elhan-ı tayyibe / elhân-ı tayyibe

• Güzel nağmeler, güzel sesler.

gared

• Güzel ses.

hasen-üs savt

• Güzel sesli.

hezec

• Gök gürültüsü.
• Güzel sesle şarkı söylemek.

hoşavaz

• Sesi güzel olan. Güzel sesli. (Farsça)

hoşneva

• Sesi güzel olan. Güzel sesli. (Farsça)

hub-avaz

• Güzel sesli, sesi güzel olan. (Farsça)

igrad

• Yüksek ve güzel sesle şarkı söyleme.

kurakır

• Güzel sesli kimse.

lahn

• Güzel ses, kuralsız okuyuş.

mıska'

• (Çoğulu: Mesâki) Fasih dilli, güzel sesli kişi.

mizmar / mizmâr

• Her türlü çalgı âleti, ney türünden, biri kamış, diğeri ağaçtan olmak üzere iki parçadan meydana gelmiş olan âlet, düdük, kaval, fülüt.
• Güzel ses.

müterennim

• (Renim. den) Terennüm eden, güzel sesle şarkı söyleyen. Güzel güzel konuşan.

müterennimane / müterennimâne

• Güzel sesle şarkı söyler gibi. (Farsça)

müterennimin / müterennimîn

• (Tekili: Müterennim) Güzel sesle yavaş yavaş şarkı söyliyenler.

nagamat / nagamât

• Nağmeler, âhenkler, güzel sesler.

nağamat / nağamât

• Nağmeler, güzel sesler.

nağme / nâğme

• (Çoğulu: Nağamât) Ahenk, güzel ses, âvaz, ezgi, teganni.

• Güzel ses.

safir

• Islık veya kuş sesi.
• İnce ve güzel ses
• Tecvidde: Harfin ıslık sesine benzemesidir. Bu vasıfta olan harfler: Ze, sin, sâd.

terennüm / تَرَنُّمْ

• Güzel güzel anlatma.
• Yavaş ve güzel sesle şarkı söyleme.
• Ötmek. Musikîleşmek.

• Güzel güzel anlatma, yavaş ve güzel sesle şarkı söylemek.

• Ahenkli ve güzel sesle söyleme.

üsruş

• Güzel ses. (Farsça)