alaf / âlâf / آلاف

• Binler. (Arapça)

asat

• Binâ.

bani / bâni / bânî

• Binâ eden; kuran, kurucu.

• Bina eden, kuran, yapan.

bina / binâ / بِنَا

• Bina etme, dayandırma.

burak

• Binek. Cennet'e mahsus bir binek vâsıtası. (Kelimenin kökü; (Berk) dir. Burak'ın Hadis-i Şerife göre ta'rifi: "Merkepten büyük, katırdan küçük hacimde bir dâbbe ki; ayağını gözünün müntehasına basar." Bu ise bir berk ve elektrik sür'atini anlatır. (E.T. sh: 3150)

cimah

• Binicisi zabtedemediğinden, atın serkeş olup binicisini istememesi.

cündilik / cündîlik

• Binicilik, at binme. (Arapça - Türkçe)

ebniye / ابنيه

• Binalar. (Arapça)

elf / الف

• Bin sayısı.

• Bin. (Arapça)

elfü elfi

• Bin kere bin; milyon.

elfü-elfi

• Bin kere bin.

feraset

• Binicilik, süvarilik, yiğitlik.

hedem

• Binadan yıkılan taş ve kerpiç.

hezar / hezâr

• Bin.

hezaran / hezârân / هزاران

• Binlerce, pek çok.

• Binler.

• Binlerce. (Farsça)

hezarpare

• Bin parça, çok ufak. (Farsça)

hezaryar

• Bin defa. Bin kerre. (Farsça)

irkaben / irkâben

• Bindirerek, irkâb suretiyle.

kamed

• Binanın temeli.

kaud

• Binilmeğe kabil deve (en az iki yaşında olur.)

maket

• Bina, şehir gibi eserlerin, belirli bir ölçüde küçültülmüş modeli. (Fransızca)

matiye

• Binek hayvanı.

matiyye

• Binek hayvanı.

• Binek.

matiyye-ran / matiyye-rân

• Bindiği hayvanı yola süren.

mebna / mebnâ / مبنى

• Bina. (Arapça)

mebni / mebnî / مَبْن۪ي

• Bina edilmiş, dayandırılmış.

• Bina edilen, dayanan.

mekareci / mekâreci

• Binek veya yük hayvanı kiralayan. (Arapça - Türkçe)

merakib / merâkib

• Binekler.

• Binekler.

merkeb

• Binek.

merkep

• Binek.

merkub / merkûb

• Binek.

• Binek.

midmak

• Binanın iskeleti.

mil

• Bin dokuz yüz yirmi metre olan bir uzunluk ölçüsü.

mimar / mîmar

• Bina tasarımcısı.

mücemmiz

• Bindiği hayvanı çok yürüten.

nukaza

• Binâdan yıkılmış veya örülmüş iplikten sökülmüş nesne.

öşr-ü mişar-ı aşir

• Binde bir.

radif

• Binicinin ardına binen kişi.

radm

• Binayı taşla yapmak ( O binaya "razim" derler.)

rafide

• Binanın direği.

rakiben / râkiben / راكبا

• Binmiş olarak, binerek.

• Binerek. (Arapça)

rakip / râkip

• Binmiş, binen.

rekub

• Binek hayvanı, binilecek şey.

rikabi / rikâbî

• Binici, binen.

ruhul

• Binmek için kullanılan deve.

saray-ı vücud

• Bin kubbeli harika bir saraya benzetilen insan vücudu.

şehnişin

• Binanın dışarı çıkıntısı. Balkon. (Farsça)

şehsüvar / شهسوار

• Binici, usta binici. (Farsça)

şeyd

• Binayı kireçle yapmak.

siyakat

• Binek hayvanını arkasından sürme.

sütur

• Binek ve yük hayvanı. (Farsça)

tak / tâk

• Bina kemeri. Yarım daire şeklinde kapı ve pencere üstü. Çardak. Kubbe. Kavisli bina. Eyvan.

• Bina kemeri.

takabbüb

• Binaya kubbe yapmak.

takviz

• Binayı yıkmak.

temrid

• Binayı yüksek yapmak.

tevkir

• Bina için yemek pişirip yedirmek. Ziyafet vermek.

üluf

• Binler.

üstur / üstûr / استور

• Binek ve yük hayvanı. (Farsça)

yafuh

• Bıngıldak. Yeni doğan çocukların baş kemiklerinin arasındaki yumuşaklık.