adgasu ahlam / adgâsu ahlâm

• Karışık rüyâlar. Tâbire değmeyen rüyâlar.

ahmas

• (Çoğulu: Ehâmis) İnce belli.
• Ayak altında yere değmeyen yer.

ayn

• (Çoğulu: A'yan-A'yun-Uyûn) Göz.
• Pınar, kaynak. Çeşme.
• Tıpkısı, tâ kendisi.
• Zât.
• Eşyanın hakikatı.
• Kavmin şereflisi.
• Diz.
• Altın.
• Nazar değme.
• Casus.
• Her şeyin en iyisi.
• Muayene etmek.

bakir / bâkir

• El değmemiş.

bakire / bâkire

• El değmemiş, kız.

çeşm-zahm

• Nazar değme.

derek

• Urgan ucuna eklenip, kovanın kulpuna bağlanan ip parçası (urgan suya değmesin diye)
• Kiriş uçlarında olan halka (yayın başlarına geçirirler.)

duşize

• (Çoğulu: Duşizegân) Kız, bâkire. El değmemiş. (Farsça)

hadin

• Bir kuş cinsidir. (Hiç doymak bilmez, yediğini hemen hazmedip yine yemek ister, yüksek yerleri sever, değme yer üstüne konmaz, ağaç başlarına konup bütün yemişini yer, yemişleri kalmazsa başka yerlere gider.)

hasiyet-i isabet / hâsiyet-i isabet / hâsiyet-i isâbet / خَاصِيَتِ اِصَابَتْ

• Göz değmesi özelliği.

• (Nazar) değme özelliği.

isabet-i ayn / isâbet-i ayn

• Göz değmesi, nazar değmesi.

• Nazar, göz değmesi.

isabet-i nazar / isâbet-i nazar / اِصَابَتِ نَظَرْ

• Göz değmesi, bakışın incitmesi.

• Göz değmesi.

isabetiayn / isâbetiayn

• Göz değmesi.

kubus

• Sür'atle yürüdüğünden yere tırnağının ucundan başka yeri değmeyen at.

lebdeğmez

• t. Dudak değmez.
• Edb: Dudaktan çıkan harflerden olan "B-F-M-P-V" sessizlerinin içinde bulunmadığı manzumeler.

mess

• Yapışmak, değmek, dokunmak.
• Meydana gelmek.

misas

• El sürme, değme, dokunma.
• Cima etmek.
• Almak.

mülamese

• (Lems. den) Birbirine dokunma, değme, el ile tutma, temas etme.
• Yapışmak.

mümasse

• Birbirine değme. Dokunma, temâs etme.

na-besud

• El dokunulmamış, el değmemiş, yeni şey. (Farsça)

na-endiş

• Uzun uzadıya düşünmeğe değmez. Açık, muhakkak. (Farsça)

na-mesmu'

• İşitilmeğe değmez. (Farsça)
• İşitilmemiş, duyulmamış. (Farsça)

nafis-ül kerb

• Sıkıntı ve belâlara, göz değmesine, nazara te'sir edip kaldıran.

nazar

• Bakış, görüş, göz değmesi.

• Göz atmak. Mülahaza, düşünmek, bakmak, imrenerek bakmak, düşünce. Yan bakış, kötü bakış. Bir türlü kabul etmek.
• Gözdeğmesi.
• İltifat.
• İtibar.

nazar değmesi

• Göz değmesi, bâzı kimselerin gözlerinden çıkan zararlı şuâların, canlı ve cansız bir şeye bakıp beğendikleri zaman bozulmalarına sebeb olması.

neca

• Göz değmek.

nokta-i temas

• Değme noktası. Temas etme noktası.

normal

• Kanun, usul ve âdetlere uygun olan. Uygun. (Fransızca)
• Mat: Bir eğri çizgiye teğet olan doğrunun değme noktasından bu doğruya çizilen dik çizgi. (Fransızca)

şeve

• Göz değmesi, nazar değmesi.

tasalsul

• Demir ve ona benzer madenlerin birbirine değmelerinde ses çıkarmaları.

temas

• Dokunma, değme.

temass

• (Mess. den) Yan yana bulunma.
• Birbirine değme.
• Münasebette bulunma.

tevazi

• (Vezy. den) İki çizginin birbirine değmeden sonsuza kadar yanyana uzaması, paralellik.