ba's

• Gönderme, gönderilme.
• Cenab-ı Hakk'ın peygamber göndermesi.
• Diriliş. Yeniden diriltme. İhyâ.
• Uykudan uyandırma.

• Gönderme, yollama, gönderilme.
• Allah'ın bir peygamberi, Hak dinine davete memur buyurması.
• Dirilme veya diriltme.

bas / bâs

• Gönderme. yeniden dirilme.

bi'set

• Gönderme, gönderilme. Bir peygambere peygamber olduğunun bildirilmesi.

• Gönderme.

biset / bîset

• Gönderme, peygamberliğin başlangıcı.

çelenk

• Eskiden kadınların süs için başlarına taktıkları mücevher veya madenlerden yapılmış sorguç. Halka şeklinde çiçek veya yapraklı dal demeti. (Cenazelere çelenk göndermek İslâm âdeti değildir, israftır.) (Farsça)

hasm-ı mütevari / hasm-ı mütevarî

• Huk: Mahkemeye gelmekten ve vekil göndermekten çekinen kimse.

havale

• Göndermek, gönderi.

havale etmek

• Göndermek.

havalename

• Posta gibi vasıtalarla para göndermek üzere yazılan havale mektubu. (Farsça)

i'zam / i'zâm / اعزام

• Göndermek. Yollamak.

• Gönderme. (Arapça)
• Gönderilme. (Arapça)
• İ'zâm edilmek: Gönderilmek, yollanmak. (Arapça)
• İ'zâm etmek: Göndermek, yollamak. (Arapça)

iade / iâde / اعاده

• Geri verme, geri gönderme. (Arapça)
• İâde edilmek: Geri verilmek, geri gönderilmek, (Arapça)
• İâde etmek: Geri vermek, geri göndermek. (Arapça)
• İâde eylemek: Geri vermek. (Arapça)

ib'as

• Yeniden yaratmak, göndermek. Hayat vermek.

iblag

• Bildirmek. Yetiştirmek. Haberdar etmek. Göndermek.

ibtias

• Gönderme, ba's etme.

icra

• Bir işi yürütmek.
• Yerine getirmek. Yapma. Tatbik etme.
• Vekil göndermek.
• Mahkeme kararını yerine getirmek.
• Suyu akıtmak.
• Huk: Borçlunun alacaklıya karşı ödemekle mükellef olduğu bir borcu, adlî bir teşekkül vâsıtasıyla ödetme.

ifad

• Bir kimseyi elçilik (sefirlik) vazifesiyle gönderme.

ifrad

• Tek olarak söylemek.
• Ayırmak.
• Göndermek. Yollamak.

igza'

• (Gazâ. dan) Savaştırma. Gazâ ettirme. Muharebeye gönderme.

iha

• Sevketme, gönderme.

ihrac / ihrâc / اخراج

• Çıkarmak. Dışarı atmak. Fazla malı başka memlekete göndermek. İstifade için meydana koymak.

• Çıkartma. (Arapça)
• Dışsatım, yurt dışına gönderme. (Arapça)
• İhrâc edilmek: (Arapça)
• Çıkarılmak. (Arapça)
• Dışsatım yapılmak, ihraç edilmek. (Arapça)
• İhrâc etmek: (Arapça)
• Çıkarmak. (Arapça)
• Dışsatım yapmak, ihraç etmek. (Arapça)

ihracat

• (Tekili: İhrâc) Memleketteki fazla malı başka memlekete göndermek, satmak.
• Çıkarmalar. İhraç etmeler.

ikra'

• Okutmak. "Oku" diye emretmek.
• Selâm göndermek. Yakın gelmek. Ziyafet istemek.

ilkaat / ilkaât

• Telkinler, söz göndermeler.

inzal-i kütüb

• Cenab-ı Hakk'ın vahiy ile peygamberlere kitab göndermesi.

irsal / irsâl / ارسال / اِرْسَالْ

• (Resul. den) Göndermek, gönderilmek, yollamak.
• Havale kılma.
• Salıvermek. Kendi haline koymak.
• Sürü sahibi olmak.
• Elçi gönderme.

• Gönderme, gönderilme.

