üs-safa / ihvân-üs-safâ

• On birinci asrın ikinci yarısında Basra'da ortaya çıkan; "İslâmiyete birçok vehimler karışmış, onu bu vehimlerden temizlemek ancak felsefe ile mümkündür. İslâm dînini felsefe vâsıtasıyla saf hâle getirmelidir" diyen sapık ve gizli bir cemiyet, ekol.

iktidar-ı kamin / iktidar-ı kâmin

• Gizli güç.

ilhan

• Tar: Cengizlilerin İran kolunun Hülâgu hanedanının hükümdarlarına verilen ünvan.

ilm-i allamü'l-guyub / ilm-i allâmü'l-guyûb

• Gayb âlemini ve herşeyi bilen ve kendisinden hiçbir şey gizli kalmayan Allah'ın ilmi.

ilmü'l-guyub / ilmü'l-guyûb

• Gayblara dair ilim, gizliliklerin ilmi.

ima / îmâ / ا۪يمَا

• İşaret.
• Gizli ve ince bir mânâyı işaret etme, gösterme.

• Gizli işaret.

imaen / îmaen

• Gizli ve ince bir mânâyı göstererek, işaret ederek.

imai / îmâî

• Gizli işaret.

imame

• İslâma mahsus baş kisvesi olan sarık. Zırhlı külâh.
• Çubuk ve sigaralığın başına takılan ağızlık.
• Tesbihin başındaki ve ipin iki ucu içinden geçen uzunca tane.

imza-yı gaybi / imza-yı gaybî

• Gizli bir imza.

inkişaf

• Açılma. Meydana çıkma.
• Yetişme.
• Terakki etme, ilerleme.
• Gizli sırların bilinmesi.

inkitam

• Gizli tutulma, saklı tutulma.

insilal

• Gizlice savuma, sıvışma, sıyrılma.

işaret-i gaybiye / işâret-i gaybiye / اِشَارَتِ غَيْبِيَه

• Gizli işaret.

ismet

• Günahsızlık, mâsumluk. Günahlardan kaçınmak melekesine sâhib olmak. Suçsuzluk.
• Peygamberlik vasıflarından birisidir. Peygamberler (A.S.), hiç bir zaman gizli, âşikâr herhangi bir ma'siyete yaklaşmazlar; bütün kusur ve hatâlardan ve şâibelerden müberrâdırlar.

istibtan

• Gizliliğe, bir kimsenin iç işlerine vakıf olmak.

istifrar

• Firar etme, gizlice kaçma, savuşma.

istihsan

• Güzel bulma, güzel görme.
• Kıyas denilen delîlin iki kısmından birisi olan hafî (gizli, kapalı) kıyas, yâni asl (hakkında açıkça hüküm bulunan şey) ile, fer' (hakkında açıkça hüküm bulunmayan şey) arasında müşterek (ortak) olan ve aslın hükmünün fer'e verilmesine sebeb olan illetin (vasfın, ö

istinbat / istinbât

• Bir söz veya bir işten gizli bir mânâyı meydana koymak.
• Müçtehid veya büyük bir âlimin gizli bir mânâyı içtihadı ile meydana çıkarması.
• Bir mes'eleyi derin tetkik ile meydana çıkarması.
• Bir mes'eleyi derin tetkik neticesinde kaynaklarından güçlükle anlamak.

• Bir iş veya sözden gizli bir anlam çıkarmak, tahmin etmek.

• Bir söz veya işten gizli bir mânâ çıkarma, zımnen, açık olmayarak, dolayısıyla anlama.

• Bir sözden gizli bir mânâ çıkarma.

istinbat etmek

• Gizli mânâyı ortaya çıkarmak.

istinbatat

• Bir söz veya bir işten gizli bir mânâ ve hüküm çıkarma işlemleri.

izaa-i esrar

• Gizli sırları açığa vurma, açıklama.

kahin / kâhin

• Gizli şeyleri bildiğini iddiâ eden. Falcı.

kamin / kâmin

• Saklı. Gizli. Belirsiz. Pusuda duran.

kamine / kâmine

• Gizli, belirsiz olan.

kaminun / kâminun

• (Tekili: Kâmin) Saklı ve gizli olanlar.

kanata

• ing. Bol ağızlı su testisi.
• Sıvı koymaya mahsus kap.
• Bazan ölçü gibi de kullanılır.

karaborsa

• Piyasadan çekilen eşyanın, yüksek fiatla satıldığı gizli pazar.

kasd-ı mahsus

• Gizli ve özel maksat.

kası'a

• Yaban fâresinin ini. Yuvası ve bu yuvadaki iki deliğinden âşikâr olanıdır. Diğeri gizlidir.

