asveb

• (Sâib. den) En doğru ve iyisi. Çok isabetli.

celid

• Fazla celâdetli, bahadır.
• Rutûbetli, kırağı, çiğ.
• Buz.

cesim / cesîm

• Büyük, heybetli.

cevab-ı savab

• İsabetli ve doğru cevap.

cünüb

• Cenabetlik. Şer'an yıkanıp temizlenmeye mecburiyet hâli.
• Irak, uzak, baid.

darbiz / darbîz

• Rutubetli tarla, sulak yer.

dehy

• Kişinin fikir ve ferâsetinin isabetli ve doğru olması.

deman

• Heyecanlı. Hiddetli, hiddete kapılmış. (Farsça)
• Vakit, zaman. An. (Farsça)
• Bağırıp çağırma, feryat, figân. (Farsça)
• Heybetli, güçlü, kuvvetli, azametli, cesim. (Farsça)
• Kükremiş. (Farsça)

devlet-i cesime / devlet-i cesîme

• Büyük ve heybetli devlet.

efkar-ı saibe / efkâr-ı saibe

• İsabetli görüşler, doğru düşünceler.

ehyeb

• Daha heybetli, daha büyük.

evceh

• En vecihli, çok uygun, en münâsebetli.

evceh-i akval / evceh-i akvâl

• Sözlerin en uygunu, kavillerin en münasebetlisi.

gamak

• Rutubet, ıslaklık. Rutubetli hava.

haşmetkarane / haşmetkârâne

• Heybetli, görkemli bir şekilde.

haşmetli

• Görkemli, heybetli.

heybetnüma / heybetnümâ

• Heybetli.

heyub

• Azametli, heybetli, gösterişli.

huceste-re'y

• Reyi, fikri ve düşüncesi isabetli ve uğurlu.

hümma

• (Çoğulu: Hümmeyât) Hastalıktan dolayı vücudda meydana gelen harâret.
• Nöbetli hastalık.
• Sıtma.

hümmeyat

• (Tekili: Hümmâ) Hastalıktan dolayı vücutta meydana gelen şiddetli hararetler, ateşler.
• Sıtmalar.
• Nöbetli hastalıklar.

huşu'

• Alçak gönüllülük. Hayâ etmek ve mütevazi olmak. Korku ile karışık sevgiden gelen edebli bir hâl. Yüksek ve heybetli bir huzurda duyulan alçak gönüllülük. Sükun ve tezellül.

ihtişam

• Haşmetlilik, heybetlilik.

ihtişamlı

• Haşmetli, heybetli.

isabet-i re'y

• Fikir doğruluğu. İsabetli ve yerinde bir düşünce.

isabetkar / isabetkâr

• Doğru rastlayan. İsabetli. (Farsça)

kavim

• Doğru, dik, ayakta.
• Dürüst.
• İsabetli.
• Boyu düzgün ve güzel.

kelan

• İri, cüsseli, büyük. Heybetli. (Farsça)
• Geniş, enli. (Farsça)
• Baş. (Farsça)

kuhnümun

• Heybetli, azametli. Dağ gibi görünen. (Farsça)

mebsuten mütenasib

• Birbirlerine nisbetli olan iki şeyden birinin artmasıyla, diğerinin de aynı nisbetle artması; veya eksilmesiyle diğerinin de eksilmesidir. Doğru orantılı.

mehab

• Dehşetli ve heybetli yer.

mehabet / mehâbet / مهابت

• Heybetlilik. (Arapça)

mehib / mehîb / مهيب

• Heybetli, azametli.

• İnsanın kendisinden korktuğu. Heybetli, azametli, korkunç kimse.
• Arslan, esed, gazanfer.

