adin / âdin

• Otlakta bulunan dişi deve.

alcün

• Ahmak kadın.
• Semiz dişi deve.

arvana

• Boz dişi deve.

asire

• Üzerine bir yıl geçtiği hâlde hâmile olmayan dişi deve.

atele

• (Çoğulu: Utül) Rende.
• Kalın ve büyük asâ.
• Fârisi yayı.
• Doğurmamış dişi deve.

atle

• (C. Utül) Rende.
• Yoğun büyük asâ.
• Büyük iğne demiri. Farisî yayı.
• Doğurmamış dişi deve.

avhec

• Yılan.
• Uzun boyunlu.
• Dişi deve.

ayta'

• Uzun boyunlu kadın.
• Uzun boyunlu dişi deve.

bel'as

• Büyük karınlı dişi deve.

bint-i lebun

• Üç yaşına girmiş dişi deve.

bint-i mehad

• İki yaşına girmiş olan dişi deve.

bist

• (Çoğulu: Ebsât-Büsât) Yavrusu yanında olan dişi deve.
• Salıverilmiş, bırakılmış olan şey.

buhtiyye

• Melez dişi develer.

cel'abe

• Çok kuvvetli dişi deve.

cemra

• Kuvvetli dişi deve.

cülale

• Büyük dişi deve.

dacir

• Gamkin ve gönlü dar kimse.
• Bağırgan dişi deve.
• Kederlenmek, hüzünlenmek muztarib olmak.

dacuc

• Çağıran.
• İnleyen.
• Sağarken incinen ve inleyen dişi deve.

darib

• (Darb. dan) Sütünü sağan kimseye vuran dişi deve.
• Ağaçlı yer.
• Karanlık gece.
• Vurucu, vuran. Darbeden, çarpan. Döven.

decucat

• Ayakları kısacık dişi deve.

deka'

• (Çoğulu: Dükk-Dükük-Dekâvât) Hörgücü arkasına düşmüş dişi deve.
• Kaygan yer.

duhuk

• Doğurduktan sonra rahmi çıkan dişi deve.

gamuz

• İtham olunan, töhmet altında bırakılan.
• İçinden kan giden dişi deve.

hadba'

• (Çoğulu: Hudeb) Kalçaları sıyrılıp çıkan zayıf dişi deve.

hikka

• Dört yaşına basan dişi deve.

hıls

• (Çoğulu: Ahlâs) Yünden veya kıldan yapılan ve palas denilen döşek.
• Büyük ve kuvvetli olan dişi deve.

hurc

• Uzun dişi deve.

ibl

• (İbil) Dişi deve.
• Deve sürüsü.

karun

• İki şeyi bir araya getiren.
• Tez terleyen hayvan.
• Arka ayaklarının tırnağı ön ayağının tırnağı yerine vâki olan hayvan.
• İleride olan memeleri geride olan memelerine pek yakın olan dişi deve.

kehat

• Büyük, semiz dişi deve.

kevma

• Büyük ökçeli dişi deve.

kişaf

• Bir kaç yıl üstüne yük vurulmayan deve yavrusu.
• Dişi deve hâmile iken erkek devenin ona cimâ etmesi.

likah

• (Tekili: Lükuh) Süt veren dişi develer.

maye / mâye

• Damızlık.
• Esas. Temel.
• Bir şeyin mayalanması ve ekşimesi (tahammürü) için konulan madde.
• Para, mal. İktidar. Güç.
• İlim.
• Dişi deve.

• Maya, asıl, esas.
• Para, mal.
• İktidar, güç,
• Bilgi.
• Dişi deve.

mera

• (Çoğulu: Merâyâ) Sütü çok olan dişi deve.

mümhat

• İnce sütlü dişi deve.

naka / nâka / ناقه

• Dişi deve.
• Bir yıldızın ismi.
• Sivilce.

• Dişi deve.

• Dişi deve. (Arapça)

ne'b

• (Çoğulu: Niyeb) Sâfi nesne.
• Yaşlı dişi deve.

nuk

• (Tekili: Naka) Dişi develer.

ragıye

• Dişi deve.

recca'

• Hörgücü büyük dişi deve.

sa'le

• Eğri hurma ağacı.
• Küçük başlı dişi devekuşu.

sahime

• Zayıf dişi deve.

sayibe

• (Çoğulu: Siyeb) Adak için ayrılıp üstüne binilmeyen ve sütü içilmeyen dişi deve.
• "Ümm-ül bahire" adı verilen ve peşpeşe üç dişi deve doğuran deve. Bu deveye de binilmez, sütü sağılmaz. Yabana salarlar, ölünceye kadar gezer.

secla'

• Emziği uzun dişi deve.

semame

• (Çoğulu: Semâm) Bir nevi kuş.
• Sür'atle yürüyen dişi deve.

şetut

• Büyük hörgüçlü dişi deve.

şevşat

• Tez yürüyüşlü dişi deve.

sinad

• Muhkem, dayanıklı, kuvvetli dişi deve.
• Yüce.
• Yüce yer, yüksek yer.

sürdah

• (Çoğulu: Serâdih) Semiz etli dişi deve.
• Ufak otlar yetişen yumuşak yer.

ucacet

• (Çoğulu: İcâc) Dişi deve sürüsü.
• Toz.
• Yüce avazlı, yüksek sesli.

ya'mele

• İşe dayanıklı cins dişi deve.