kaşif / kâşif

• Keşfedici. Keşfeden. Gizli bir şeyi meydana çıkarıp, izah eden. Açıklayan.
• Mısır'da nâhiye veya kaza idarecilerine verilen ad.

katib-i sırr / kâtib-i sırr

• Gizli şeyler yazdırılan kâtip, sır kâtibi.

kebiru'l-müteal / kebîru'l-müteâl

• Açık ve gizli her şeyi bilen, büyük ve yüce olan. Allah Teâlâ.

kehanet / kehânet

• Kâhinlik. Gaybı, gizli şeyleri bilirim iddiâsında bulunmak. Bu işi yapana kâhin, falcı denir.

kelam-ı mahrem / kelâm-ı mahrem

• Gizli kelâm. Mahrem söz.

kemin

• (Çoğulu: Kemâin) Pusuya saklanmış adam.
• Pusu.
• Belirsiz. Gizli yer.

kenin

• Örtülü, gizli, mahfuz.

kenz-i mahfi / kenz-i mahfî

• Gizli hazine.

• Gizli hazine.

keşf

• Açmak.
• Olacak bir şeyi evvelden anlamak. Gizli kalmış bir şeyin Cenab-ı Hak tarafından birisine ilham olunması ile o gizli şeyin meydana çıkarılması.

• Açmak, gizli bir şeyi bulmak, ortaya çıkarmak. Bir şeyin üzerindeki kapalılığı kaldırmak.
• Evliyânın, his ve akılla anlaşılmayan şeyleri, kalbine gelen ilhâm yoluyla bilmesi.

• Açma, meydana çıkarma, gizli bir şeyi bulma, bir sırrı öğrenme.
• Allah tarafından ermişlere ilham edilen gizliyi bilme yetisi.

keşf-i raz / keşf-i râz

• Gizli bir şeyi meydana çıkarma.

• Gizli bir şeyi meydana çıkarmak, açıklamak. (Farsça)
• Sır toplamak, casusluk etmek. (Farsça)

keşfetmek

• Gizli birşeyi ortaya çıkarmak.

keşif

• Gizli ve bilinmeyen birşeyin ortaya çıkarılması, buluş.

keşşaf / keşşâf

• Keşfeden. Gizli şeyleri bulup meydana çıkaran.
• Meşhur bir tefsir ismi.
• İzci.

• Keşfedici, gizli olanı açığa çıkarıcı.

keşşaf zaman

• Gizli şeyleri ortaya çıkaran zaman, keşfedici zaman.

kimam

• (Tekili: Kimm) Tomurcuklar.
• Hayvan ağızlığı. Boyunduruk.

kin

• Gizli düşmanlık.

• Gizli düşmanlık. Garaz. Buğz. Adâvet. (Farsça)

• Gizli düşmanlık.

kin-i muzmer / kîn-i muzmer

• Gizli kin.

• Gizli kin.

kinedar / kinedâr

• Gizli düşmanlık besleyen.

kıyas-ı hadsi-i hafi / kıyas-ı hadsî-i hafî

• Gizli olan hükmün illetine (sebebine) güçlü bir sezgi ile (zihnin hemen intikali olan hads ile) ulaşmak sûretiyle yapılan kıyas; yani peygamberlik sebebi olan bütün peygamberlerdeki esasların Peygamber Efendimizdeki (a.s.m.) esaslar ile kıyaslanmasıdır ki, zihin bu esasların Peygamber Efendimizde da

kıyas-ı hafi / kıyas-ı hafî

• Gizli, belirsiz kıyam.

• Sebebi gizli olan ve zihne birden gelmeyen kıyas.

kıyas-ı hafi-yi hadsiye / kıyas-ı hafî-yi hadsiye

• Zihnin birşey hakkında, sezgi ve âni kavramayla yaptığı gizli kıyas. Meselâ "Eğer Ayın ışığı Güneşten gelmeseydi, durumu değiştikçe ışık yapısı değişmezdi" şeklinde zihne doğan gizli bir kıyasla aklın "O halde Ay ışığını Güneşten alır" şeklinde hükmetmesi.

kıyas-ı hafiyye

• Man: Sebebi gizli olan,zihne birden gelmeyen kıyas.
• Fık: Te'siri kavi olan kıyastır. Veyahut sıhhati zâhir, fesadı gizli olan kıyastır.

komita

• Siyasi bir maksat için bir araya gelenlerin gizli cemiyeti.

• (Slavca) Maksadına ulaşmak için ekserî silah kullanan, siyasî, gizli ihtilaki cemiyet. Eşkiya.

komitacı

• Siyasi bir gayeye ulaşmak için, silâhlı mücadele yapan gizli bir topluluk veya teşkilâtın mensubu olan kimse.

komplo

• Bir kimse aleyhine alınan gizli karar.

komünist komitesi

• Komünizmi yaymak için oluşturulan gizli birlik.

kulis faaliyeti

• Toplantı yapılan yerlerde, toplantı haricinde çeşitli grupların yaptığı gizli çalışma.

künuz-u mahfiye / künûz-u mahfiye

• Gizli hazineler.

