bitane

• (Çoğulu: Betâyin) Çarşaf.
• Kaftan astarı.
• Dostluk.
• Hâlis olmak.
• Kuvvetli olmak.

car / câr

• Kadınların, elbisenin üstünde örtündükleri çarşaf.

çar-şeb

• Cilbab, ferace, çarşaf. (Farsça)

çarşaf

• Yatağın üstüne serilen veya yorgana kaplanan bez örtü.
• Kadınların kullandığı baştan örtülen, pelerinli eteklikli sokak elbisesi. Kadınların örtünmesi farzdır. Bu maksatla çarşaf ucuz, pratik, hafif olması ve zengin fakir herkesin kolayca sağlıyabilmesi bakımından yaygın olarak kulanı

carşeb

• Çarşaf, cilbab. (Farsça)

çarşeb / çârşeb / چارشب

• Çarşaf. (Farsça)

celabib

• (Tekili: Cilbâb) Kadının bütün vücudunu örten ve dıştan giyilip bol olan çarşaf nevi. Yaşmaklar. Baş ve yüz örtüleri, ferâceler.

cilbab

• Kadın feracesi. Çarşaf.

disar

• (Çoğulu: Düsür) Üste giyilen kaftan, elbise.
• Yatak çarşafı.
• Arapçada elbise demek olduğu hâlde Osmanlıcada yalnız Farsça kaidesi ile yapılan sıfat terkiblerinde ziyadelik, çokluk, bolluk mânasında kullanılmıştır.

düsür

• (Tekili: Disar) Üste giyilen kaftanlar, elbiseler.
• Yatak çarşafları.

hamile / hamîle

• Sıklığından dolayı birbirine girmiş olan ağaçlar.
• Ağaç ve ot bitmiş kumlu yer.
• Döşek çarşafı.

ihram

• Hacıların örtündükleri dikişsiz elbise.
• Yün yaygı. Büyük yün çarşaf.
• Fık: Hac veya umreyi yada her ikisini eda etmek için mübah olan şeylerden bazılarını nefsine menetmek ve onlardan sakınmak.

kıram

• Nakışlı perde.
• Duvara tutulan örtü.
• Çarşaf.

medraa

• Ferâce, kaftan, çarşaf.

temedru'

• Ferace ve kaftan giymek. Çarşaf giymek.