ab-ı revan

• Akar su.
• Kalpteki ferahlık.

anak

• En zarif, en yakışıklı, en güzel.
• Çok ferah, çok sürurlu.

atrab

• Oyunlar. Eğlenceler. Şenlik ve ferahlıklar.

bahçet-i ferah

• Ferahlık, huzur veren bahçe.

basıt / bâsıt

• Açan. Yayan. Serici.
• Ferahlık veren.
• Dilediği kulunun rızkını genişlendiren Allah (C. C.).
• Mücerred olup, mürekkep ve müellef olmayan.
• Tıb: Bir uzvu uzatıp açan adele.

bast

• Genişlemek, açmak, yaymak.
• Bir şeye el uzatmak.
• Sevindirmek.
• Bir mecliste haya sebebiyle olan sıkılmanın gitmesiyle açılmak.
• Özür kabul etmek.
• Kaplamak.
• Tas: Allahın cemâl tecellisiyle kalbin sükûn ve huzur içinde ferahlaması. (Mukabili: "Kabz"

• Tasavvufta gönül ferahlığı, rûhen rahatlama. Sıkıntı ve gönül darlığının zıddı.

bersak

• Sevinmek, sürur ve ferah.

canfeza

• Gönüle ferahlık veren, can artıran.
• Ayın 23. gününe verilen ad.

canperver

• Kalbi ferahlandıran. Ruha hoş gelen. (Farsça)

dil-güşa

• İç açan, gönül açan, kalbe ferah veren. (Farsça)
• Türk musikisinde bir mürekkeb makam. (Farsça)

dil-şüküfte

• Gönlü açılmış, ferahlamış. (Farsça)

dilgüşa / dilgüşâ / دلگشا

• İç açıcı, ferahlık verici. (Farsça)

efrah

• Ferahlamalar. İç açılmaları. Sevinmeler.

enak

• Ferahlı, sürurlu, neş'eli, sevinçli.

ergad

• Maişetçe daha ferahlık. Geniş maişet.

ezib

• Rezil, âdi ve aşağılık kimse.
• Kıble rüzgarı.
• Riyh-u cenub ile Sâbâ arasında esen yel.
• Sevinmek, ferah ve neşat.

ferah-aver

• Sevinç getiren, sevindiren, ferah getiren. (Farsça)

ferah-bahş

• Sevinç veren, sevindiren. Ferah bağışlayan. (Farsça)

ferah-efşan

• (Ferah-feşân) Sevinç veren, ferah saçan. (Farsça)

ferah-efza

• (Ferah-fezâ) Sevinç artıran, ferah artıran, safalı, iç açıcı. (Farsça)

ferahbahş / فرح بخش

• Ferahlık veren, iç açıcı. (Arapça - Farsça)

ferce

• Gamdan ve tasadan kurtulmak.
• Kurtuluş.
• Şiddetten kurtulmak.
• Yarık, şak.
• Girecek yer, medhal.
• Açıklık, ferahlık.

ferec

• Sıkıntıdan kurtulmak, zafer, inşirah, kederden kurtulmak. Genişlik, ferahlık, fütuhat.
• Girecek yerler.

• Tasa ve sıkıntıdan kurtulma, ferahlık.

• Ferahlık, genişlik, rahatlık.

ferec-i umumi / ferec-i umumî

• Genel ferahlık, sıkıntıdan kurtulma.

ferhan

• (Çoğulu: Ferâhî) Ferahlı. Sevinçli. Şâdan. Mesrur.

ferih

• Sevinçli, ferahlı. Fahur. Ferhan.

fethi / fethî

• Fetih ile alâkalı. Fethe âit.
• Ferahlık verici.

fütuh

• (Tekili: Feth) Fetihler.
• (Çoğulu: Fütuhât) Açılmak.
• Yardım.
• Lütf-u İlâhîye ulaşmak.
• Zafer. Galibiyet.
• Açıklık. Gönül ferahlıkları.

gülistan-ı ferah-feza / gülistan-ı ferah-fezâ

• Ferahlık veren gül bahçesi.

güşa

• Açıcı, açan mânâsına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Dil-güşa : Gönüle ferahlık veren. Gönül açan. (Farsça)

güşade

• Ferah, şen, Açılmış, açık. (Farsça)

güşayiş-i hatır / güşayiş-i hâtır

• Gönül ferahlığı, iç açıklığı.

habr

• (Çoğulu: Ehbâr) Alim ve sâlih kimse. Bilgili. Ehl-i ilim.
• Ferahlık.
• Nimet, vüs'at.
• Refah, sürur.
• Tıb: Dişlerin beyazına ârız olan sarılık.

hadika-yı ferahfeza / hadîka-yı ferahfeza

• İç açan bahçe. Gönüle ferahlık veren bahçe.

hafz

• Aşırı olmama hali.
• Refah ve ferahlık. Huzur ve rahat.
• Yavaş yavaş mülayim yürüyüş, itidal. Alçak.
• Kelimenin son harfini esre, yâni "i" diye okumak.
• Sözü boğaz içinden söylemek.

hatır-güşa

• Gönle ferahlık veren. İç açan. (Farsça)

hubur

• Sevinç, sürur, gönül ferahlığı. Şadüman olmak.
• Âlimler.