• Gizli hazineler.

lahn-ı hafi / lahn-ı hafî

• Gizli hatâ olup, ancak tecvîd ilmi ile uğraşanlar bilir.

latif

• Mülâyim. Yumuşak. Nâzik. Mütenasip.
• Güzel. Şirin. Küçük ve hoşa giden.
• Cisimle alâkası olmayan. Göze görünmeyen.
• Çok lutf edici.
• Derin, gizli.

ledün

• Gizli ilim, marifetullah.

ledünn

• (İlm-i ledünn) Garib bir ilim ismidir. Ona vakıf olan, mesturat ve hafâyayı, gizlilikleri münkeşif bir halde göreceği gibi, esrar-ı İlâhiyyeye de ıttıla' kesbeder. Bu ilm-i şerifin hocası ve sultanı Fahr-i Kâinat Aleyhi Ekmelüttahiyyât vessalâvât Efendimiz Hz. leridir. Bu ilmin ehli ise, Enbiyâ-ı iz

ledünniyat / ledünniyât

• Allah vergisi olan gizli ilimler.

ma fiz-zamir / mâ fiz-zamir

• Bir şeyin içinde gizli olan hakikatler.

maariz / maâriz

• Sözün gizli mânâları.

maharim

• Mahremler, yasaklar, gizliler.

mahfi / mahfî / مخفى / مَخْف۪ي

• Gizli.

• Gizli.

• Gizli, saklı.

• Gizli, saklı.

• Gizli. (Arapça)

• Gizli.

mahfiyat / mahfiyât / mahfîyât

• Gizlilikler, gizli şeyler.

• Gizlilikler, gizli olanlar.

mahfiyat-ı san'at

• Gizli san'atlar.

mahfiyyen / مخفيا

• Gizlice. Gizli ve saklı olarak.

• Gizlice. (Arapça)

mahrem / محرم / مَحْرَمْ

• Gizli.
• Dince ve şer'an müsaade olunmayan.
• Birisinin hususi hâllerine ait gizli sır.
• Nikâh düşmeyen, evlenilmesi haram olan yakın akraba. (Baba, dede, anne, nine, erkek ve kızkardeş, amca, dayı, hala ve teyzeler arasında bir neseb yakınlığı, bir ebedî mahremiyet vardır

• Gizli olan, herkese söylenmeyen, gizli sır.

• Dînen evlenilmesi ebedî haram (yasak) olan, soy, süt veya evlenme sebebiyle nikâhı haram olan kimse.
• Gizli, herkese söylenmeyen.

• Gizli, yasak, başkasına haram olan, evlenilmesi haram olan akraba.

• Nikah düşmeyen. (Arapça)
• Gizli. (Arapça)

• Gizli.

mahrem-i esrar

• Gizli sırlara vakıf olan çok yakın kimse. Gizli sır söyleyen kimse.

mahreman

• (Tekili: Mahrem) Sırlar. Gizli şeyler. Esrar.
• Sırdaşlar.

mahremane / mahremâne

• Gizli ve saklı olarak. Mahrem bir tarzda. (Farsça)

• Mahrem ve gizli bir şekilde.

• Mahremce, gizlice.

mahremiyet / مَحْرَمِيَتْ

• Mahremlik, gizlilik, yasaklık.

• Gizlilik.

mahremiyyet

• Gizlilik. Mahrem olma hali.

mahşuş

• (Haşşe. den) İçine girilmiş.
• Buğzedilmiş.
• Gizlice bir şey verilmiş.
• Karalanmış.

mahzuf

• Silinmiş, kaldırılmış, gizli tutulmuş.

mana-yı remzi / mânâ-yı remzî

• İşaretle, rumuzla bildirilen gizli mânâ.

mason

• "Masonluk" denilen kökü dışarıda gizli ve tehlikeli bir örgütün üyesi, islâm düşmanı.

medsus

• Gömülerek saklanmış olan. Gizli bulunan.
• İçine desise karışmış şey.

mehmuse / mehmûse

• Gizli. Gizlenmiş eşya.
• Örtülmüş.
• Tecvidde: Gizli okunan harfler. Fısıltı ile okunan harfler. Bunun zıddı "Huruf-u mechure" dir.

• Gizli okunan harfler.

mehmusen

• Gizli olarak.

mekmun

• Gizli. Saklı.

meknun / meknûn / مكنون

• Örtülü, gizli. Saklı.
• Dizilmiş. Dizili. Manzum.

