alamet-i farika / alâmet-i fârika

• Ayırıcı işaret. Damga.

baskı

• t. Basıp sıkacak, tazyik edecek şey. Sıkı tazyik.
• Basan, ağırlık veren şey.
• Kalıp, damga.
• Bir eserin yeni basılışlarının her seferi.
• Bir basmanın bir def'ada basılan miktarının tamamı. Meselâ: Bu lügatın baskısı 25.000 dir.

bürsün

• (Çoğulu: Berâsin) İnsan eli.
• Vahşi hayvanların pençesi.
• Develere vurulan bir nevi damga.

cinab

• Hayvanlara vurulan damga ve nişan.

dag / dâg

• Yanık yarası. (Farsça)
• İnsan veya hayvan vücuduna kızgın demirle vurulan damga. (Farsça)

dag-zen

• Damga vuran, nişan koyan. (Farsça)
• Kalb kıran, gönül kıran. (Farsça)

dağdar

• Pek acıklı, üzüntülü. (Farsça)
• Gönlü yaralı. (Farsça)
• Kızgın demirle nişan vurulu. Damgalı. (Farsça)

damga-i vahdet

• Birlik damgası. Cenab-ı Hakkın birliğini gösteren delil. (Farsça)

• Birlik damgası.

habar

• (Çoğulu: Habârât) İmzâ. Mühür, damga.

habarat

• (Tekili: Habâr) İmzâlar.
• Damgalar.

hatem / hâtem

• Mühür, damga.

hatem-i mahsus / hâtem-i mahsus

• Özel damga.

• Hususi mühür. Bir kimseye âit damga, mühür.

hatem-i mu'cizat-ı ahmediye / hâtem-i mu'cizât-ı ahmediye

• Hz. Muhammed'in (a.s.m.) mu'cizelerinin mührü, damgası.

hatem-i samediyet / hâtem-i samediyet

• Allah'ın hiçbir şeye muhtaç olmayıp herşeyin Kendisine muhtaç olmasını gösteren damga.

ihtisab resmi

• Eskiden belediye varidatı olarak damga, tartı, ölçü, panayır ve pazar vergisi adı altında alınan vergiler ile, hile yapan esnaftan alınan para cezalarının umumi adı.

intıba'

• Aksetme, damgasını vurma.

istid'a-name

• Resmî bir makama dilekçe olarak yazılan pullu, damgalı yazı. (Farsça)

ittisam

• (Vesm. den) Damga ve nişan vurma.
• Dağlama, süsleme.

lümme

• Nişan. Alâmet. Damga. Nokta.
• Vesvese, kuruntu.
• Çok cemaat, çok kalabalık.

madrub

• Vurulmuş. Döğülmüş. Çarpılmış. Darbolunmuş.
• Damgalanmış.
• Mat: Darbedilen (çarpılan) sayı.

mahtum

• Mühürlenmiş. Damgalanmış.
• Kilitlenmiş.
• Bağlanmış.

mazrub

• (Zarb. dan) Zarbolunmuş. Çarpılmış. Dövülmüş.
• Basılmış, damgalanmış.
• Mat: Çarpılan.

memhur

• Mühürlenmiş. Damgalanmış.

meskuk

• (Meskuke) Sikkeli. Damgası vurulmuş.
• Para hâline konulmuş.

mevsum

• (Vesm. den) İşaretlenmiş, damgalanmış, nişanlanmış.
• Ad verilmiş, isimlendirilmiş.

meyseme

• (Vesm. den) Damga, damgalanmış.

mühr

• Mühür. İmza yerine basılan yazılı damga. Damga. Sikke.
• Tay.