• Sevinç, gönül ferahlığı.

hurrem

• Sevinçli. Mesrur. Şen. Ferahlık veren. Taze ve hoş. Güler yüzlü. (Farsça)

hurremgah / hurremgâh

• Kalbi ferahlandıran yer. (Farsça)

huzur / huzûr

• Hazır olmak. Mevcud bulunmak.
• Hürmet edilmesi lâzım gelen kimsenin yanında olmak.
• İbadet neticesi hâsıl olan rahatlık, gönül ferahlığı.

• Allahü teâlâdan başka hiçbir şeyin kalbde bulunmaması.
• Nezd, yan.
• Rahat, gönül ferahlığı seâdet.

ibs

• Sevinmek, ferah.

ifrah

• Ferahlandırmak. Memnun etmek.

ihtizaz / ihtizâz

• Haz duymak. Ferahlamak.

• Haz duymak, ferahlanmak.
• Titreşim.

inbisat / inbisât

• Genişleme. Yayılma.
• Açık yüzlü olma. Şâd, mesrur ve mahzuz olma.
• Gönül açıklığı. Kalb ferahlığı.
• Fiz: Sıcaklığın etkisiyle madenî cisimlerin enine, boyuna büyüyüp uzaması. Genleşme.

• Açılmak, yayılmak, açık yüzlü olmak, mütebessim çehreli, sevinçli olmak. Gönül açıklığı, kalb ferahlığı hâli.

infirah

• Ferahlanma. Ferahlık duyma.

inşat / inşât

• Ferahlandırma. Neş'elendirme. Sürurlandırma.

• Ferahlandırma.

inşirah / inşirâh / انشراح / اِنْشِرَاحْ

• Ferahlanmak, mesrur olmak.

• Ferahlanma, sevinme.

• Ferahlamak, sevinç duymak.

• Ferahlanma, açılma.

• Açılma, ferahlama. (Arapça)

• Ferahlık.

inşirah-ı derun

• İç açılması, ferahlama.

inşirah-ı sadır

• Gönül ferahlığı.

inşirah-ı sadr / inşirâh-ı sadr / اِنْشِرَاحِ صَدْرْ

• Vicdan ferahlığı,vicdan huzuru.

• Gönül ferahlığı.

irtiyah

• (Rîh. den) Genişleme, ferahlama, feraha erme.
• Rüzgârlanıp rahatlama.

ıttılak

• İnşirahlı olma, ferahlı ve sevinçli olma.

kabz u bast

• Ruhen sıkıntı. Daralma ve genişleme. Sıkıntı ve ferahlık.
• Birini diğeri üzerine tercih etme.
• Münkabız bir adama ferahlık ve sürurluluk vermek, sevindirmek.
• Beyan ve ifâde etmek.
• Uzun uzun ve etraflıca anlatmak.

kabz ve bast

• Tasavvuf yolunda ilerleyenlerde görülen sıkıntı ve ferahlık.

kasr

• Köşk. Yüksek ve ferah bina. Taştan veya kârgir küçük saray.

küşa

• "Açan, açıcı" mânâlarına gelerek tamlama yapımında kullanılır. Meselâ: Dil-küşâ : Gönül açan, gönül açıcı, ferahlık veren. (Farsça)

küşade

• (Küşude) Açık. Açılmış. Ferahlı.

küşayiş

• Açıklık. Ferahlık. (Farsça)

medar-ı saadet / medar-ı saâdet

• Mutluluk vesilesi, ferahlık sebebi.

medeniyet

• Adaletseverlik, insanca iyi ve ferah yaşayış. Şehirlilik. Yaşayışta, içtimaî münâsebetlerde, ilim, fenn ve san'atta tekâmül etmiş cemiyetlerin hâli.
• İslâmiyetin emirlerine göre, usulü dâiresinde yaşayış.

menah

• Geniş, bol, ferâh. (Farsça)
• Dar. (Farsça)

merehan

• Sevinç, ferah, sürur.
• Zayıf olma.
• Fâsid olmak.
• Kurumak.

mes'udane

• İman ehline, bahtiyar olana yakışır halde. Saadetlice. Cenab-ı Hakk'ın emrine, rızasına uygun şekilde. Sevinçli ve ferahlıkla. (Farsça)

mikail aleyhisselam / mîkâil aleyhisselâm

• Dört büyük melekten biri. Ucuzluk, pahalılık, kıtlık, bolluk yapmak, ferah ve huzûr getirmek ve her maddeyi hareket ettirmekle görevli melek.

mübhic

• Ferah ve sürur veren. Sevindiren.

müferrah / مُفَرَّحْ

• Ferahlanmış. Sıkıntıdan, üzüntüden kurtulmuş.