• Gizli, örtülü.

• Örtülü, gizli.

• Gizli, saklı.

• Dizili. (Arapça)
• Gizli. (Arapça)

meknuz / meknûz

• Gömülü define, örtülü, gizli. Hıfzedilmiş, mahfuz.

• Gizli define.

mektum / mektûm / مكتوم

• Gizli. Saklı. Gizli kalmış.
• Hükümetten gizli tutulan.

• Gizli, saklı.

• Gizli, saklı.

• Gizli. (Arapça)

melami / melâmî

• Allahü teâlânın rızâsını kazanmak için çalışan, bu yolda farzları yapıp, haramlardan sakınan, şöhretten kaçındıkları için nâfile ve sünnetleri gizli yapan kimse. Nefislerini kınadıkları için melâmî adı ile anılmışlardır.

mestur / mestûr / مستور

• Örtülü, gizli.

• Örtülü, gizli, kapalı. (Arapça)

mesture

• Örtülü kadın. İslâmiyetin emrettiği şekilde örtülmesi farz olan yerlerini örtmüş olan kadın.
• Gizli tutulan resmi işlerde harcanmak için hükümetin emrine verilen para. (Buna tahsisat-ı mesture de denir.)

mesturiyet / mestûriyet

• Kapalılık, gizlilik.

mi'raz

• (Çoğulu: Meâriz) Zıpkın adı verilen yeleksiz uzun ok.
• Bir sözün gizli mânâsı. Ta'riz.

mu'amma / mu'ammâ

• Gizli, örtülü, anlaşılmaz veya anlaşılması güç şey.
• Edebiyâtta bir ad sorulacak şekilde düzenlenmiş manzûm bilmece.

muamelat-ı gaybiye / muamelât-ı gaybiye

• Herkesin fark edemediği gizli muamele ve işleyişler.

muamma-yı hilkat / muammâ-yı hilkat

• Yaratılıştaki sır ve gizlilikler.

muamma-yı tılsım / muammâ-yı tılsım

• Anlaşılması zor sır; gizli mânâlar.

muavenet-i gaybiye

• Gizli yardım.

mübdi

• (Bedâ. dan) Herşeyi hiçten halk eden.
• Başlayan.
• Gizli sırları açıklayan.

mübhem

• İyice belli olmayan. Mutlak âşikâr olmayan. Belirsiz. Gizli.

müda'mes

• Gizli, saklı.

müdahmes

• Gizli, saklı.

müdehmes

• Gizli, saklı.

müdekkik

• Dikkatle araştıran. İnceden inceye tetkik eden. En ufak gizli şeyleri bilmeğe, görmeğe çalışan. (Konuşurken ekseriyetle müdakkik denir.)

mugayyebat

• Gizli, görünmez şeyler.

mugayyebe

• Gizli şey. Görünmeyen ve saklı olan nesne.

muhtefi / muhtefî

• Gizlenen. Saklı, gizli.
• İftira eden.

mukadder

• Gr. lâfız olarak zikredilmediği halde gizli olarak kastedilen mânâ.

mükaşefe / mükâşefe

• Gizli şeyleri birbirine açıp keşf ve izhar etmek, açığa çıkarmak. Meydana çıkarmak.
• Bir hususu keşif yolu ile anlamak, bilmek.
• Cenab-ı Hakk'ın zât ve sıfatlarına ve sâir sırlarına vukufiyyet.

mukit / mukît

• Muhafaza eden. Hâfız. Amelleri zâyi' etmeyip koruyan. Gizliyi bilen. Gıda ve rızık veren.

münasebat-ı dakika-i hafiye / münâsebât-ı dakika-i hafiye

• Gizli ve ince münasebetler, bağlantılar.

münasebat-ı hafiye / münâsebât-ı hafiye

• Gizli münasebetler.

münasebat-ı hafiyye / münâsebât-ı hafiyye

• Gizli münasebetler, bağlantılar.

münasebet-i hafiye

• Gizli münasebet, ilişki.

münehmes

• Örtülü, saklı, gizli.

müntemis

• Gizlenen, saklanan. Gizli.

müsavat-ı zımniye

• Gizli eşitlik.

müstetir

• (Setr. den) Örtülü, gizlenen. Gizli, saklı.

• Gizli, örtülü.

• Gizlenen, gizli, saklanan, saklı.

mutammirat

• Zarar verici ve helâk edici gizli şeyler.

mutazarrı'

• Tazarru eden. Alçak gönüllülük eden.
• Bir şeye gizlice varıp yaklaşan.
• Can ve gönülden tezellül ile yalvaran.
• Noksan ve kusurlarını bilerek kibirden, büyüklenmekten çekinip tevazu eden.

mütecessis / مُتَجَسِّسْ

• Gizlice araştıran.

