hezb

• (Çoğulu: Hizâb-Ehazıb) Yağmur damlası birbiri ardınca damlamak.

katr

• Damlamak. Damlatmak. Damlayan şey.
• Develeri katarlamak.
• Birisini şiddet ve hiddetle yere çalmak.
• Yağmur.

takattur / تقطر / تَقَطُّرْ

• Damla. Damlama. Damla damla akma.
• Ud ağacı ile buhurlanma.
• Vuruşmağa hazırlanma.
• Bir kimse kendini bir yerden atma.
• Ağacın dalı kopup düşme.
• Bir adamı yanı üzere düşürmek. (Kamus'dan)

• Damlama.

• Damlama.

• Damlama. (Arapça)

• Damlama.

takattur etme

• Damlama, damla damla akma.

tekatir

• (Tekili: Taktir) Damlamalar.

tekatur

• Damlama. Damla damla dökülme.

tekevvür

• Damlamak.

tevkaf / tevkâf

• (Ev) damlamak.

vadk

• Yağmur damlamak.
• Alışmak.
• Yağmur.
• Genişlik.
• Kolaylaştırmak, yakın olmak.

vedk

• Yağmur. Yağmurun damlaması.
• Alışıp üns ve ülfet etmek. Yakın olmak.

vekf

• Evin damlaması.
• Kat'etmek, kesmek.