• Gönderme. (Arapça)

• Gönderme.

irsal-i rusül / irsâl-i rusül

• Peygamberlerin gönderilmesi; Cenâb-ı Hakkın insanlara peygamber göndermesi.

irsal-i rüsül

• Cenab-ı Hakk'ın insanlara her hususta ve hususen Allah'a itaatte rehber olacak peygamberler göndermesi.

irsal-i rusül / irsâl-i rusül / اِرْسَالِ رُسُلْ

• Resûlleri gönderme.

irsalat / irsâlât

• (Tekili: İrsal) Göndermeler. Gönderilen şeyler.

• Göndermeler.

isbal

• (Sebl. den) Yollama, gönderme veya gönderilme.

isra / isrâ

• Yürütmek, göndermek.
• Gece seferi yapmak.
• İrsâl etmek.

isra'

• Hızlandırmak. Sür'atlendirmek.
• Geri döndürmek. Göndermek.

istitare

• Gönderme veya gönderilme. Yollanma.
• Uçurma veya uçurulma.

itare

• (Tayerân. dan) Uçurma veya uçurulma.
• Hızla gönderme, yollama.
• Otomobil tekeri.

izfaf

• Gelin gönderme.

izhab

• Gönderme.
• Giydirme veya giydirilme.
• Altun kaplama.

mutayere

• Uçurup gönderme. Uçurma.

risale

• Mektup.
• Bir ilme dair yazılmış küçük kitap.
• Haber göndermek.
• Elçinin götürdüğü mektup, name.
• Fık: Bir kimsenin sözünü veya emrini başka birisine tebliğ etmek.

risalet

• Birisini bir vazife ile bir yere göndermek.
• Peygamberlik. Büyük kitapla gelen peygamberlik.
• Elçilik.

sedl

• İrsal etmek, göndermek, yollamak.

sedr

• Tenbel olmak.
• İrsal, gönderme.
• Gözü hareket ettirmek.

sevk / سوق / سَوْقْ

• Önüne katıp sürmek, ileri sürmek. Yollamak, göndermek.
• Neticeye bağlamak.

• Yollama, gönderme.

• Gönderme. (Arapça)

• Gönderme.

sevk-i tabi'i / sevk-i tabi'î / سوق طبيعى

• İçgüdü.
• Sevk etmek: Göndermek, yönlendirmek, götürmek.

sevkiyat / sevkiyât

• Toplu halde gönderme.

• Asker gönderme ve eşyasını te'min ve sevketme işleri.

• Göndermeler, yollamalar.

sevkülceyş

• Asker gönderme, yollama.

şiddet-i sevk

• Şiddetli gönderme, yönlendirme.

ta'yin

• Yerini belli etmek.
• Vazifeye göndermek, vazifelendirmek.
• Ayırmak.
• Tayın, erzak.

tagrib

• (Gurbet. den) Birini gurbete gönderme.
• Memleketten çıkarma, uzaklaştırılma.
• Kovma.

telmih / telmîh / تلميح

• Gönderme, îmâlı anlatma. (Arapça)

telmihat / telmîhât / تلميحات

• Göndermeler, îmâlı anlatmalar.. (Arapça)

telmihen / telmîhen / تلميحا

• Göndermede bulunarak. (Arapça)

tesfir

• (Sefer. den) Yolcu etme, yola çıkarma, sefere gönderme.

tesrib

• (Sürub. dan) (Asker) gönderme, yollama.
• Atı ve deveyi bölük bölük edip yollamak.

tesyar

• Gönderme, gönderilme. (Eşya hakkında) (Tisyâr şekli yanlıştır)

tesyir

• (Seyr. den) (Çoğulu: Tesyirât) Gönderme, yollama. Seyrettirme.
• Sürmek.
• Bezi yol yol alaca edip dokumak.

tevcih

• Döndürmek, yöneltmek.
• Tefsir etmek.
• Birisini bir tarafa göndermek.
• Rütbe vermek.
• Bir kimseye söz atmak.
• Edb: İki zıd mânaya gelebilen ve birbirinin zıddı mânada söz kullanmak.

vasıta-i irsal

• Gönderme aracı.

vesile-i salavat / vesile-i salâvat

• Hz. Muhammed'e (a.s.m.) salat ve selâm gönderme sebebi.

zefif

• Çabuk davranan. Çevik.
• Deve kuşunun yelmesi.
• Gelini kocasına göndermek.
• Hızla gitmek.