amel etme

• İş görmek, davranma.

bıta

• Ağır davranma, gevşek davranma, gecikme.

eltaf

• (Tekili: Lutf) Lütuflar, iyi muameleler, iyilikler, iyilikseverlikler. Nezaketler, nazik davranmalar. Okşamalar.

enaniyet-i taassubkarane / enaniyet-i taassubkârâne

• Kendisini beğenme ve üstün görmede çok katı ve inatçı davranma.

gaflet-i mutlaka

• Tam anlamıyla âhiretten, Allah'ın emir ve yasaklarından habersiz davranma hâli.

hareket

• Kımıldanma, davranma.

hatt-ı hareket

• Davranış. Davranma tarzı. Hareket tarzı.

hıkmık etmek

• Bir işten veyahut bir suale cevap vermekten kaçınmak için esassız bahaneler ileri sürmeye çalışmak. Tereddütlü davranmak. (Türkçe)

hissiyatsız

• Hislere kapılmadan objektif davranma.

hodfikirlik

• Sadece kendi düşüncesini beğenme; düşüncelerinde bencil davranma.

hulf / خُلْفْ

• Aykırı davranma.

hulus

• Hâlislik. Saflık.
• Samimiyet. Hâlis dostluk. İçden davranmak. Her hayırlı işi ve ameli Allah rızâsını niyet ederek yapmak.

i'vicac

• Doğru davranmamak, eğri büğrü olmak. Hamlık.
• Hakkı bâtıl, bâtılı hak göstermek.

ihtiyat

• İlerisini düşünerek davranma.

intiyat

• Kendi reyi ile davranma, kendi istek ve iradesi ile hareket etme.
• Asılı kalma.

irha

• Tatlılıkla ve kibarca hareket etme, yumuşak davranma, tatlı muâmele etme.

istisbat

• (Sebt. den) Acele etmeyip tedbirli ve hesaplı davranma.

istiya'

• Kötü davranma. Fena muamelede bulunma.

keyfi muamele / keyfî muamele

• Kendi istek ve hislerine göre davranma.

kıst

• Ölçü ve tartıda doğru davranma.
• Pay, parça.
• Parça parça verilen bir şeyin bir defada ödenmesi.

laubalilik / lâubâlilik

• Laubali olma hali; saygısızlık, seviyesizce davranma.

meleke-i riayet-i hukuk

• Hukuka uygun davranma alışkanlığı, pratiği.

muamele

• Davranma, davranış.
• Yol, iz.
• Dairede yapılan kayıt vesaire.
• Alışveriş, sarraflık, para işleri.

• (Çoğulu: Muâmelât) Hatt-ı hareket. Davranma, davranış. Birbiri ile iş görme, amel etme. Alış veriş.
• Resmi dairelerde yapılan herhangi bir iş.

muamele-i halisane / muamele-i hâlisane

• Hâlis, samimi bir muamele, içtenlikle davranma.

muhalefet etme

• Karşıt olma, aykırı davranma.

muhalefet etmemek

• Aykırı davranmamak.

muhalefet-i şeriat

• Şeriata karşı muhalefet; şeriata aykırı davranma.

mümasaha

• Sözle birbirine yumuşak davranma.

münaferat

• Nefret etmeler, karşılıklı soğuk davranmalar.

müraat-ı efham / müraât-ı efhâm

• Zihinlere, anlayışlara uygun davranma; anlayış seviyelerini dikkate alma.

müravaza

• İyi muamele, güzel ve iyi davranma.

müteeddib olma

• Edeplenme, terbiye almış olma, görgü kurllarına uygun davranma.

müvasat

• Yumuşaklıkla davranmak.

müzzemmil

• Tezmil eden, sarınan. Elbise içine sarınan.
• Bazıları, "Yükü yüklenen" şeklinde mânalandırmışlardır.
• Mc: Gizlemek. Zayıf davranmak, işe pek kıymet vermemek.
• Büyük bir hâdise karşısında başını içeri çekmek, kaçınmak, rahata meyletmek.
• Resul-i Ekrem'e (A.S.M.) Ce

nabz-gir

• Mizaca göre hareket etmesinden anlıyan, nabza göre davranmasını bilen. (Farsça)

namertlik / nâmertlik

• Mertçe davranmamak.

