adahi

• (Tekili: Udhiye) Kurbanlar.

adha / adhâ / اضحى

• Kurbanlar. Kuşluk vakti kesilen kurbanlar. Kuşluk vakti.

• Kurbanlar. (Arapça)

atanib

• (Tekili: İtnâbe) Kısa ipler.
• Uzun ipler. Sicimler.
• Sâyebanlar.

bakır

• Çobanları ile beraber olan sığır sürüsü.
• Geniş.
• Aslan.
• Göz damarı.
• Hz. Hüseyn'in (R.A.) torunu İmâm-ı Bâkır'ın bir lâkabı.

besur / besûr

• (Tekili: Besr) Siğiller, sivilceler, küçük çıbanlar.

bürnüs

• (Çoğulu: Berânis) Bir uzun takke. (İbtidâ-i İslâm'da ruhbanlar giyerlerdi.)

camil

• Çobanla olan deve sürüsü.

fikr-i ruhbaniyet

• Hıristiyanlık dininde Allah ile kullar arasında vasıta olarak ruhbanların bulunması gerektiğine dair düşünce.

habna'

• Çıbanları olan kadın.

hediy

• Beytullah için getirilen kurbanlar.

hurac

• Tıb: Bedenin çeşitli yerlerinde çıkan çıbanlar.

karabin

• (Tekili: Kurban) Kurbanlar. Allah için kesilen koyun, sığır ve deve gibi hayvanlar.

kasavise

• (Tekili: Kıssis) Papazlar, ruhbânlar, keşişler.

kebe

• Çobanların ve köylülerin giydikleri yünden bir nevi aba.

kepenek

• Çobanların giydiği kolsuz ve dikişsiz, keçeden dövülerek yapılan giyecek. (Farsça)

mekarib / mekârib

• (Tekili: Mikreb) Çift sürülen sabanlar.

menşur

• (Neşr. den) Neşrolunmuş. Dağıtılmış. Yayılmış. Herkese ilân edilmiş.
• İşleri dağınık. Perişan.
• Sultanın emri, mühürsüz mektubu, fermanı.
• Bayrak.
• Mat: Alt ve üst tabanları birbirine müsavi ve müvâzi (eşit ve paralel), kenarları da müsâvi ve müvâzi olup yüzleri b

nesaik / nesâik

• (Tekili: Nesike) Kesilen kurbanlar.

• Kesilen kurbanlar. Nesîke kelimesinin çoğuludur.

nühur

• (Tekili: Nahr) Kurbanlar.

rehabin

• (Tekili: Ruhban) Râhibler. Ruhbanlar.

ria

• (Tekili: Râî) Çobanlar.

ruat

• (Tekili: Râî) Çobanlar.

şeayir

• (Tekili: Şâire) Hac için hazırlanan nişanlı kurbanlar. Şâireler. Safâ. Merve, Mina ve Arafat gibi, menâsik-i haccın edâ edilecek yerleri ve dinin alâmetleri. Menâsik ve âyin rüsumu.

sufn

• Çobanların dağarcığı.

üskuf

• (Çoğulu: Esâkıf) Kâfirlerin kadısı ve ruhbanları.