akim / akîm

• Neticesiz, sonu yok. Beyhude.
• Yağmur getirmeyen rüzgar.
• Çocuğu olmayan, kısır. Doğurmayan (kadın), doğurtmayan (erkek).

• Beyhude, boş yere.
• Kısır erkek veya kadın.

behlel

• Abes, boş boşuna. Batıl, beyhude.

bi-hude / bî-hude

• Boşuna, beyhude, boşu boşuna. (Farsça)

bihude / bîhude / بيهده

• Boşuna, beyhude. (Farsça)

bızr

• Beyhûde, boşu boşuna.

butul

• Çürüklük, boşluk, beyhudelik.

cüfaen

• Beyhude, boşuboşuna, faydasız yere.

ebatil

• (Tekili: Ubtule) Beyhude, bâtıl, hurâfe, mantıksız, hakikatsız şeyler.

garr

• Beyhude ve bâtıl şey.
• Gafil adam.
• Aldatan.
• Kuyu kazan.

güzaf / güzâf / گزاف

• Saçma sapan, ipe sapa gelmez, boş, beyhude. (Farsça)

ham

• Olmamış, pişmemiş, çiğ. (Farsça)
• Nâfile, beyhude, boşuboşuna. (Farsça)
• İşlenmemiş, üzerinde çalışılmamış. (Farsça)
• Acemi kimse, tecrübesiz. Terbiye görmemiş kişi. (Farsça)

hatrib

• Daima beyhude ve mânasız konuşan.

heba

• İnce toz.
• Boş. Beyhude. Nâfile. Faydasız. İsraf. Ziyan.
• Aklı az olan.

hubut

• Bâtıl olmak. Beyhude, işe yaramaz olmak.

lafügüzaf

• Beyhude, faydası olmayan söz. Boş laf, lakırtı. (Farsça)

na-hak

• Haksız, beyhude, boş. (Farsça)

tatvilat / tatvilât

• (Tekili: Tatvil) Boş, beyhude ve fazla sözler.

zalf

• Men'etmek. Nefsini bir işe rağbet ve teveccühten men etmek.
• Mübah şey.
• Bâtıl.
• Şiddet.
• Beyhude.

zehuk

• (Zehak) Boş, beyhude. Bâtıl. Zâil, yok olan.