ayb-gu / ayb-gû

• Fitneci, fitnekâr, dedikoducu.

bab-ı fitne

• Fitne kapısı.

bed-gu / bed-gû

• Fitnekâr, dedikoducu. (Farsça)

fatanet

• (Fetânet) Zihin açıklığı. Çabuk kavrayış ve anlayış. Sağlam anlayış. Fıtnetlik.
• Müteyakkız oluş.
• Peygamberlerin sıfatlarından biridir.

fatin

• (Fitne. den) Fitne çıkaran. Dinden çıkarıp azdıran. İğfâl eden.

fesad / fesâd

• Bozukluk, karışıklık, fitne, anarşi.

fettan / فتان / fettân / فَتَّانْ

• Fitneci. Kurnaz. Fitne çıkaran. Karıştıran.
• Hırsız.
• Şeytan.
• Altın eriten kuyumcu.

• Fitne ve fesada teşvik eden, ayartan.
• Cazibeli, gönül alıcı, oynak kadın.

• İşveli, oynak, cilveli. (Arapça)
• Fitne koparan. (Arapça)

• Çok fitneci.

fiten / فتن

• (Tekili: Fitne) Fitneler.

• Fitneler.

• Fitneler. (Arapça)

fıtnat

• Cibillî ve fıtrî ve âni anlamak ve idrak etmek.
• Hikmet.
• Zekâvet, basiret, tedbir, fatânet, zeyreklik. Fıtnet diye de okunur. (Zıddı: Gabâvet'tir.)

fitne-amiz / fitne-âmiz

• Fitne çıkaran, fesat karıştıran. (Farsça)

fitne-cihan

• Fitne koparan, fesat karıştıran, bozgunculuk yapan. (Farsça)

fitne-engiz

• Fitne çıkaran. (Farsça)

• Fitne verici, fitneye yol açıcı.

fitne-i ahirzaman / fitne-i âhirzaman

• Âhirzaman fitnesi; dünyanın son devresinde görülen fitneler, bozulmalar.

• Âhirzamandaki fitne. Deccal fitnesi.

fitne-i diniye

• Dine ve dindarların içine sokulan fitne, fesat.

fitne-i diniye narı / fitne-i diniye nârı

• Dine sokulan fitnenin ateşi.

fitne-i nisaiye / fitne-i nisâiye / فِتْنَۀِ نِسَائِيَه

• Kadın kaynaklı fitne.

fitne-kar / fitne-kâr

• Ortalığı bozmağa çalışan. Fitneci. Fesâd verici. Fitne çıkarmak isteyen. (Farsça)

fitneengiz

• Fitne sesebi olan.

fitnekar / fitnekâr

• Fitneci, ortalığı bozmaya çalışan.

fitnet-üd dehma

• (Fitnetüddehmâ) Küfürde olmak, kara fitne. Rezil olmak.

gabavet

• Ahmaklık, anlayışsızlık, bönlük, kalın kafalılık. (Fıtnetin zıddı)

gammaz

• Birisine iftira ederek zarar veren. Münafık, fitneci.
• Adamın ayıplarını arayıp gizli şikâyet eden.
• Tersane kethüdalarına mahsus altı çifte kayık.

• "Gamz"dan. İftiracı, fitne koğucu. Birine iftira ederek zarar veren kimse.

gammazane

• Fitnecilikle, gammazlıkla, koğuculukla. (Farsça)

gammaziyyet

• Koğuculuk, fitnecilik, gammazlık.

herc

• İnsanların arasında meydana gelen fitne, fesad.
• Söze dalıp çoğaltmak. Haltetmek. Sözü karıştırmak.
• Kapıyı açık bırakmak.
• İnsanların işlerinin karışması.
• Seğirtmek.
• Katletmek.

heyş

• Hareket.
• Davar sağmak.
• Fitne.
• Iztırab, acı.

hicret

• Bir yerden başka bir yere göç etmek.
• Resûlullah efendimizin Mekke-i mükerremeden Medîne-i münevvereye göç etmesi.
• Müslüman bir kimsenin, dînini korumak için, kâfir memleketinden, İslâm memleketine göç etmesi.
• İslâm memleketinde fitne ve kötülük bulunan bir yerden iyi bir yere

hınzire / hınzîre

• (Çoğulu: Hınzırât) Hileci ve fitnekâr kadın.
• Dişi domuz.

hutuvat-ı sitte

• Altı adım. (Kur'an-ı Kerim'deki "Hutuvat-üş şeytan" tabirinden istifaze ile, şeytanların ve onların insî mümessilleri olan şerir insanların fitnekâr ve dalâlete sevkedici adımları, izleri ve desiseleri gibi mânalarla alâkalı olarak "bir mühim eser"e verilen isim) Şeytanın altı desisesi.

hüzahiz

• Bağırgan deve.
• Keskin kılıç.
• Çok su.
• Fitne.

ifsad / ifsâd

• Bozmak. Azdırmak. Fesada uğratmak. Fitne salmak. Karıştırmak.

