alet / âlet

• Fakir.
• Dağda ve tarlada yaptıkları künbet.

arak

• Ter, rutubet.
• Dağdaki yol.
• Çukur.
• Deve izleri.
• Sıra sıra olan şey.
• Zenbil.
• Menfaat, sevab, karşılık.
• Süt.

der-bend

• Dağda ve tepede zahmetlerle geçilen yer, dar geçit, boğaz. Hudut. Kale. (Farsça)
• Anahtarsız kapı. (Farsça)

habarir / habarîr

• (Tekili: Hıbrîr) Dağçiçekleri. Dağda yetişen çiçekler.

indifa-i bürkani / indifa-i bürkanî

• Volkan püskürüğü, yanardağdan çıkan lâvlar.

kurmus

• (Çoğulu: Karâmıs) Avcıların dağda olan kulübesi veya soğuktan sakındıkları küçük çukur yer.

mütereddiye

• Dağdan veya yüksek bir yerden düşmüş hayvan.

şahik-ul-cebel / şâhik-ul-cebel

• Dağda, çölde veya baskı ve zulüm rejimleri altında yaşayıp da peygamberleri ve onların getirdikleri dinleri işitmemiş kimseler.

şerce

• Dağdan aşağı sahraya inen akıcı su.

vesvas

• Müvesvis. Vesveseye sürükleyen şeytan. Nefsin zihinde ilka eylediği dağdağa ve fitne. Avcının ve köpeklerin gizli sesi.