ebna / ebnâ

• (Tekili: İbn) Oğullar. Çocuklar. Veledler. Ferzendeler.

gan / gân

• Cemi' yapmak için, sonu "e" sesi ile biten kelimenin sonuna gelir bir "ek" tir. Meselâ: Bendegân : f. Hizmetçiler, bendeler. (Farsça)

hanende-gan / hânende-gân

• (Tekili: Hânende) Hânendeler, şarkı söyleyenler, şarkıcılar. (Farsça)

hanende-gi / hânende-gî

• Şarkıcılık, hânendelik. (Farsça)

perestiş

• Pek çok sevmek. Bendelik etmek. İbâdet etmek. (Farsça)

rendeçlenme

• Rendelenme, düzeltilme.

rendide

• Rendelenmiş, ufalanmış. (Farsça)

şemel

• Perâkendelik, dağınıklık.
• Toplanmak, cem'olmak.
• Az nesne.

şeml

• Az şey. Perâkendelik.
• Örtmek, bürünmek, toplanmak.
• Topluluk, cemaat, insan yığını.

terennüh

• (Çoğulu: Terennühât) Sarhoşluktan veya başka bir sebepten dolayı sendeliyerek yürüme.

tesavük

• Yürek zayıflığından eğilip sendelemek.

ubudiyyet

• Bendelik, kulluk, kölelik. Kul olduğunu bilip Allah'a itaat etmek. Allah'a teslim olup, Kur'an ve Peygamber (A.S.M.) vasıtası ile verilen emirleri aynen icra ve tatbike çalışmak.