ahu / âhû / آهو

• Ceylân. (Farsça)
• Gözleri çok güzel olan. Çok güzel göz. (Farsça)
• Gazâl. (Farsça)
• Mc: Dilber. Mahbub. (Farsça)

• Ceylân.

• Ceylan, karaca. (Farsça)

ahu-beçe

• Ceylan yavrusu. (Farsça)

ahu-bere

• Ceylan yavrusu. (Farsça)

ahu-çerende

• Otlıyan ceylan. (Farsça)

ahu-dil

• Ceylan yürekli. (Farsça)
• Mc: Korkak. (Farsça)

ahu-nigah / ahu-nigâh

• Ceylan bakışlı

ahu-pay

• Ceylan ayaklı. Çevik, atik. (Farsça)
• Altı köşeli, nakışlı ev ve köşk. (Farsça)

ahu-yi leng giriften

• Topal ceylan tutmak.
• Mc: İnsafsızlık etmek. Acizlere sataşmak.

ahu-yi made / ahu-yi mâde

• Dişi ceylan. (Farsça)

ahu-yi ner

• Erkek ceylan.

ahubere / âhûbere / آهوبره

• Ceylan yavrusu. (Farsça)

ahunigah / âhûnigah / آهونگاه

• Ceylan bakışlı. (Farsça)

ahuvan / âhuvân / آهوان

• (Tekili: Ahu) Ceylanlar. Karacalar. (Farsça)

• Ceylanlar. (Farsça)

ahuvane / âhûvâne / آهوانه

• Ceylan gibi. (Farsça)

çeşm-i ahu / çeşm-i âhu

• Ceylân gözü.

gazal / gazâl / غزال

• (Çoğulu: Gazale-Gazelân) Ceylân. Geyik, âhu. Geyik yavrusu.
• Şarkıcı, mızıkacı.
• Güzel göz.

• Ceylan. (Arapça)

gazel

• Tek kişinin özel bir ahenkle okuduğu manzume. (Aşk ve nefis gibi hislere ait olup, anlamı dine aykırı olursa ve kadın sesi ile câiz değildir.)
• Edb: Klâsik şark şiirlerinin en çok kullanılan ve (5-15) beyitlik şekil.
• Sonbaharda ağaç üzerinde kuruyan yapraklar.
• Ceylân.<

izafet-i maklub

• Ters çevrilmiş terkib. Muzaf-un ileyh ile muzafın yer değiştirmesi olup, böylece birleşik isim ve sıfatlar yapılır. Bu terkibler semâidir; işitilmekle öğrenilir, bir kaideye bağlı değildir. Her terkib bu şekle sokulmaz. Meselâ: Tâb-ı meh: Meh-tâb: Ay ışığı. Çeşm-i âhu: Ahu-çeşm: Ceylân gözlü. Nazar-

meral

• (Aslı, marâl'dır) Ceylan, karaca, dişi geyik.

misk

• Bir cins güzel koku ismi. (Asya'nın büyük dağlarında yaşayan bir cins erkek ceylanın karınderisi altındaki bir bezden çıkarılır.)

nafe / nâfe / نافه

• Ceylanın göbeğinden çıkan misk. (Farsça)
• Sevgilinin saçı. (Farsça)

tafv

• Bir şeyin batmayıp su üzerinde kalması.
• Ağaç üzerinde yaprağın belirmesi.
• Bir işe girmek.
• Hayvanın tepe üzerine çıkması.
• Ceylânın koşması.

ya'fur

• (Çoğulu: Yaâfir) Tüyleri toprak renginde olan ceylân.
• Ceylân yavrusu.
• Gecenin beşte veya altıda bir bölümü.
• Peygamberimizin merkebinin adı.