abeket

• (Çoğulu: Abekât) Tâne, az şey.
• Tuluk içinde kalan yağ bakiyyesi.
• Ekmek parçası.
• Yılan başı dedikleri ufacık akça boncuk.

ahrac

• (Tekili: Hırc) Hayvanların yular, tasma ve palanlarına dizilen boncuklar.

bezim

• Boncuk dizilen iplik.

bicade

• Alaca boncuk.

büsed

• Kırmızı boncuk.
• Mercan.

ce'cee

• Geri durdurmak.
• Deveyi suya çağırmak.
• Eşek boncuğu denilen bir boncuk.

ceş

• Mavi boncuk. (Farsça)

cümame

• (Çoğulu: Cümâm) Yuvarlak inci. Kıymetli taş. Gümüşlü boncuk. Büyük inci tanesi. Gümüşten yapılıp dizilen inci gibi toplar.

cümaz

• Gümüşlü boncuk.

derdebis

• Belâ.
• Zahmet.
• Boncuk.
• Yaşlı kişi.

fal

• Atılan boncuk ve baklaya, koyunun kürek kemiğine ve benzerlerine bakmak sûretiyle gaybdan, gelecekten haber verme işi.

falcı

• Fala bakan, gaybı bildiğini iddiâ eden. Gaybı anlamak için güyâ bir takım vâsıtalara mürâcaat eden kimse. Atılan boncuk ve baklaya, koyunun kürek kemiğine ve sâir şeylere bakıp bunlardan manâ çıkarır görünen; gaybden haber verdiğini iddiâ eden kimse.

fetase

• Yassı çökük burunlu olmak.
• Büyük boncuk.

füseyfisa

• Küçük boncuk taneleriyle veya taş ve cam parçalarıyla süslenmiş satıh.

hadad

• Küçük, beyaz boncuk.

hareze

• (Çoğulu: Harez-Harezât) Boncuk.

hinme

• Boncuk adı.

hirc

• (Çoğulu: Ahrâc) Yılan başı dedikleri ufak beyaz boncuk.
• Günah.
• Göz kamaşmak.

inhirat

• Bilmediği bir işe danışmadan girişme.
• Zarar verme, ziyana sokma.
• İpliğe boncuk dizme.
• Beden çelimsizlenip zayıflama.
• Bir yola süluk etme, girme.

ıtfet

• şefkat, merhamet.
• Boncuk.

kerar

• Arap kadınlarının takındıkları boncuk.

kudas

• Gümüş boncuk.

mercan

• Denizde geniş resif meydana getiren ve mercanlar takımının örneği olan hayvan ve bunun kalkerli yatağından çıkarılan çoğu kırmızı renkte ve ince dal şeklinde bir madde. Bu madde boncuk gibi süs eşyası olarak kullanılır. Mercanlar ancak 40 metre kadar derinlikte yaşayabilirler.

mühre

• Cilâ için kullanılan küçük yuvarlak cisim. Deniz böceği kabuğu. (Farsça)
• Her nevi yuvarlak cisim. (Farsça)
• Billurdan yapılı küçük kap. (Farsça)
• Çekiç. (Farsça)
• Cam boncuk. (Farsça)
• Omurga kemiği. (Farsça)

resve

• (Çoğulu: Rasa) Kadınların kollarına boncuktan veya inciden yaptıkları kolbağı.

sarfe

• Boncuk.
• Nurlu bir yıldız ismi.

saydelan

• (Çoğulu: Sayâdile) Boncuk ve hırdavat satan çerçi.

saydelani / saydelanî

• Boncukçu, çerçi.

sels

• Beyaz boncuk dizilen iplik.

simt

• (Çoğulu: Sümut) Boncuk veya inci dizilmiş iplik.