bekre

• Kuyu ve benzerlerinde kullanılan makara, çıkrık, çark.
• Mafsallarda bulunan makara şeklindeki kemik.

cahile

• (Çoğulu: Cevâhil) Değirmen çarkı.

çarh / چرخ

• Çark, felek, talih.

• Çark, tekerlek.
• Felek, gök, sema.
• Ok yayı.
• Elbisede yaka.
• Tef.
• Devreden, dönen.
• Çakır doğan.
• Talih.

• Çark.

• Tekerlek. (Farsça)
• Çarkıfelek. (Farsça)
• Felek. (Farsça)
• Tef. (Farsça)
• Çıkrık. (Farsça)

çarh-ı saadet

• Mutluluk çarkı.

çark

• (Çarh-Çerh) Dönen pervaneli tekerlek. (Farsça)
• Vapur, değirmen ve dolap çarkı. (Farsça)
• Bir makinenin dönen tekerleği, çok zaman bu tekerlek makineyi çalıştırır. Her çeşit tekerlekli makine. (Farsça)
• Dönerek işleyen âlet. (Farsça)
• Koz: Birbiri içinde dönen feleklerden mürekkeb kâinat, felek, efl (Farsça)

çerh / چرخ

• Çark. Dolap. (Farsça)
• Felek. Talih. (Farsça)
• Dingil üzerine dönen. (Farsça)
• Gök. (Farsça)
• Def. (Farsça)
• Zenberek. (Farsça)
• Mancınık. (Farsça)
• Elbise yakası. (Farsça)
• Ok yayı. (Farsça)
• Çakır gözlü doğan kuşu. (Farsça)

• Çark. (Farsça)
• Felek. (Farsça)
• Tekerlek. (Farsça)
• Çıkrık. (Farsça)
• Çarkıfelek. (Farsça)
• Tef. (Farsça)

davlumbaz

• Çarkları yandan olan vapurlarda çarkların döndükleri yerleri örtmek için vapurun iki tarafında bulunan iki büyük yarım daire.

delab

• (Dülâb) (Çoğulu: Degâlib) Bâzısı su ile ve bâsızı da hayvan ile döndürülen su çekmeğe mahsus çark.

dendane

• Diş tanesi. (Farsça)
• Çark vesaire dişi. (Farsça)

dolap

• (Çoğulu: Devâlib) Kuyudan su çıkarıp bahçeleri sulamaya mahsus döner makine.
• Her çeşit döner çark, çıkrık.
• İçine eşya vesaire konulan raflı veya rafsız göz.
• Eskiden selâmlık ile harem arasında eşya alıp vermeye mahsus döner dolap ki, veren ile alan birbirlerini görmez

hafif / hafîf

• Kuş uçarken, at koşarken veya rüzgâr eserken meydana gelen hışırtı, hışlama.

hafif-i kebuter

• Güvercinin uçarken çıkardığı ses.

haratin-i hassa / haratîn-i hassa

• Osmanlılar zamanında Topkapı Sarayı'ndaki bir sınıf san'atkârın adı idi. Bunlar demir ve ağaç eşyayı tesviye ederlerdi. Bugünkü tâbirle tornacı demekti. Bileziklerden çarklara ve silâh yivlerine kadar her çeşit şey yaparlardı.

huzruf

• (Çoğulu: Hazârif) Fırıldak.
• Değirmen çarkının birisi.
• Pervâne.

kelave

• İpek veya iplik saracak çark.

makine-i ahval / makine-i ahvâl

• Hallerin makinesi, idârî ve içtimâi çark.

mihver

• Dünyanın kuzey ve güneş kutbu arasından geçtiği farz olunan hat, dönen bir şeyin ortasından geçen mil. Düzgün geometrik şekilleri iki eşit kısma ayıran doğru çizgi. Çark ve tekerlek gibi dönen şeylerin ortasından geçen mil. Merkez.
• Mat: Üzerinde bir müsbet ciheti var farzedilen sonsu

mil

• İğne gibi ince ve uzun bir âlet.
• Göze sürme çekecek âlet.
• Ucu sivri çelik kalem.
• Sivri dağ tepesi.
• Bir çarkın, üzerinde döndüğü mihver, eksen.
• Elektromotordan iş tezgâhına kuvvet nakleden uzun çelik çubuk.
• Selin bıraktığı en verimli münbit topr

misak

• Sürme, gütme, sevketme.
• Havada uçarken kanadını birbirine vurup uçan güvercin.

nekayat / nekâyat

• Çarklar.
• Vakitler.

nüame

• Eksen. Çark veya çıkrık ortasındaki mihver.

perende

• Uçan, uçucu. (Farsça)
• Av kuşu. (Farsça)
• Çark gibi dönerek atılan takla. (Farsça)

pervane

• Fırıldak çark. (Farsça)
• Geceleri ışığın etrafında dönen küçük kelebek. (Farsça)
• Haberci, kılavuz. (Farsça)

tayeran ederken

• Uçarken, dolaşırken.

tedvim

• Teskin etmek, sâkinleştirmek.
• Kuşun, uçarken dönüp deverân etmesi.
• Dili ağızda döndürmek.
• Tatmak.