• Heybetli. (Arapça)

mehub

• Heybetli. Azametli. Korkunç.
• Arslan.

mertub

• (Ratb. dan) Rütubetli, ıslak, nemli, yaş.

mihrban

• Merhamet ve şefkat sahibi. Muhabbetli, sevimli, yumuşak huylu ve güleryüzlü. (Farsça)

muhabbetkar / muhabbetkâr

• Muhabbetli, sevgi gösteren.

muhaddes

• Haber verilmiş. Tahdis olunmuş, şükranla bildirlimiş. Sadık-ül hads olan kimse.
• Her zan, tahmine feraseti isabetli olan.
• Nakil ve rivayet edilmiş olan.

mühevvil

• Korkunç. Heybetli. Azîm, çok büyük.

müheyyib

• Korku veren. Heybetli.

mühib / mühîb / مُه۪يبْ

• Heybetli.

• Heybetli. Korkunç. Azametli.
• Tehlikeli.

• Heybetli.

• Heybetli.

münasebetdar / münâsebetdâr

• Münasebetli, ilgili.

münasebetdarane / münâsebetdârâne

• Münasebetli bir biçimde.

musib / musîb

• İsabetli, doğru.

• İsâbetli, yanılmayan, doğru.
• Resul-i Ekremin (A.S.M.) isimlerinden birisi.

• İsabetli, doğru.

mutasallib

• (Sulb. dan) Sertleşen, katılaşan.
• Sağlam, sert.
• Salâbetli. Din işlerinde çok gayretli.

mutasallibane

• Salâbetli gibi, kuvvet sâhibi olana yakışır surette. (Farsça)

müteheyyib

• Heybetlenen. Heybetli. Korku ve hürmet hissini veren.

nemdar

• Nemli, ıslak, yaş, rutubetli. (Farsça)

nemkeşide

• Islak, nemli, yaş, rutubetli. (Farsça)

ratb

• Rutubet, nemlilik yaşlık.
• Rutubetli, yaş.
• Yaş hurma.
• Mülâyim, yumuşak.

• Rutubetli, yaş.

ratıb

• Islak, nemli, çok yaş, rütübetli. Tâze.

ratib / râtib / راطب

• Nemli, rutubetli. (Arapça)

receb

• Azametli, heybetli. Ta'zim etmek.
• Cennet'te bir nehir ismi.
• Mübarek üç ayların birincisi ve Kamerî aylardan yedincisi.
• Erkek ismi.

revani

• Değerli, rağbetli revaçlı. (Farsça)
• Tepside pişirilen irmik veya undan bir tatlı çeşidi. (Farsça)

saib / sâib / صائب

• İsabetli. (Arapça)

salib

• (Çoğulu: Sulub-Salbân) Haç.
• Şiddetli, şedit.
• Heybetli.

sevab

• Doğru, isabetli.

taassub

• (Asab. dan) Bir şeye veya bir kimseye taraflı olma.
• Din bakımından fazla salâbetli olma.
• Kendi dinini çok üstün görmek.
• Haksız yere husumet etmek.
• Bir düşünüşe, bir inanışa körü körüne bağlanıp ondan başkasını düşünmemek hâli.

tartib

• Islatma, rutubetlendirme. Islatılma.
• Tâzelik verme.
• Hoşlandırılma.
• Hurmanın rutubetli olması.

teferrüs

• Ferasetle bir şeyi kestirmek. Bir şeyi dikkat ve teemmül ederek isabetli olarak idrak etmek, anlamak.
• Zannetmek.

tehyib

• (Çoğulu: Tehyibât) Heybetli gösterme, heybetli gösterilme.

ter

• Rutubetli, ıslak, yaş. (Farsça)
• Taze. (Farsça)

tetkikat-ı saibe / tetkikat-ı sâibe

• İsabetli tetkikler, araştırmalar.

ünvan-ı haşmet / ünvân-ı haşmet

• Görkem ve heybetli oluşu ifade eden isim.

vakar

• Ağırbaşlılık. Halim ve heybetli oluş. Nâmusu muhafazayı mucib haslet. Temkinlilik. Azamet ve izzet.

zabab

• Rutubetli duman. Sis.