• Ferah duyan, huzurlu.

• Ferahlanmış.

• Ferahlanan.

müferrah olmak

• Ferahlamak, rahatlamak.

müferric

• Ferahlandıran. Ferah veren. İç açıcı.
• Kurtarıcı. Ferec veren.

müferrih

• Ferahlık veren. Ferahlandıran. Ferahlandırıcı, iç açıcı.

müferrihat / müferrihât

• İç açıcı, ferahlık verici şeyler.

müfettih-ül ebvab

• (Hayır) kapıları(nı) açan. Bütün müşkilleri giderip ferahlatan. (Cenab-ı Hak)

müfterih

• (Ferah. dan) Keyifli, neşeli. Şen, ferah içinde olan.

musi'

• Genişlendiren. Ferahlık veren.
• Zengin. Muktedir.

müteferrih

• (Ferah. dan) İçi açılan, ferahlanan.

mütena'imane / mütena'imâne

• Nimetler içinde nazdar bir şekilde büyümek, yetişmek suretiyle. Varlık içinde, ferahlık ve nimet içinde olarak. (Farsça)

nafis

• (Nefs. den) Gözü nazar değer olan kimse.
• Açan ve ferahlandıran.

nur-u müferrih

• Ferahlık verici, iç açıcı aydınlık.

nüzhet

• İç açıklığı, safa, eğlenme, gönül ferahlığı. (Farsça)
• Temizlik, paklık. (Farsça)
• Karışık, bulaşık ve kalabalık yerlerden uzak olmak. Buud. (Farsça)

• Neşe, eğlence, ferahlık.

revhani / revhanî

• İyi ve pâk olan, ferahlık veren yer.

revzat-ı inşirahiye / revzat-ı inşirâhiye

• Ferahlık veren bostanlar, bahçeler.

ruh-u revan

• Ruhun zuhuru. Ruhun ferahlığı. Ruhun akışı.

ruha

• Ferahlık.
• Yumuşak rüzgâr.

ruhperver

• Ruha ferahlık ve kuvvet veren. (Farsça)

saadet-bahş / saâdet-bahş

• Saâdet veren, sevindiren, ferahlandıran. (Farsça)

şad

• Sevinçli, ferahlı, memnun, mesrur, şen, bahtiyar. (Farsça)

şadi

• Sevinçlilik, memnunluk, mesruriyet, gönül ferahlığı. (Farsça)

safa / safâ

• Gönül şenliği, ferahlık.

şemak

• Neşat, sevinç. Ferah.

şen

• Naz, eda, cilve. (Farsça)
• Göze ve gönüle hoş görünen hal. (Farsça)
• Bayındır, ma'mur. (Farsça)
• Sevinçli, ferahlı. (Farsça)

şerh-i sadr

• Peygamber efendimizin çocukluğunda ve peygamberliği sırasında (mîrâc gecesinde) mübârek göğsünün açılarak kalbinin çıkarılması ve yıkanıp ilim, hikmet ve mârifet ile doldurulduktan sonra yerine konması hâdisesi.
• Göğsün yâni kalbin ilâhî nûr, ilim, hikmet ve mârifet ve sekîne (ferahlı

seyran

• (Aslı: Seyeran) Gezme, gezinme. Bakıp görme.
• Hareket etme.
• Açılma, ferahlanma, teferrüc.

sürur-u mukaddes

• Mukaddes bir sevinç ve ferahlık.

tarab-efsa / tarab-efsâ

• Neşe ve ferahlığı artıran. (Farsça)

tefaric

• (Tekili: Tefric) Yırtmalar, genişletmeler.
• Ferah vermeler.
• Korkaklar, zaifler, yüreksizler.
• (Tifrac) Yırtmaçlar, aralıklar.

teferruc

• (Ferec. den) Ferahlanmak. İç açılmak.
• Gezintiye çıkmak. Seyr.

teferruh

• (Ferah. dan) İçi açılma, ferahlanma.

teferrüh

• Ferahlanma.

tefrih / tefrîh / تفریح

• Ferahlandırma, gönül açma.

• Ferahlandırma.

• Ferahlık verme. (Arapça)

teneşşut

• (Neşat. dan) Ferahlanma, keyiflenme.

tenfis

• (Çoğulu: Tenfisât) (Nefes. den) Nefeslendirme, soluklandırma, ferahlandırma.

terfih

• Ferahlandırma. Refaha erdirme. Rahat ve bollukla yaşamasına sebeb olma.

teselli

• Avunma. Kederli ve gamlı olan bir kimseyi söz ve nasihatle ferahlandırma.

urb

• Şiddetli akıcı çay.
• Ferah, sevinç, neşat.

zahil

• Sıkıntıdan sonra yüreği feraha erişen.
• Unutan.