akağa

• Osmanlı saraylarında hizmet gören beyaz hadımağası.

avni / avnî

• Yardıma âit, yardıma dâir.

cüff

• İçi boş olan şey. Kof.
• Dimağa işlemiş olan baş yarığı.
• Hurma çiçeğinin kabuğu.
• Cemaat, topluluk.
• Yarısı kesilip kova olmuş olan çürük ve eski kırba.

dad-res / dâd-res

• Yardımcı, yardıma yetişen. (Farsça)

damiğa

• Dimağa işlemiş olan baş yarığı.

demes

• (Çoğulu: Dimâs) Yumuşak kumlu yer.

demg

• Başı, dimağa erişinceye kadar yarmak. Dimağa vurmak.
• Güneşin sıcaklığı dimağa tesir etmek.

edmiga

• (Tekili: Dimağ) Beyinler, dimağlar.

hace-sera / hâce-sera

• Haremağası, hadımağası. (Farsça)

halita-i dimaği / halita-i dimağî

• Akıldaki muhtelif mes'ele ve fikirler. Dimağdaki karışık, muhtelif bilgiler. (Farsça)

hevl

• Korku. Korku verici.
• Ürkmek. Dehşet. Yılgınlık. İhtilâl-ı dimağ (beyindeki bozukluk) sebebi ile bâzı hayâli suretler tevehhüm ederek ondan korkmak.

hışaş

• Başı küçük adam.
• Küçük başlı yılan.
• Devenin burnuna geçirdikleri burunduruk.
• Kuşlardan, dimağı olmayan.
• Çuval.
• Cânip, taraf.
• Sinir.

hiss-i sadis / hiss-i sâdis

• Altıncı hiss, altıncı duygu. (Kalb ile vicdan, mahall-i iman. Hads ile ilham, delil-i iman. Bir hiss-i sâdis, tarik-ı iman. Fikr ile dimağ, bekçi-i iman) (Lemaat. dan)

ihtika'

• Bir şeyin sağlamlığı, muhkemliği.
• Dimağ heyecanı.

imdad

• Yardım. Yardıma yetişmek. "Yetişin, kurtarın" mânasında da kullanılır.
• Yardıma gönderilen kuvvet.
• Vâdeyi uzatmak. Mühlet vermek.

isaf / îsâf

• Yardıma koşma.

istimdad / istimdâd

• Yardım isteme, yardıma çağırma.

karanitıs

• Kişiyi sersem eden dimağ dolgunluğu.

kuvvetüzzahr

• Yardıma, imdada hazır arka kuvvet, lojistik.

leyl-i dimağ

• Dimağın bozukluğu. Zihnin iyi çalışmaması.

magz

• Beyin.
• Öz. İç. Lüb. İlik.
• Dimağ.

mededres / مددرس

• Yardıma koşan, imdada koşan. (Arapça - Farsça)

miltat

• Dimağa ermiş olan baş yarası.
• Deniz kenarı.

mucib-i muğis / mucîb-i muğîs

• Yardıma muhtaç olan ve kendinden yardım dileyen varlıkların imdadına koşan, ihtiyaçlarına cevap veren, Allah.

mugis / mugîs

• Yardım eden, yardıma koşan. Medet edici. Muin.

• Yardım dileyenler için yardıma yetişen Allah.

muhafaza-i ilahiye / muhafaza-i ilâhiye

• İlâhî koruma; Allah'ın yardıma ve korunmaya muhtaç olan kullarını muhafaza etmesi, koruması.

mündemic

• İndimac eden, dürülüp sarılan, içine sokulmuş olan. İçine alınmış olan.

muvaffak / مُوَفَّقْ

• Başarılı, yardıma mazhar.

muvaffakiyet / مُوَفَّقِيَتْ

• Başarma, yardıma mazhar olma.

nakf

• (Çoğulu: Nuküf-Enkâf) Başı dimağından yarmak.
• Bakış, nazar.

nakh

• Başı dimağından yarmak.

sady

• Taarruz eden kimse.
• Bedeni, endamı hoş olan.
• Dimağ. Başın içini dolduran haşev.
• Ölü insan cesedi.
• Baykuş.

şefkat

• Başkasının kederiyle alâkalanmak, acıyarak sevmek. Yardıma, sevgiye muhtaç olanlara karşılıksız olarak merhamet ve sevgiyle yardıma koşmak. Karşılıksız, sâfi, ivazsız sevgi beslemek.

taab-ı dimaği / taab-ı dimağî

• Zihnî yorgunluk. Dimağın yorgunluğu.

talihi yaver

• Şansı yolunda; İlâhî yardıma mazhar.

telafif-i dimağiye

• Dimağın lif lif olmuş hâli.