• Meraklı, gizli şeyleri öğrenmeğe çalışan.
• Casusluk eden, yoklayıp haber eriştiren.

• Araştıran, gizli şeyleri öğrenmeye çalışan.

• Gizlilikleri araştıran.

mütecessisane / mütecessisâne

• Gizli şeyleri öğrenmeğe çalışarak. Merakla. Mütecessis bir tarzda. (Farsça)

mütecessisin / mütecessisîn

• (Tekili: Mütecessis) Meraklılar. Tecessüs edenler. Gizli şeyleri öğrenmeğe çalışanlar.

mütekellim-i alim / mütekellim-i alîm

• Gizli ve âşikâr her şeyi bilen ve kendi Zâtına lâyık şekilde konuşan Allah.

mütevari

• (Verâ. dan) Gizli, saklı. Bir şeyin arkasına veya altına çekilerek saklanan.

müzekki

• (Zekâ. dan) Temizleyen, ıslâh eden, tezkiye eden.
• Huk: Şâhitleri gizli olarak tezkiye eden kimse. Eskiden hâkimler, şâhit olarak gösterilen kişilerin iyi kimse olup olmadıklarını, şehadetlerinin kabul olunabilip olunamıyacağını icab eden kimselerden sorarlar, haklarında; "İyidir" den

muzmer / مُضْمَرْ

• Gizli, saklı, örtülü. İzmar edilmiş. İçinde saklı kalmış.

• Gizli, saklı.

• Gizli, örtülü, saklı, dışarıya vurulmamış, içte gizli.

• Gizli, saklı.

• Gizli.

muzmer-i hakaik

• Saklı, gizli kalmış, meydana çıkarılmamış hakikatler. Hakikatlerin gizlisi.

muzmerat

• Örtülü, gizli şeyler.

• (Tekili: Muzmer) Örtülü, saklı, gizli, dışarı vurulmamış.

muzmir

• Meydana çıkarmayan. İçinde saklayan. İzmar eden. Gizli tutan.

nafıka

• (Çoğulu: Nevâfık- Nüfeka) Arab tavşanının (diğer adı; tarla fâresi dedikleri hayvanın) iki yuvasından gizli olanın adıdır. Bu hayvan, bunun tavanını yeryüzüne çok yakın yapar. Belirli olan kasia dedikleri yuvasında tehlike hissederse hemen nâfıkanın tavanını delerek kaçar. Münafıklar buna benzediği

nagm

• Gizli kelâm, gizli söz.

nakreşe

• Gizli his.

namus

• Irz, iffet, edeb, hayâ.
• Şeriat.
• Melâike.
• İrade-i İlâhiyenin tecellisi.
• Nizam.
• Emniyet ve istikamet gibi faziletlerin muhassalası olan pek kıymetli haslet.
• Bir kimsenin mahrem, gizli esrarı olup işleri ve hallerinin iç yüzüne vakıf ve muttali ki

nazar-ı hafi-i gaybi / nazar-ı hafî-i gaybî

• Görünmeyeni, ileride olacakları görecek şekilde gizli bakış.

neb'

• Gizli ses.

necis

• Yavaş hareketli insan veya hayvan.
• Gizli olan şeyi halk içinde ifşa etmek.
• Gizlenen sır, nişan.
• Bir nevi yeşillik.

neciyya

• (Münâcât. dan) Gizli yalvararak, gizli söyleyerek.

necva

• Gizli fısıltı. İki kişi arasında fısıldamak.
• Ağız koklamak.
• İki kişi arasındaki sır.

nefsaniyet

• Kendini çok beğenmişlik.
• Gizli düşmanlık, garez, kin.

• Nefsini çok beğenmişlik.
• Gizli düşmanlık, garez, kin.

nesayih-i hafiye / nesâyih-i hafiye

• Gizli nasihatler, dersler.

nihan / nihân / نهان

• Gizli, saklı. Bulunmayan. Mevcut olmayan. (Farsça)
• Sır. (Farsça)

• Gizli, saklı.

• Gizli, saklı.

• Gizli. (Farsça)
• Gizlice. (Farsça)
• Nihan olmak: Gizlenmek, saklanmak, kaybolmak. (Farsça)

nihani / nihanî

• Gizlilik, saklılık. (Farsça)

nisbet-i hafiye

• Gizli bağ.

nühüft

• Saklı, gizli. (Farsça)

nühüfte

• Saklı, gizli. (Farsça)

nühüftegi / nühüftegî

• Gizlilik, saklılık. (Farsça)

pejuhende

• Gizli şeyleri araştıran. Mütecessis. (Farsça)

penam

• Gizli, saklı. Örtülü. (Farsça)

perde-i hafa / perde-i hafâ

• Gizlilik perdesi.

pesperde

• Perde arkası, gizli iş. (Farsça)

pinhan / pinhân / پنهان

• Gizli, saklı, hafi, mahfi, mestur, müstetir. (Farsça)

• Gizli.

