camedar

• Elbiseyi muhafaza eden kimse. (Farsça)
• Vestiyer. (Farsça)

dirase

• Kitab okumak.
• Elbiseyi eskitmek.
• Gizli yol.
• Harmanda buğday döğmek.
• Uyuz olan deveyi katranlamak.

fistan

• Kadınların bellerinden aşağı giydikleri geniş ve uzun elbise. Ayrıca Arnavutlarla Rumların, dizlerine kadar giydikleri kırmalı elbiseye de bu ad verilir.
• Direklerin güverte ıskaçalarını sudan muhafaza için üzerine kalın bırandadan çevrilen kılıf.

hırvani / hırvanî

• Tar: Düz yakalı önü ilikli bir çeşit elbisedir. Şehzade Abdülmecid'in okumağa başlamasından dolayı yapılan törende, yakınlarının bu elbiseyi giymeleri istenmiş ve bu husus, devletin resmi gazetesi olan Takvim-i Vekayi'de tebliğ edilmişti.

idris

• İlk elbiseyi diken peygamber.

ikmam

• Ağaçların tomurcuklanması. Çiçek tomurcuğu görünmesi.
• Elbiseye yen yapmak.

kisve-i arabiye

• Arapça elbisesi (burada Arapça dili bir elbiseye benzetilmiştir).

lidam

• Eski elbiseye yapılan yama.

mutarrız

• Elbiseye kenar işleyen.
• Damga vuran.

mütezemmil

• Tezemmül eden. Elbiseye, örtüye bürünen.

nakl

• Bir şeyi başka bir yere götürmek, taşımak, yer değiştirmek.
• Anlatmak, duyduğu bir şeyi başkasına hikâye etmek, rivâyet etmek.
• Bir dilden başka dile çevirmek, terceme etmek.
• Eski mest ve çizme.
• Yırtık elbiseyi yamamak.

rak'

• Kaftana yama vurmak. Elbiseyi yamamak.

tatriz

• Elbiseye veya kumaşa süs için kenar işleme, oya yapmak.

tedessür

• Elbise giyme. Elbiseye bürünme.
• Erkek hayvanın dişisine binmesi.
• Kişinin sıçrayıp atına binmesi.

teza'fur

• Elbiseye ve gövdesine za'ferân sürmek.

tezmil

• Gizlemek. Bir şeyi elbiseye sarmak. Esvaba sarınıp bürünmek.
• Örtü.

veşy

• Elbiseyi güzel nakışlamak, süslemek.
• Nesil ve zürriyet.
• Çoğalma.
• Geceleyin devamlı tefekkür ve mütalâa etmek.
• Bir çeşit elbise.