• Mühür, damga.

mühür

• İmza yerine kullanılan damga.

muntabı'

• (Tab. dan) Yaradılışdan olan, fıtraten.
• Basılmış, tab' edilmiş, damgalanmış.
• Hoş görülen, güzel.

mutarrız

• Elbiseye kenar işleyen.
• Damga vuran.

mutrız

• İşaret ve damga koyan. Alem yapan.

nevür

• Çivit.
• Damga için kullanılan içyağı isi.

nir

• (Çoğulu: Nirân-Enyâr) Öküz boyunduruğu.
• Bez damgası.
• Irgaç.

sikke

• Damga. Nereye ve kime ait olduğunun bilinmesi için konulan işaret, mühür. Umumi damga.
• Dirhem.
• Para üstüne vurulan damga.
• Düz, doğru yol.
• Mevlevilerin keçe külâhlarının ismi.
• Basılmış madeni para.

• İşaret, damga.

• Paranın üstüne basılan damga.

sikke-i ehadiyet

• Allah'ın herbir varlık üzerinde birliğini gösteren damga.

• Her şeyin bir elden çıktığını gösteren damga, işaret.

sikke-i fıtrat

• Yaratılış sikkesi, damgası.

sikke-i hatem / sikke-i hâtem

• Mühür damgası, tasdik mührü.

sikke-i i'caz / sikke-i i'câz

• Mu'cizelik damgası.

sikke-i kübra / sikke-i kübrâ

• En büyük mühür, damga.

sikke-i kübra-yı rahmaniyet / sikke-i kübrâ-yı rahmâniyet

• Allah'ın sonsuz şefkatinin en büyük damgası.

sikke-i kübra-yı vahdet / sikke-i kübrâ-yı vahdet

• Allah'ın birliğini gösteren en büyük damga.

sikke-i kudret

• Allah'ın kudret damgası.

sikke-i san'at

• Sanat damgası.

sikke-i şer'i / sikke-i şer'î

• Şeriatın mührü, damgası.

sikke-i tevhid

• Allah'ın birliğini gösteren işaret, damga.

sikke-i ulya-yı rahimiyet / sikke-i ulyâ-yı rahîmiyet

• Rahmeti herşeyi kuşatan Allah'ı gösteren yüce damga.

sikke-i vahdaniyet / sikke-i vahdâniyet

• Allah'ın bir ve benzersiz oluşunu gösteren damga.

sikkenin darbı

• Damganın vurulması, mührün basılması.

simat

• Damga, iz. Nişan, alâmet.

sime

• (Çoğulu: Simât) Damga, alâmet, nişan.

tab'

• Tabiat. Karakter.
• Damga basmak. Mühür basmak. Kitab basmak. Mühür.

tevhid sikkesi

• Varlıkların üzerinde görülen ve Allah'ın birliğini ispat eden damga.

tevsim

• Damgalama, işaretleme.

tuğra

• Mühür, damga.

• Padişaha has mühür, damga.

turra

• (Tuğra) Mühür. Pâdişah damgası. Pâdişahın imzası.
• Kumaşın etrafındaki nişan ve işaret. Kumaşta ipekten çevrilen kenar.
• Herşeyin ucu ve kenarı.
• Alındaki saç. Tura.

turra-i sermediye

• Ebediyen silinmeyecek ilâhî turra, damga.

vesim

• (Çoğulu: Vüsemâ-Visâm) Güzel yüzlü. Güzel çehre.
• Damgalı.

vesm

• Damga.

• Damga. İşaret.
• Dağlama.
• Döğerek toz hâline getirme.

• Damga, işaret, dağlama.

veşm

• İğne ile kan çıkarmak suretiyle vücudda yapılan damga, işaret.

vesme

• Hayvana vurulan kızgın damga.

vesmedar / vesmedâr

• Dağlanmış, damgalı. (Farsça)
• Rastıklı. (Farsça)

visam

• (Tekili: Vesim) Damgalılar. Alâmetlenmiş olanlar.
• Güzel yüzlü olanlar.
• Rastıklılar.

vüsema

• (Tekili: Vesim) Damgalılar, dağlanmış olanlar.
• Güzel yüzlüler.
• Rastıklılar.