• Gizli, saklı.

• Gizli, saklı. (Farsça)

puşide / pûşîde / پوشيده

• (Puşe) Örtülmüş. (Farsça)
• Örtü. (Farsça)
• Örtülü, gizli. (Farsça)

• Örtülü, gizli.

• Örtülü, gizli.

• Örtülü. (Farsça)
• Gizli. (Farsça)
• Kapalı. (Farsça)
• Örtü. (Farsça)

puşide-raz

• Sırrı gizli. (Farsça)

raz

• Gizli sır, saklı şey. (Farsça)
• Mimar. (Farsça)
• Marangozların işini tanzim eden. (Farsça)

raz-ı nihan

• Gizli tutulan sır.

razan

• Gizli sırlar, gizlilikler. (Farsça)

rekiz

• (Rekz. den) Sağlam.
• Gizli, gömülü define.

remiz

• Gizli bir mânâyı ince bir işaretle gösterme.

remz

• İşaret. İşaretle anlatmak.
• Güç anlaşılır.
• Gizli ve kapalı söyleme.

remz-i gaybi / remz-i gaybî

• Gaybî, gizli işaret.

remzşinas

• Bir maksad anlatan şekil, resim vb. (Farsça)
• Gizli ve kapalı olarak anlatılan şeyleri ve işaretleri bilen. (Farsça)

rikz

• Gizli söz.

rizz

• Gizli ses.

rumuz / rumûz

• (Tekili: Remz) İşaretler, remizler, ince nükteler, mânası gizli olan işaretler.

• Gizli anlamlar.

rumuzat / rumûzât

• Remizler, gizli mânâlar.

saat-i icabe

• Duaların kabul olduğu ve insanlarca gizli ve gaybî olan, Cuma gününde bir vakit.

şahid-i gaybi / şahid-i gaybî

• Görünmeyen, gizli şahid.

şebam

• Anasını emmesin diye kuzu ve oğlak ağzına takılan ağaç ağızlık.
• Araptan bir kabile.

şebeke

• Balık ağı.
• Kötü niyetle çalışan gizli topluluk.
• Kafes şeklinde olan yer.
• Hüviyet sureti.
• Ağ gibi yapılmış ve gerilmiş hat ve yolların tamamı.
• Ağ şeklinde olan nesiçler, dokular.

şebike

• Kötü niyetle çalışan gizli topluluk. (Farsça)
• Balık ağı. (Farsça)
• Batı taraflarında Arapların kullandıkları hasırdan örülmüş bir cins başlık. (Farsça)

sedd-i mahfi / sedd-i mahfî

• Gizli sed, yığınak.

semi' / semî'

• İşitilecek şeyleri ne kadar gizli olsa da işiten, hamd ve senâda bulunanların, hamdini işitip mükâfat veren, kullarının duâlarını işiten ve icâbet eden, münâfık ve yalancıların kalbden söyledikleri sözleri işiten mânâsında Allahü teâlânın Esma-i hüsn âsından (güzel isimlerinden).

serair

• (Tekili: Sır) Gizli şeyler, sırlar.

serbeste

• Başı bağlı. (Farsça)
• Gizli, kapalı, örtülü. (Farsça)

serire

• (Çoğulu: Serâir) Gizli şey, gizli sır. Gizli hal veya fikir.
• Yatak.

setr-i gayb

• Gizlilik perdesi.

şiddet-i hafa / şiddet-i hafâ

• Aşırı gizlilik, kapalılık.

şifre

• Gizli ve işaretle yazı usulü. (Fransızca)
• Haberleşmede kullanılan belirli bazı işaretler. (Fransızca)
• Herkesin anlayamadığı, bazı kimselere mahsus anlaşma usulü. (Fransızca)

• Gizli işaretlerle yazılan yazı.

sihr

• Tabiat kuvvetleri, fizik, kimyâ ve biyoloji kânunları dışında gizli sebebler kullanarak, garip şeyleri yapmayı sağlayan iş, büyü.

sine

• An. Bir lahzacık.
• İki ağızlı balta.

sinsi

• Gizli ve kurnaz bir şekilde kötülük için yapılan şey.

sır

• Gizli gerçek, gizem.

• Gizli, gizlenilen şey.
• Âlem-i emrin (maddesiz, zamansız ve ölçüye girmeyen âlemin) beş mertebesinden biri. Tasavvuf yolculuğunda rûhun üstündeki derece.

• Gizlilik, gizli bilgi, kalbî bir his.

