afa'

• Eşek sıpası.

afiyet / âfiyet / عافيت

• Esenlik, sıhhat ve selâmet.

• Esenlik. (Arapça)
• Âfiyet bulmak: Sağlığına kavuşmak. (Arapça)

akmus

• Eşek, hımar.

aliyy-ül murtaza

• Esedullah, Aliyy-ibni Ebi Talib, Ebutturâb, İmâm-ı Ali isimleri ile de anılır.Hz. Resul-i Ekrem'in (A.S.M.) amcası Ebu Tâlib'in oğlu olup Hicretten yirmiüç yıl önce doğmuş ve Bi'setin ikinci günü daha on yaşında iken imân etmiş, hiç putlara tapmamıştır. Bunun için mübârek ismi söylendiğinde, Kerrema

arz-ı tahsin-i eser / arz-ı tahsîn-i eser

• Eseri beğendiğini arz etme, söyleme.

asar / âsâr / âsar / آثار / اٰثَارْ

• Eserler.

• Eserler.

• Eserler, yapılanlar.

• Eserler.

• Eserler.

asar ve a'mal alemi / âsâr ve a'mâl âlemi

• Eserler ve ameller âlemi, dünyası.

azamet-i asar / azamet-i âsâr

• Eserlerin büyüklüğü.

bakiyye-i asar / bakiyye-i âsâr

• Eserlere âit geri kalan izler. Eserlerin geri kalanı.

çarpa

• Eşek, deve, koyun v.s. gibi dört ayaklı hayvanlar. (Farsça)

darü's-selam / dârü's-selâm

• Esenlik ve güvenlik yeri olan Cennet.

darüsselam / dârüsselâm

• Esenlik yurdu, Cennet.

eblad

• Eser.

ebu ziyad

• Eşek, hımar.

enfes-i asar / enfes-i âsâr

• Eserlerin en nefisi, eserler içinde en değerli olanı.

eser-i itkan

• Eserdeki mükemmellik, sağlamlık ve kusursuzluk.

gümnam

• Eseri kalmamış, adı sanı kaybolmuş, unutulmuş. (Farsça)

hammar

• Eşekçi.

har / خر

• Eşek. (Farsça)

har-ban

• Eşekçi. (Farsça)

har-meniş

• Eşek huylu, eşek tabiatlı. (Farsça)

har-var

• Eşek yükü. (Farsça)

harkürre

• Eşek yavrusu, sıpa. (Farsça)

harvar / harvâr / خروار

• Eşek yükü. (Farsça)

heduc

• Eserken gümleyen rüzgâr.

himar / himâr / حمار

• Eşek.

• Eşek.

• Eşek. (Arapça)

ilm-ül-yakin / ilm-ül-yakîn

• Eserden müessire yol bulmak. İşi görüp yapanı tanımak, bilmek. Dumanı görüp, orada ateşin olduğunu anlamak böyledir.

iltifatat-ı asar / iltifâtât-ı âsâr

• Eserlerin iltifatları.

imtiras-ı himar

• Eşeğin sürtünüp kaşınması.

inni / innî

• Eserlerden eser sahibine götüren delil.

kalh

• Eşek anırtısı. Aygır kişnemesi.

kartale

• Eşek yükünün dengi.

keşti-i nuh-u selamet / keşti-i nuh-u selâmet

• Esenliğe, güvenliğe ulaştıran Nuh'un gemisi.

kürre-i har

• Eşek yavrusu. Sıpa.

limmi / limmî

• Eser sahibinden eserlerine götüren delil, ateşin dumana delil olması gibi.

mebde'-i te'lif / mebde'-i te'lîf / مَبْدَأِ تَأْل۪يفْ

• Eser yazmanın başlangıcı.

mecmu' asar / mecmu' âsâr

• Eserlerin bütünü, yaratılmış varlıkların hepsi.

mecmu-u asar / mecmu-u âsâr

• Eserlerin tamamı.

merkeb

• Eşek.

müteessif

• Esef duyan; üzülen.

müteessifane / müteessifâne

• Eseflenerek, üzülerek.

• Eseflenerek, kederlenerek. (Farsça)

nehak

• Eşek anırtısı.

nehit

• Eşek anırtısı. Hımar avazı.

nehk

• Eşek bağırışı.

nühak

• Eşek anırtısı.

şahic

• Eşek, hımar.

selam ve selamet / selâm ve selâmet

• Esenlik, rahatlık.

selamet / selâmet / سلامت

• Esenlik, güvenlik.

• Esenlik. (Arapça)

şencar

• Eşek marulu adı verilen bir cins ot.

sühl

• Eşeğin göğsünden çıkan hırıltı.

tarik-i selamet / tarîk-i selâmet

• Esenlik, güven yolu.

te'lif / تأليف / te'lîf / تَأْل۪يفْ

• Eser yazma.

• Eser yazma.

teessüf

• Eseflenme, üzülme.

teşabüh-ü asar / teşabüh-ü âsâr

• Eserlerin birbirine benzemesi; varlıklardaki benzerlik.

tünte

• Eşek arısı. (Farsça)

ut'ut

• Eşek sıpası.

vaesefa / vâesefa / vâesefâ

• Esefler olsun, yazık!

• Esefler olsun.

vezan / vezân / وزان

• Esen. (Farsça)

vikaf / vikâf

• Eşek semeri ve palanı.