ahval

• (Tekili: Hâl) Dayılar. Annenin erkek kardeşleri.

birader / birâder / برادر / بِرَادَرْ

• Erkek kardeş. (Farsça)

• Erkek kardeş.

dadaş

• Delikanlı, babayiğit kimse.
• Erkek kardeş.

dayı

• Tunus ve Cezayir'in, Osmanlı idaresinde bulunduğu sıralarda buraları Osmanlılara tâbi olarak idare eden kimselere verilen ünvan.
• Annenin erkek kardeşi.

efder

• (Evder) Amca. Babanın erkek kardeşleri. (Farsça)
• Yeğen. Amca, hala, teyze çocukları. (Farsça)

ıhve-i müteferrikin / ıhve-i müteferrikîn

• Ana baba bir veya yalnız ana bir yahut da yalnız baba bir erkek kardeşler. (Müennesi: "Ahavat-ı müteferrikat'tır)

kayın

• Kadının veya kocanın erkek kardeşi.

neseb

• Soy, şecere. Çocuğu ana ve babaya bağlayan kan bağı. Ekseriya baba yönünden olan yakınlık için kullanılır. Babalar ve yukarıya doğru büyük babalar ile oğullar ve aşağıya doğru oğullar arasındaki alâkaya amûdî yakınlık; erkek kardeşler ile bunların oğ ulları ve amca oğulları arasındaki alâkaya ufkî y

şakik / şakîk

• İkiye bölünmüş bir şeyin yarısı.
• Ana baba bir erkek kardeş.

• Ferâiz ilminde yâni mîrâs hukûkunda ana-baba bir erkek kardeşler (Benül-a'yân). Ana-baba bir kız kardeşe şakîka denir.