• Bozmak, fitne, karışıklık çıkarmak, bozgunculuk yapmak.

iftan

• Fitneye düşürme.
• Ayartma.

iftinan

• Türlü türlü ve birbirini tutmayan düzensiz söz söyleme.
• Fitneye düşmek.
• Âşık olmak.

iftitan

• (Fitne. den) Fitneye uğrama.
• Aldatmak.
• Azdırmak.

ilm-i fiten

• Asr-ı saadetten sonra zuhur eden hâdiselere, fitnelere dâir olan hadis-i şeriflere, ehl-i hadis ıstılahında İlm-i Fiten denilmektedir.

istisare

• Toz savurma, tozutmak, toz kaldırma.
• Fesatçılık ve fitnecilik yapmak.

küçük günah

• Fitne çıkarmak, adam öldürmek, zinâ etmek gibi büyük günahlara göre daha küçük sayılan günahlar, yasaklar, mekrûhlar.

meftun / meftûn

• Fitne ve belâya tutulmuş olan. Âşık. Mecnun.
• Cünun. Fitne.

• Sihirlenmiş, fitneye düşmüş.
• Gönül vermiş, tutkun, vurgun.
• Hayran olmuş, şaşmış.

mescid-i dırar / mescid-i dırâr

• Resûlullah sallallahü aleyhi ve sellem efendimiz zamânında münâfıkların (inanmadıkları hâlde, müslüman görünenlerin) fitne, fesâd yuvası ve silah deposu olarak Kubâ'da yaptırdıkları mescid.

müfettin

• (Fitne. den) Meftun ve hayran eden. Şaşkın bir hâle getiren.
• Fitneye düşüren.

münafık / münâfık

• İki yüzlü, araya nifak sokan. Fitnekâr.
• Ahdini bozan, yalan söyleyen, hıyanet eden.
• Görünüşte müslüman olup hakikatte kâfir ve düşman olan.

• İki yüzlü, fitneci, görünüşte Müslüman gerçekte kâfir.

münafıkin / münafıkîn

• (Tekili: Münafık) Münafıklar. Fitnekârlar. İkiyüzlüler. Araya nifak sokanlar.

münimm

• (Nemim. den) İnsanlar arasında kovuculuk yapan, fitne verip alan kimse. Nemmam.

mürcif

• Fitneci, yalancı.

• Fitne ve fesada dalan, bozguncu haber yayan.

• (Recefe. den) Fitne ve fesad için iftiralar ve yalan haberler neşrederek ortalığı karıştıran. Yalancı.
• Mutlak bir şey ile meşgul olan.
• Yer sarsıntısı. Zelzele.

mütemahhız

• Fitne çıkaran.
• Doğum sancısı çeken.

müzevver

• Uydurulmuş, düzme.
• Fitne, dedikodu.

na'ar

• Fesad ve fitneye çalışan.
• Kanı kaçmış olup sâbit olmayan damar.

necid

• Kahraman, bahadır.
• Arabistan'da bir memleket ismi.
• Münbit yer. Fitne ve nifak yeri olan memleket.
• Arslan.

nemime / nemîme

• Koğuculuk, müslümanlar arasında fitne çıkarmak, ara bozmak için söz taşıma.

nemimekar / nemimekâr

• Koğucu, fitneci, dedikoducu, münafık. (Farsça)

nezg

• İfsad etmek, halk içine fitne ve fesad bırakmak. Vesvese.

rehc

• Toz, gubar.
• Fitne.

şegab

• Fitne uyandıran.

te'ris

• Kandırma.
• Ateş yakma.
• Fitne düşürme.

te'riş

• Bozmak. Fitne çıkarmak.

tefettün

• Bir kimseyi zorla fitneye atma.

teftin / teftîn / تفتين

• (Fitne. den) Fitneye düşürme.
• Meftun verme. Ayartma.

• Fitne sokma. (Arapça)
• Meftun etme. (Arapça)

temahhuz

• (Temahhud) Doğum sancısı çekmek.
• Hayvanın gebe oluşu.
• Süt yayıkta yayılarak yağı alınıp safileştirilmesi.
• Fitne çıkarma.

vesvas

• Müvesvis. Vesveseye sürükleyen şeytan. Nefsin zihinde ilka eylediği dağdağa ve fitne. Avcının ve köpeklerin gizli sesi.

yarı ağyar eylemek / yârı ağyar eylemek

• Dost ve sevgiliyi aldatarak, araya fitne sokarak yabancılaştırmak.

ye'cüc ve me'cüc

• Kur'ân-ı Kerimde bahsi geçen ve ortalığı fitne, fesat ve anarşiye boğacak olan kavimler, anarşist topluluk.

• Kısa boylu olacakları söylenen ve Kur'an-ı Kerim'de bahsi geçen ve ortalığı fitne ve anarşiye boğacak olan bir kavmin ismi.

• Kur'ân-ı Kerim'de bahse konu edilen ve kısa boylu olacakları söylenen, ortalığı fitne ve anarşiye boğacak olan bir kavmin adı.

ye'cüc-me'cüc

• Kur'ân-ı Kerimde bahsi geçen, ortalığı fitne ve anarşiye boğacak olan bir kavmin ismi.

zag

• (Çoğulu: Ziygan) Karga ve kuzgun. (Farsça)
• Fitneci, gammaz. (Farsça)