şirk-i hafi / şirk-i hafî / شِرْكِ خَف۪ي

• Gizli şirk; riyâ.

• Gizli şirk, ortak koşma.

• Gizli şirk, riyâkârlık.

sırr

• Gizli hakikat. Gizli iş. Herkese söylenmeyen şey.
• Müşâhedetullah'ın mahalli bulunan kalbdeki lâtife.
• İnsanın aklının ermediği şey. Allah'ın hikmeti. (Sırrını kimseye fâş etme sırrın fâş olur.Sen kendi sırrını saklayamazsanEl sana nasıl sırdâş olur.)

sirr

• (Çoğulu: Esrar-Esirre) El ayasında ve alında olan hatlar.
• Gizli nesne.
• Cima etmek.
• Zikir.
• Hâlis.
• En iyi, en faziletli.

sırr-ı azim-i ehl-i beyt / sırr-ı azîm-i ehl-i beyt

• Hz. Peygamber'in (a.s.m.) neslinden gelenlerin gizli olan büyük sırrı.

sırr-ı gaybi / sırr-ı gaybî

• Gizli sır; önceden bilinmeyen sır.

sırr-ı iman / sırr-ı îmân

• İmandaki gizli gerçek.

sırr-ı kayyumiyet / sırr-ı kayyûmiyet

• Allah'ın her zaman ve her yerde olması ve bütün varlıkları ayakta tutmasında gizli olan sır.

sırr-ı kur'an / sırr-ı kur'ân

• Kur'ân içinde gizli olan sırlı bilgiler.

sırr-ı mahrem

• Gizli sır.

sırr-ı şefkat

• Şefkatin içinde gizli olan sır.

sırr-ı teslimiyet

• Allah'ın kanunlarına teslim olma ve boyun eğmenin içindeki gizli sır.

sırran

• Gizli olarak, gizlice.

• Gizli olarak, gizlice.

sırran tenevveret

• Gizli ve sır perdesi altında parlama, hizmeti yaygınlaştırma.

sırren tenevveret

• Gizli ve sır perdesi altında parlama ve hizmeti yaygınlaştırma.

sırren ve cehren

• Gizli ve açık olarak.

sırri / sırrî

• (Sırriyye) Sır ile, gizlilik ile ilgili.

şişe / şîşe

• Lâmbaya geçirilen sırça, camdan yapılmış küçük baca, camdan yapılmış dar ağızlı uzun kap.

sivad

• Gizli söz, sır.

sum'a

• İhlâssızlıktan çıkan, işitilsin ve bilinsin için yapılan iş, gizli riyakârlık.

sümret

• Esmerlik, karayağızlık.

süveyda-ül kalb

• (Sevâd-ül kalb, Sevdâ-ül kalb) Kalbin ortasında varlığı kabul edilen siyah nokta. Kalbdeki gizli günah. Buna Habbet-ül kalb, Esved-ül kalb de denir. Kalbdeki basiret mahalli diye bilinir. Eskiden bir kısım muhakkikler, kalbin mezkur mahalline; Mahall-i ulum-u diniyye demişler. Ekseriyyetle mahall-i

suziş-i nihan

• İçin için yanma. Gizli yanma.

tabaka-i mesturiyet

• Gizlilik tabakası.

• Gizlilik tabakası. Örtülü oluş.

tarik-i hafa / tarîk-i hafâ

• Gizli olarak zikir yapılan tarikat.

taviyyet

• İnsanın gönlünde gizli olan istek veya niyet.

tazarru'

• Bir şeye gizlice yaklaşmak.
• Kendi kusurlarını bilip kibirden vaz geçip tevâzu ile yalvarmak.

• Bir şeye gizlice yakarma.
• Kendi kusurlarını bilip kibirden vazgeçip tevazu ile yalvarmak, ağlayıp, sızlamak.

tebaguz

• (Çoğulu: Tebâguzât) (Buğz. dan) Sevişmeme, gizli kin tutup düşmanlık besleme.

tecessüs / تَجَسُّسْ

• Gizlice araştırma.

• İnsanların gizli hallerini, ayb ve kusûrunu merâk edip, iç yüzünü araştırıp öğrenmeye çalışmak.

• Gizlice araştırmak. Gizlice bakmak.
• İç yüzünü araştırmak.
• İç yüzünü araştırma merakı.

• Gizlice araştırma.

• Casusluk etme, gizlice araştırma.

