bad-ı heva / bâd-ı hevâ

• Boşu boşuna, faydasız.

badıheva / bâdıhevâ

• Boşu boşuna, bedava.

batıl / bâtıl

• Fânî, geçici, devamlı olmayan, yok olan.
• Abes, boş, boşuna, sebebsiz yere, yok yere.
• Hırsızlık, gasb, kumar gibi dînin helâl etmediği, izin vermediği kazanç yolu.
• Şirk, putlara tapmak.

behlel

• Abes, boş boşuna. Batıl, beyhude.

beyhude / beyhûde / بيهوده / بَيْهُودَه

• Boşu boşuna.

• Boşuna, faydasız.

• Boşuna. Boş yere. Faydasız. (Farsça)

• Boşuna, faydasız.

• Boş, boşuna. (Farsça)

• Boşuna.

bi-hude / bî-hude

• Boşuna, beyhude, boşu boşuna. (Farsça)

bi-sebeb / bî-sebeb

• Sebepsiz, boşuna, yok yere. (Farsça)

bi-tail / bî-tail

• Menfaatsiz, faydasız. İşe yaramaz, boşuna. (Farsça)

bihude / bîhude / بيهده

• Boşuna, beyhude. (Farsça)

bızr

• Beyhûde, boşu boşuna.

cüfaen

• Beyhude, boşuboşuna, faydasız yere.

ebtal

• (Çoğulu: Ebâtil) İnsanın böğrü.
• En boş. Boşuboşuna. Çok bâtıl.

fuzuli / fuzulî / fuzûlî / فضولى

• Boş, boşuna, lüzumsuz.

• Fazladan olup boşu boşuna söylenen söz. İşe yaramayan. Boşu boşuna.
• Boşboğaz. Ahmak. Vazifesinden hariç lüzumsuz şeye teşebbüs eden.
• Haksız olarak fiile çıkarılan iş.
• Fık: Şer'î izin olmadığı halde diğer bir kimsenin hakkında tasarruf eden kimse.
• Büyük bir şâi

• Zevzek, boşboğaz. (Arapça)
• Gereksiz, boşuna, fazladan. (Arapça)

gayret-i batıla / gayret-i bâtıla

• Faydasız ve boşu boşuna uğraşma.

ham

• Olmamış, pişmemiş, çiğ. (Farsça)
• Nâfile, beyhude, boşuboşuna. (Farsça)
• İşlenmemiş, üzerinde çalışılmamış. (Farsça)
• Acemi kimse, tecrübesiz. Terbiye görmemiş kişi. (Farsça)

havai / havaî

• (Çoğulu: Havâiyât) Havaya âit ve müteallik. Hava ile alâkalı.
• Heves ve nefis hesabına olan, boşuna veya çirkin. Günahlı iş. Nefsâni hâl ve hareketler.

hebaen / hebâen

• Boşu boşuna.

hebaen mensur / hebâen mensur

• Boşu boşuna.

hebaen mensura / hebâen mensûra

• Boşuna olarak. Faydasız yere dağılmış.

• Boşuna harcanarak.

hebaenmensura / hebâenmensûrâ

• Boşuboşuna.

heder saymak

• Boş saymak, boşu boşuna gitmiş saymak.

idaa / idâa

• Zâyi etmek. Boşuna harcamak.

imate-i vakt

• Vakit öldürme. Boşu boşuna zaman harcama.

imsal

• Boşuboşuna sarfetme, lüzumsuz yere harcama. Har vurup harman savurma.

ıtlal

• Havâle olma, birşey üzerine yüklenme.
• Boşu boşuna zaman geçirme, vakit öldürme.

lağv / لغو

• Kaldırma. (Arapça)
• Boşuna. (Arapça)
• Lağvedilmek: (Arapça)
• Kaldırılmak. (Arapça)
• Hükümsüz kılınmak. (Arapça)
• Lağvetmek: (Arapça)
• Kaldırmak. (Arapça)
• Hükümsüz kılmak. (Arapça)
• Lağvolmak:< (Arapça)

lahi / lahî

• Oyuncu.
• Boşuna ve mânasız eğlenen. Oyalayan.

layülhihi / lâyülhîhi

• (İlhâ. dan) Ona gaflet vermez. Onu boş şeyler meşgul etmez. Boşuna iş yapmaz.

muktesid

• İktisadlı, tutumlu. Malını, ömrünü, vaktini boşuna geçirmeyen, lüzumsuz masrafta bulunmayan.

nafile / nâfile / نافله

• Boşuna. (Arapça)
• Nafile namazı, farz dışında kılınan namaz. (Arapça)

niza-i lafzi / niza-i lafzî

• Boşuna çene yarıştırma. Sözle yapılan kavga.

su-i istimal / su-i istimâl

• Kötüye kullanma. Eldeki nimeti veya fırsatı boşuna yahut kendi menfaatine kullanma.

tazyi'

• (Çoğulu: Tazyiât) (Ziyâ. dan) Kaybına sebeb olma, bırakıp kaybetme. Boşuna harcama.