ab-ı revan

• Akar su.
• Kalpteki ferahlık.

atrab

• Oyunlar. Eğlenceler. Şenlik ve ferahlıklar.

bahçet-i ferah

• Ferahlık, huzur veren bahçe.

basıt / bâsıt

• Açan. Yayan. Serici.
• Ferahlık veren.
• Dilediği kulunun rızkını genişlendiren Allah (C. C.).
• Mücerred olup, mürekkep ve müellef olmayan.
• Tıb: Bir uzvu uzatıp açan adele.

canfeza

• Gönüle ferahlık veren, can artıran.
• Ayın 23. gününe verilen ad.

dilgüşa / dilgüşâ / دلگشا

• İç açıcı, ferahlık verici. (Farsça)

ergad

• Maişetçe daha ferahlık. Geniş maişet.

ferahbahş / فرح بخش

• Ferahlık veren, iç açıcı. (Arapça - Farsça)

ferce

• Gamdan ve tasadan kurtulmak.
• Kurtuluş.
• Şiddetten kurtulmak.
• Yarık, şak.
• Girecek yer, medhal.
• Açıklık, ferahlık.

ferec

• Sıkıntıdan kurtulmak, zafer, inşirah, kederden kurtulmak. Genişlik, ferahlık, fütuhat.
• Girecek yerler.

• Tasa ve sıkıntıdan kurtulma, ferahlık.

• Ferahlık, genişlik, rahatlık.

ferec-i umumi / ferec-i umumî

• Genel ferahlık, sıkıntıdan kurtulma.

fethi / fethî

• Fetih ile alâkalı. Fethe âit.
• Ferahlık verici.

fütuh

• (Tekili: Feth) Fetihler.
• (Çoğulu: Fütuhât) Açılmak.
• Yardım.
• Lütf-u İlâhîye ulaşmak.
• Zafer. Galibiyet.
• Açıklık. Gönül ferahlıkları.

gülistan-ı ferah-feza / gülistan-ı ferah-fezâ

• Ferahlık veren gül bahçesi.

güşa

• Açıcı, açan mânâsına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Dil-güşa : Gönüle ferahlık veren. Gönül açan. (Farsça)

habr

• (Çoğulu: Ehbâr) Alim ve sâlih kimse. Bilgili. Ehl-i ilim.
• Ferahlık.
• Nimet, vüs'at.
• Refah, sürur.
• Tıb: Dişlerin beyazına ârız olan sarılık.

hadika-yı ferahfeza / hadîka-yı ferahfeza

• İç açan bahçe. Gönüle ferahlık veren bahçe.

hafz

• Aşırı olmama hali.
• Refah ve ferahlık. Huzur ve rahat.
• Yavaş yavaş mülayim yürüyüş, itidal. Alçak.
• Kelimenin son harfini esre, yâni "i" diye okumak.
• Sözü boğaz içinden söylemek.

hatır-güşa

• Gönle ferahlık veren. İç açan. (Farsça)

hurrem

• Sevinçli. Mesrur. Şen. Ferahlık veren. Taze ve hoş. Güler yüzlü. (Farsça)

infirah

• Ferahlanma. Ferahlık duyma.

inşirah / inşirâh / اِنْشِرَاحْ

• Ferahlık.

kabz u bast

• Ruhen sıkıntı. Daralma ve genişleme. Sıkıntı ve ferahlık.
• Birini diğeri üzerine tercih etme.
• Münkabız bir adama ferahlık ve sürurluluk vermek, sevindirmek.
• Beyan ve ifâde etmek.
• Uzun uzun ve etraflıca anlatmak.

kabz ve bast

• Tasavvuf yolunda ilerleyenlerde görülen sıkıntı ve ferahlık.

küşa

• "Açan, açıcı" mânâlarına gelerek tamlama yapımında kullanılır. Meselâ: Dil-küşâ : Gönül açan, gönül açıcı, ferahlık veren. (Farsça)

küşayiş

• Açıklık. Ferahlık. (Farsça)

medar-ı saadet / medar-ı saâdet

• Mutluluk vesilesi, ferahlık sebebi.

mes'udane

• İman ehline, bahtiyar olana yakışır halde. Saadetlice. Cenab-ı Hakk'ın emrine, rızasına uygun şekilde. Sevinçli ve ferahlıkla. (Farsça)

müferrih

• Ferahlık veren. Ferahlandıran. Ferahlandırıcı, iç açıcı.

müferrihat / müferrihât

• İç açıcı, ferahlık verici şeyler.

musi'

• Genişlendiren. Ferahlık veren.
• Zengin. Muktedir.

mütena'imane / mütena'imâne

• Nimetler içinde nazdar bir şekilde büyümek, yetişmek suretiyle. Varlık içinde, ferahlık ve nimet içinde olarak. (Farsça)

nur-u müferrih

• Ferahlık verici, iç açıcı aydınlık.

nüzhet

• Neşe, eğlence, ferahlık.

revhani / revhanî

• İyi ve pâk olan, ferahlık veren yer.

revzat-ı inşirahiye / revzat-ı inşirâhiye

• Ferahlık veren bostanlar, bahçeler.

ruha

• Ferahlık.
• Yumuşak rüzgâr.

ruhperver

• Ruha ferahlık ve kuvvet veren. (Farsça)

safa / safâ

• Gönül şenliği, ferahlık.

sürur-u mukaddes

• Mukaddes bir sevinç ve ferahlık.

tefrih / tefrîh / تفریح

• Ferahlık verme. (Arapça)