• Câsûsluk etme, gizlice araştırma.

tecessüs eden

• Casusluk yapan, gizlice araştıran.

tecessüs etmek

• Casusluk yapmak, gizlice araştırmak.

tecessüskar / tecessüskâr

• Gizliden araştıran, meraklı. (Farsça)

tefsir

• Mestur, gizli bir şeyi aşikâr etmek. Mânâyı izhâr etmek.
• Anladığını anlatmak. Bildiği kadar açıklamak.
• Kur'ân-ı Kerim'in mânâsını anlatan kitab.
• Ehl-i Hadis ıstılahında Tefsire dâir hadis-i şeriflere Tefsir denilir.

tehafüt

• Sözü gizlice söyleşmek.

teheshüs

• Gizli ses.

tenaci

• Fısıltı ile birbirine gizli söylemek.

terkibat-ı nisbet-i hafiye

• Gizli düşünce ve tasavvurlardan meydana gelen terkibler.

terye

• Az gizli.
• Kadınların hayızdan arınıp guslettikten sonra sarılık ve bulantıdan gördüğü nesneler.

tesvir

• Toz kaldırma.
• Derin ve gizli mânayı araştırma.

ticaret-i hafiye

• Gizli ticaret.

tılsım / طلسم

• Herkesin bilip çözemediği gizli şey.
• Gizli sır. Fevkalâde kuvvet ve te'siri hâiz olan şey.
• Definenin bulunmasına mâni olan mevhum şey.

• Sır, gizli gerçek.

• Gizli sır, şifre.

• Gizli sır.

tılsım-ı kainat / tılsım-ı kâinat

• Kâinatın tılsımı, kâinattaki anlaşılması zor olup herkesin yalnız kendi akliyle bilemeyeceği gizli ve ince hakikatlar.

tılsım-ı muğlak

• Anlaşılması zor, kapalı gizli şey.
• Açılması müşkül olan tılsım, kapalı ve gizli haber.

tılsım-ı müşkilküşa / tılsım-ı müşkilküşâ

• Açılması ve anlaşılması zor olan İlâhî gizli mânaları, hakikatları açan tılsım.

tılsımat-ı kur'aniye / tılsımât-ı kur'âniye

• Kur'ân'da bulunan sırlar, gizli gerçekler.

tivele

• Bir kadına kocası buğzedip (gizli düşmanlık edip) kendisinden soğuduktan sonra, kadının, kocasının sevgisini tekrar celbetmek (çekmek) için mutlak te'sir edeceğine inanarak sihir yapması.

türab-ı hafa / türab-ı hafâ

• Gizlilik toprağı.

turuk-u hafiye

• Zikirlerini gizli ve sessiz yapan tarikatlar, Nakşibendîlik gibi.

turuk-u hafiyye

• Gizli tarikler, yollar, tarikatlar. Gizli zikir yapan tarikatlar.

ulum-u esrariye / ulûm-u esrariye

• Gizli ilimler.

ulum-u hafiye / ulûm-u hafiye

• Gizli ilimler. Ancak veraset-i Nübüvvet muhakkiklerince veya bir kısım hakikatların esrarına vakıf âlimlerce bilinen ilimler.

• Gizli ilimler, ancak peygambere ve bir kısım hakikatlerin sırlarını bilen alimlerce bilinen ilimler.

vacid / vâcid

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Ma'bûd, Rab, ilâh olan, zâtında bulunması lâzım ve lâyık olan bütün sıfatları kendisinde bulunan, hiçbir şeye muhtaç olmayan, kendisinden hiçbir şey gizli kalmayan.

vakıf-ı esrar / vâkıf-ı esrar

• Gizli şeyleri, sırları bilen.

vakıf-ı esrar-ı sübhan / vâkıf-ı esrar-ı sübhân

• Gizli sırları bilen, her türlü eksiklikten sonsuz derecede yüce olan Allah.

vesvas

• Müvesvis. Vesveseye sürükleyen şeytan. Nefsin zihinde ilka eylediği dağdağa ve fitne. Avcının ve köpeklerin gizli sesi.

yankesici

• Biçimine getirerek insanın üzerinden gizlice birşey çalan hırsız.

zahir ulema

• Dinin sırlarından, gizli mânâlarından çok, açık hükümlerini bilen âlimler.

zamir

• Her şeyin iç yüzü.
• Yürek, vicdan.
• Gizli fikir.
• Zamir, ismin yerini tutan kelime.

zemm-i zımni / zemm-i zımnî

• Gizliden ayıplama, dolaylı kötüleme.

zımar

• Ele geçmesi mümkün olmayan kaybolmuş mal. Alacak veya yeri bilinmeyen mal.
• Gizli kalmış hazine, iş veya şey.

zımnen / ضِمْنًا

• Gizli olarak, îmâ ile.

zımnen cemiyet

• Gizli cemiyet, dernek.

zımni / zımnî / ضِمْن۪ي

• Gizli, örtülü.

• İçinde saklı, gizli olarak.
• Kendiliğinden.

• Saklı, gizli, örtülü.

• Gizli olarak, içten içe.