adab / âdâb

• (Edeb kelimesinin çoğuludur.) Usul, yol, yordam, davranış kaideleri, terbiye. Ahlâk ve terbiyenin gerektirdiği konuşma ve hareket tarzı. Adaba uymayanlara edepsiz denir."Edipler edepli olmalı" yani yazarlar, edebiyatçılar dine, ahlâka ve terbiyeye uymalı. Aksi halde edebiyatçı adına lâyık olamazlar,

anka-i meşrebane / anka-i meşrebâne

• Anka meşrepli olma; masallarda bir efsane olarak anlatılan anka kuşu misâli bir meşrepte, bir yolda olma.

balon

• Hava veya hafif gazlarla doldurulan küre. Bugünkü uçaklar balonculuğun geliştirilmesiyle elde edilmiştir. Zeplin adı verilen güdümlü balonlar hava ulaşımında ve savaşta kullanılmıştır. (Fransızca)

ecliyet

• Sebeplik.

edib / edîb / ادیب

• Edebiyatçı, edepli, terbiyeli.

• Edebiyatçı. (Arapça)
• Edepli. (Arapça)

edibane / edîbâne

• Edebiyatçı gibi, edeplice, terbiyelice.

edibe / edîbe / ادیبه

• Bayan edebiyatçı. (Arapça)
• Edepli bayan. (Arapça)

ehle'l-mekteb

• Mektepli, okumuş, bilgili.

farfara

• Hafif meşreplik, boş gürültü.

ferfere

• Farfara, akılsızlık, hafif meşreplik.
• Patırtıcı, gürültücü, ağzı kalabalık.

halebi / halebî

• Halepli, Halep ahalisinden olan.

huşu / huşû

• Korkuyla karışık sevgiden gelen edepli hal.

illiyet

• Sebeplik.

illiyyet

• Sebep ile ilgili, sebeplilik.

iştikak

• Türemek. Bir kökten ayrılan kelimelerin asılları ve birbirleri ile olan münâsebetleri, meydana gelişleri.
• Çatallaşmak. Yarılmış bir şeyin bir şıkkını almak.
• Edb: Aynı kökten türemiş olan birkaç kelimeyi bir araya getirme sanatı. Misaller:(Edipler edepli olmalı, hem de edeb-i

müeddeb

• Te'dip edilmiş. Edeblendirilmiş. Terbiye edilen. Edepli.