aba / abâ

• Bazı dervişlerin ve ilmiye mensuplarının giydikleri yünden yapılmış bir giysi.

abdal / abdâl / آبْدَالْ

• Bazı manevi işlerde vazifeli olan evliyadan bir topluluk.

arz-ı beyza / arz-ı beyzâ / اَرْضِ بَيْضَا

• Bazı evliyanın misal âleminde gördükleri beyaz (nurlu) dünya.

ba'zan / بعضا

• Bazen, kimi zaman. (Arapça)

ba'ziyet

• Bazılarına âit oluş. Herkese âit olmama. Herkesle alâkalı olmama. Bir şeyin bir kısmı ve bir miktarı.

bakteri tedavisi

• Bazı hastalıkların tedavisinde ölü veya canlı bakterilerin kullanılması ile yapılan tedavi.

barotaksi

• Bazı tek hücreli canlıların basınca göre hareketleri. (Fransızca)

baroterapi

• Bazı hastalıkların basınçlı hava ile tedavisi. (Fransızca)

baziyet / bâziyet

• Bazenlik, bazılık.

belh

• Bazan, sivâ (gayri) manasını ifâde eder.

bem

• Bazı sıfatlara katılarak mübalağa beyan eder.

dembedem

• Bazan. Vakit vakit. Arasıra. (Farsça)

dogmatizm

• Bazı fikirleri her zaman doğru ve değişmez kabul eden felsefe.

en'am / en'âm

• Bazı Kur'an âyetlerinin veya sûrelerinin bir araya getirilmesiyle ortaya çıkarılan dua kitabı.

farzıkifaye / farzıkifâye

• Bazı müminlerin yapmasıyla sorumluluktan kurtulunan vazife.

fennin iliştiği

• Bazı materyalist bilginlerin maddî ilimleri kullanarak Kur'ân'daki bazı âyetlerin gerçek dışı olduğunu ileri sürmeleri.

ferve

• Bazı hayvanların makbul olan derileri. Kürk. (Farsça)

fetişizm

• Bazı eşyaları putlaştırıp aşırı düşkünlük gösterme.

fobi

• Bazı şeylere karşı duyulan korku.

gah başed gah nebaşed / gâh bâşed gâh nebâşed

• Bazı olur, bazı da olmaz.

gane / gâne

• Bazı sayıların sonlarına eklenerek "lik" halinde sıfatlar yapılır. (Meselâ: Cihâr-gâne: f. Dörtlük.) (Farsça)

hazf ve kalb

• Bazı harflerini silme ve ters çevirme; misâl olarak müdriken kelimesinin bazı harflerini silerek Arapça kök harfleri olan d-r-k'nin k-r-d (kürd) olarak ters çevrilmesi gibi.

hizb

• Bazı duaların ve ayetlerin bir araya getirilmesiyle oluşan kitap.

hortlak

• Bazıların hakikatsız ve batıl inanışına göre mezarda dirilip geceleri çıkarak dolaştığı tevehhüm edilen ölü. Cadı, vampir.

huruf-i mukattaa

• Bazı surelerin başında bulunan ve ayrı ayrı okunan harfler.

huruf-u mukattaa / hurûf-u mukattaa

• Bazı sûre başlarında bulunan ve birer İlâhî şifre niteliğinde olan harfler (Yâ sin, Elif lâm mim, Ha mim vb.).

• Bazı sûrelerin başlarında bulunan ve birer İlâhî şifre özelliğini taşıyan Arapça hece harfleri.

ibşas

• Bazı bitkilerin veya çiçeklerin birbirine sarılıp karışması.

it'amiyye

• Bazı vakıf müesseselerinde fakirlerin doyurulması için ayrılan tahsisat.

jimnaz

• Bazı memleketlerde orta tahsil müesseselerine verilen isim. İdadî mektebi.

kah / kâh

• Bazan.

• Bazen.

kuyud-u ihtiraziye / kuyûd-u ihtiraziye

• Bazı hakların kullanılabilmesi için öne sürülen şartlar ve çekinceler; tedbir ve çekince kayıtları.

ma-i zaide / mâ-i zâide

• Bazı edat ve fiillerin sonuna fazladan olarak gelir.

medar-ı mesuliyet / medâr-ı mesuliyet

• Bazı suçlardan sorumlu tutulma sebebi.

meşmeşiye

• Bazı evliyanın keşfen gözlemledikleri gaybî veya misâlî bir âlem.

mıknatıs

• Bazı metalleri çeken madde.

mukattaat

• Bazı sûrelerin başlarında bulunan ve birer İlâhî şifre özelliğini taşıyan kesik harfler.

mukattaat-ı huruf / mukattaât-ı huruf

• Bazı sûrelerin başlarında bulunan ve birer İlâhî şifre özelliğini taşıyan kesik harfler.

müzill

• Bâzı kullarını aşağı ve zelîl eden mânâsına Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden).

nijm

• Bazı kış sabahları inen koyu sis. (Farsça)

semavi suhuflar / semavî suhuflar

• Bazı peygamberlere gelen sahifeler halindeki küçük kitaplar.

sical

• Bazen aleyhte bazen lehte.

şiddet-i ihtiyacın sevki

• Bazı şeylere duyulan şiddetli ihtiyacın yönlendirmesi.

suhuf

• Bâzı peygamberlere gelen sahife halindeki kitaplar.

suhuf-u semaviye / suhuf-u semâviye

• Bazı peygamberlere gelen sahifeler halindeki küçük kitaplar.

ukul-ü aşere / ukûl-ü aşere

• Bazı eski felsefecilere göre kâinatı idare eden on akıl; birincisi Allah'ın yarattığı akıl, diğerleri de ondan türemiş akıllar.

• Bazı eski felsefecilere göre kâinatı idare eden on akıl (Onlara göre birinci akıl Allah'ın yarattığı akıldır, diğerleri ise, her biri, sırasıyla bir sonrasını türetmiştir.).

ülkü

• Bazı öz türkçecilik taraftarlarınca kullanılmış bir kelimedir. Divan-ı Lügat-ıt Türk'te "Peyman" mânasına geldiğine merhum A. Hamdi Elmalılı işaret ediyor: "Ahd ü misak" da denir. Emanî, ideal mânâsına kullananlar varsa da yanlıştır.

vehhabilik / vehhâbîlik

• Bazı konularda aşırılıkları olan dinî bir anlayış.