cuşacuş / cûşâcûş / جوشاجوش

• Çok coşkun, taşkın. Pek coşkun ve taşkın bir sûrette. (Farsça)

• Coşkun, coşkulu. (Farsça)

demdeme-i nebat / demdeme-i nebât / دَمْدَمَۀِ نَبَاتْ

• Bitkinin coşkun sesi.

ehl-i hal

• İlâhî aşka bağlanmış, çoşkunluk ve vecd sahibi.

ehl-i istiğrak

• Manevi bir coşkunlukla kendinden geçmiş hâle giren zatlar.

feyezan-ı hikmet / feyezân-ı hikmet

• Hikmetin feyizli coşkunluğu, taşkınlığı.

haic

• (Hâyic) Coşkun, heyecanlı.

heyecan / heyecân

• Birden bire şiddetle hislenme. Ürperme.
• Coşkunluk. Coşmak.

• Coşkunluk, şiddetli hislenme.

heyecanat / heyecânât

• Coşkunluklar.

ifrat-ı neşat

• Sevinç coşkunluğu, sevinçten dolayı çoşma.

iltifat

• Güzel sözle samimi olarak okşamak. Yüz göstermek. Teveccüh etmek. İyilik etmek. Lütfetmek.
• Dikkat, itina.
• Edb: Bir mevzu anlatılırken, o anda kalbe doğan bir ilham coşkunluğu ile -mevzu dışına çıkmadan- sözün ve hitabın yönünü değiştirme san'atıdır. Meselâ: (Asım'ın nesli...

mahv ve sekir

• Fenafillâh makamında kendi varlığını hiç görmek ve bu mânevi hâlin zevk ve te'sirinden ruhi bir coşkunlukla kendinden geçme hâli.

mevacid / mevâcid

• Kalbe gelen zevkler, vecdler (mânevî coşkunluk halleri).

müteheyyic

• Heyecana gelen, coşan, coşkun, heyecanlı.

müteheyyicane / müteheyyicâne

• Coşkunlukla, heyecana gelerek. (Farsça)

rüya / rüyâ

• Düş. İnsanın kalbinin ve duyu organlarının dünyâ işleriyle olan meşgûliyetinin kısmen kesildiği, uyku, bayılma ve istiğrak (mânevî coşkunlukla kendinden geçme) gibi hallerde gördüğü şeyler.

seyl-i huruşan-ı zaman / seyl-i huruşân-ı zaman

• Zamanın gürültü ve coşkunluklarının seli.

seylhiz

• Taşkın ve coşkun su. (Farsça)

şiddet-i galeyan

• Şiddetli coşkunluk, coşup taşma.

tarab-gah / tarab-gâh

• Coşkunluk ve sevinç yeri. (Farsça)

tarab-nak / tarab-nâk

• Sevinçli, neşeli, coşkun. (Farsça)

tehyiç etme

• Heyecanlandırma, heyecana getirme, çoşkunluk verme.

ubab

• Her nesnenin muazzamı, her şeyin büyüğü.
• Cemaat, topluluk.
• Taşkın sel suyu.
• Pek taşkın, coşkun.

vecd-alud / vecd-âlud

• Vecd veren haller. Manevî coşkunlukla beraber olan hal. (Farsça)

velvele-i naz ü niyaz / velvele-i nâz ü niyaz

• Allah'a yalvarıp yakarmanın heyecanlı, coşkun sesi.

zahir

• Engin denizler.
• Taşkın, coşkun.
• Semiz, tavlı ve bol olan.

zevahir

• Dolu, taşkın, coşkun denizler.
• Mc: Yüksek şan ve şerefler.