nehzat

• Hareket, davranma, kalkışma. Yola çıkma.

rağmen

• Zıddına, inadına davranma, körlük ve nisbet.

reşakat

• Bel inceliği.
• Davranma ve kımıldanıştaki incelik ve hoşluk.

rıfk

• Yumuşak ve hoşgörülü davranma.

seciye-i fedakar / seciye-i fedakâr

• Fedakârca davranma huyu, karakteri.

taallülat / taallülât

• (Tekili: Taallül) Ağır davranma.

tadaccu'

• Üşenme, gevşek davranma.

takayyüd

• Bağlanma. Bağlı olmak. Kayıtlı bulunmak.
• Çalışmak. Çabalamak. Uğraşmak.
• Dikkatli davranmak.

tasannukarane / tasannukârâne

• Yapmacık bir şekilde davranma.

tatyib

• İyi davranma. İyi muâmele etme. Hoş etme. Gönlünü hoş etme.

tazaccu'

• Gevşek davranma, üşenme.

tebatu'

• Ağır davranma. Ağır hareket etme.

tecahül-i arifane / tecahül-i ârifane

• Edb: Bildiği bir şeyi bilmiyormuş gibi gösterme. Bilen bir kimsenin, bilmez gibi davranması.

teenni / teennî

• İhtiyatlı ve akıllıca davranma. Bir işte acele etmeyip bir düşünce dairesinde hareket etme. (Teude de denir)

• Acele etmeden düşünerek iş görme, dikkatli davranma.

tegafül

• Gaflet etme, duyarsızlıklık, mânevî sorumluluklarından habersiz davranma.

tehaşün

• Haşin davranma. Zorluk gösterme. Sert muamelede bulunma.

tehavün

• Mühimsememek, ehemmiyet vermemek, ağır davranmak. Aldırış etmemek.
• İstihkar, horlama, hakir görme.

tekasül / tekâsül

• Üşenmek. Gevşeklik. İhtimamsız davranmak. Tembellik.

tekessül

• Durmak.
• Üşenmek. Gevşek davranmak.

telattuf / تلطف

• (Çoğulu: Telattufât) (Lutf. den) Lütuf ve nezaketle davranma. Nâzikâne muamelede bulunma.

• Yumuşak davranma. (Arapça)

temahül

• Mühlet verme. Yavaş ve ağır davranma.

temkin / temkîn / تمكين

• İhtiyatlı davranma. (Arapça)
• Sağlamlık. (Arapça)
• Ağırbaşlılık. (Arapça)

tereffuk

• (Rıfk. dan) Tatlı dil ve güler yüzlülükle davranma. Yumuşaklıkla muâmele etme.

tertib

• (Çoğulu: Tertibât) Tanzim etme. Dizme, sıralama, düzene koymak.
• Tedarik edip hazır ve müheyya kılmak.
• Bir şeyi bir yere sabit ve pâyidar kılmak.
• Mertebelere göre davranmak.
• Hile ile aldatma.

tesahül

• Yumuşak davranma. Rıfk ve mülâyemetle tatlı muamele etme.
• Gaflet ve ihmal etme.

tesamuhat

• (Tekili: Tesâmuh) Hoş görmeler, müsâmahalar.
• Dikkatsiz ve kayıtsız davranmalar.

teserru'

• (Sür'at. den) Koşma. Çabuk davranma.

teşerru'

• Şeriata uygun davranma.

tüede

• Teenni etmek, acele etmeyip akıllıca davranmak.
• Mühlet vermek.

vekar

• Ağır başlı olup yerine göre uygun davranmak, şahsiyetli olmak.

zeval-i gaflet

• Gafletin dağılması; Allah'ın emir ve yasaklarına duyarsız davranma hâlinin sona ermesi.