aks

• Boynuzu eğri ve kayık olmak.
• Bağlamak.
• Dövmek.
• Saçlarının ucunu başının etrafına kadınlar gibi lif etmek.
• Saçını kıvırcık göstermek.
• Bahillik etmek.

arize

• Sâbit olmak.
• Kuvvetli ve muhkem olmak. Bahil olmak.

bahhal

• (Buhl. dan) Çok bahil, çok tamahkâr, pek cimri. Çok alçak adam.

bahilan / bahîlân

• Bahiller, cimriler, tamâhkârlar. (Farsça)

buhala'

• (Tekili: Bahil) Tamahkârlar, cimriler.

buhl

• Bahillik, eli dar olma, cimrilik, tamahkârlık, pintilik.

cimrilik

• Dînin ve vicdânın, mürüvvetin (insanlığın) vermeyi emrettiği yerde vermemek. Vermek kendisine zor gelmek. Bahillik, pintilik.

cühud

• Bilerek inkâr etmek. Bildiği hâlde yanlış söylemek.
• Peygamberimiz Resul-i Ekremi (A.S.M.) bildikleri ve mukaddes kitablarında O'nun evsâfını okudukları hâlde inkâr eden Yahudiler. (Türkçedeki "cıfıt" kelimesi bundan gelir.)
• Bir kimseyi bahil bulmak.

damecmec

• Katı, şedid.
• Uzun boylu bahil kimse.

dınn

• Bahillik.

dırriz

• Bahil kimse.
• Kısa boylu, âdi kadın.

fahiş

• Ahlâka uymaz ve terbiyesiz olan.
• Haddi tecavüz eden. Mübalâğalı.
• Çok bahil. Nekir ve yaramaz şey.

hakalled

• Dar gönüllü, bahil kimse.

hasis / hasîs

• Parasını ve malını harcamamak için her türlü sıkıntıya, eziyete katlanan, paraya, mala aşırı düşkün olan; dînen verilmesi îcâb edeni, zekâtı ve sadakayı vermeyen, pinti, eli sıkı olan, bahîl, malda ve ilimde cimrilik eden.

hasur

• Mânevi mücahededen dolayı kadınlara yaklaşmaya rağbet etmeyen.
• Sır saklayan. Keder ve üzüntüden gönlü daralan, tasadan içi sıkılan.
• Çok bahil kimse. (Halkla yer ve içer, birşey vermez)
• Oğlu ve kızı olmayan.
• Avrete cimâ edemeyen.
• İhlili dar olan deve.

hısrem

• Koruk.
• Bahil kimse.

hisset

• Cimrilik. Bahillik. Tamahkârlık.
• Alçaklık.

hubahib

• Yıldız böceği.
• Bahil bir kimsenin adı.

hudari'

• Bahil kimse.

kübbene

• Bahil kişi.

mümsik

• Çok imsak eden, eli sıkı, bahil.
• Bir şeye sağlam yapışan.

müsake

• Bahillik.

müsük

• Bahil kimse.

şahih

• (Çoğulu: Şihah) Bahil kişi.

şuh

• (Şıh) Bahil, cimri, hasis kimse.

şuhh

• Bahillik.

teşahh

• Bahillik edişmek.

utull

• Soğuk, sert ve cimri insan. Câhil ve hayırdan men'eden. Galiz ve bahil kimse.

zanin

• Cimri, bahil ve hasis olan.

zemha

• Yaramaz huylu, bahil kimse.