basar-ı basiret / basar-ı basîret

• Basiret gözü, feraset; kalbin, hakikati anlayan gözü.

basir / bâsir

• Gören, görüp anlayan, ferasetli, zeki.

basiret

• Hakikatı kalbiyle hissedip anlama. Kalbde eşyanın hakikatlarını bilen kuvve-i kudsiyye. Ferâset. İm'ân-ı dikkat.
• İbret alınacak hidâyet sebepleri. Beyyine. Hüccet.
• Bir evin iki tarafının arası.
• Yer üstündeki kan.

basiret-kar / basiret-kâr

• Basiretli, ferâsetli, önceden gören. (Farsça)

basiretli

• İleri görüşlü, ferasetli.

basiretsiz

• Ferasetsiz, görüşü ve sezişi yetersiz.

belta'

• Her hususta hazakati ve feraseti olan.

çalak

• Yerinde durmayan, çabuk, oynak. Dâima çalışan. Her bir hareketi çabuk olan. (Farsça)
• Akıl ve ferâseti açık. (Farsça)

çeşm-i istikbal-bini / çeşm-i istikbâl-binî

• Gelecek zamanı, istikbâli gören göz. Kuvve-i kudsiye ve ferâset ve basiretle ileriyi bilen nazar.

dehy

• Kişinin fikir ve ferâsetinin isabetli ve doğru olması.

faris

• İran. İranlı.
• Binici, süvâri.
• Ferasetli, anlayışlı.
• İrandaki Şiraz vilâyeti.

gayb-bin / gayb-bîn

• Gaybı gören. Herkesin bilemediği geleceği feraseti ile hissedip bilen. İstikbalden haber veren. (Farsça)

kayıf

• Ferasetle bir kimsenin nesebini bilen kişi.

kıyafet

• Bir şeyin dış görünüşü, zâhiri.
• Bir kimsenin giydiklerinin bütünü.
• Heyet, şekil, suret.
• Feraset.
• Bir kimsenin ardınca olmak.

kiyaset

• Zeki.
• Uyanıklık. Zekâ. Ferâset. Zeyreklik.

mekyes

• Akıllılık ve ferâsetle bilinen kimse.

muhaddes

• Haber verilmiş. Tahdis olunmuş, şükranla bildirlimiş. Sadık-ül hads olan kimse.
• Her zan, tahmine feraseti isabetli olan.
• Nakil ve rivayet edilmiş olan.

müteferris

• (Feraset. den) Anlayışlı, ferâsetli, sezişli.

nükr

• Anlayışı, fikri, ferâseti iyi olmak.
• Zorluk.
• İnkâr.

teferrüs

• Ferasetle bir şeyi kestirmek. Bir şeyi dikkat ve teemmül ederek isabetli olarak idrak etmek, anlamak.
• Zannetmek.

teferrüs etme

• Feraset ve kalp gözüyle gerçekleri görme.

vech-i dikkat

• Dikkat ve ferasetle.

zeken

• İlim, feraset.