afv / عفو

• Bağışlama.

• Bağışlamak. Kusur ve günâhı affetmek.

• Bağışlama, af. (Arapça)

afv ü gufran / afv ü gufrân

• Bağışlama ve yarlığama.

aksam-ı ihsanat / aksâm-ı ihsânât

• Bağışların kısımları.

alaka peyda etme / alâka peyda etme

• Bağlantı kurma.

alamet-i sadakat / alâmet-i sadakat

• Bağlılık işareti.

amim-ül ihsan / amîm-ül ihsan

• Bağışı, bahşişi, ihsanı bol ve umumi olan.

amir-i müstakil / âmir-i müstakil

• Bağımsız, hiçbir ortağı olmayan âmir, idareci.

amürzende

• Bağışlayan, afveden. (Farsça)

amürzgar / âmürzgâr / آمرزگار

• Bağışlayıcı, Tanrı. (Farsça)

amürziş

• Bağışlayış, afvediş. (Farsça)

amurziş / âmurziş / آمرزش

• Bağışlama, affetme. (Farsça)

amürziş / âmürziş / آمرزش

• Bağışlama. (Farsça)

asar-ı ihsan / âsâr-ı ihsan

• Bağış ve iyilik eserleri.

ata / atâ / عطاء

• Bağış, bahşiş, ihsan.

• Bağış, ihsan, bahşiş. (Arapça)

ataya / atâyâ / عطایا

• Bağışlar, ihsanlar, bahşişler. (Arapça)

atf

• Bağlama, bağlaç; kendinden öncekiyle sonraki kelime veya cümle grubu arasındaki irtibatı kuran edat.

atıf

• Bağlanma, gönderilme.

atiyyat / atiyyât / عطيات

• Bağışlar, ihsanlar. (Arapça)

avle

• Bağırma, feryat.

azade

• Bağlardan kurtulmuş. Serbest. Kayıtsız. Hür. Sâlim. Müberrâ. (Farsça)

bag-zar

• Bağlık yer, bağ, bostan. (Farsça)

bağıstan

• Bağ, bahçe.

bağistan / bağistân

• Bağ, bahçe.

• Bağlık ve bahçelik yer. (Farsça)

• Bağlık bahçelik yerler.

bahş / بخش

• Bağış, ihsan.

• Bağış. Verme. İhsan. (Farsça)

• Bağış, verme.

• Bağışlayan. (Farsça)
• Bahş edilmek: (Farsça)
• Bağışlanmak. (Farsça)
• Verilmek. (Farsça)
• Bahş etmek: (Farsça)
• Bağışlamak. (Farsça)
• Vermek. (Farsça)

bahşayende

• Bağışlayıcı, afvedici. (Farsça)

bahşayiş

• Bağışlayış. İhsan. İhsan etmek. Afv. Atiyye. (Farsça)

bahşende

• Bağışlayan, ihsan eden. Afveden. (Farsça)

bekà-yı istiklaliyet / bekà-yı istiklâliyet

• Bağımsızlığın devamını sağlamak.

bend

• Bağ.

bende

• Bağlı, esir, köle, hizmetçi, kul.

• Bağlanmış olan. Köle. Esir. Hizmetçi. Hizmetkâr. Kul. (Farsça)

beste

• Bağlanmış, şarkı ahengi.

beste-gi / beste-gî

• Bağlılık. Kapalılık. (Farsça)

biat / bîat

• Bağlılık yemini.

bicu gufran

• Bağışlanma iste.

buğat / buğât

• Bâğîler, âsîler. Haksız olarak devlete isyan eden, karşı gelenler. Bâğî'nin çokluk şeklidir.

cihet-i irtibat

• Bağlantı yönü.

cihet-i temas / cihet-i temâs

• Bağlantı yönü.

derece-i sadakat

• Bağlılık derecesi.

dilsuhte / dilsûhte / دل سوخته

• Bağrı yanık, gönlü yaralı. (Farsça)

ehl-i sehavet ve ihsan / ehl-i sehâvet ve ihsan

• Bağış, ikram sahibi ve cömert olanlar.

em'a / em'â / امعا

• Bağırsaklar. (Arapça)

enva-ı ihsan / envâ-ı ihsan

• Bağışların türleri.

fa-yı atıf / fâ-yı âtıf / فَايِ عَاطِفْ

• Bağlaç olan fe harfi.

feryad / feryâd

• Bağırıp çağırma. Yüksek sesle medet istemek. Figan. (Farsça)

• Bağırıp çağırma.

feryad eden

• Bağıran.

feryad ü figan

• Bağırıp çağırma, ağlayıp sızlama.

feryat

• Bağırma.

gaffar / gaffâr / غفار

• Bağışlayıcı Tanrı. (Arapça)

gafur / gafûr / غفور

• Bağışlayıcı. (Arapça)

gamgama

• Bağırtı, haykırış.

gazefe

• Bağırtlak kuşu.

girih

• Bağ, düğüm. (Farsça)

gıriv / gırîv

• Bağırma, feryat etme, çığlık atma, bağrışma. (Farsça)

gufran / gufrân / غفران

• Bağışlama. (Arapça)

habis

• Bağışlanan şey. Mukabilinde bir ücret istenmeyen şey. Parasız olarak verilen nesne.

haşa-i batın / haşâ-i batın

• Bağırsaklar.

hatat

• Bağırma, çağırma, feryâd etme.

hatt-ı münasebet

• Bağlantı hattı, ilgi bağı.

hatt-ı muvasala

• Bağlantı hattı.

hayt

• Bağ, ip.

hayt-ı ittisal

• Bağlayan, birleştiren bağ.

hayy-ı murtabıt

• Bağlı olan canlı.

hazk

• Bağlamak.

hevde

• Bağırtlak kuşu.

hibe / هبه

• Bağış. Bir malı karşılıksız olarak başkasına verme. Hibe edilen mala hediye denir.

• Bağışlama bağış.

• Bağış.

• Bağışlama, hibe. (Arapça)

hırz-ı can

• Bağrına basıp canı gibi korumak. Canı koruyan. Canını teslim ederek sığınmak.

huvar

• Bağırış, çığlık, sayha, avaz.

i'tifa'

• Bağış dileme, afvedilmesini isteme.

ibra / ibrâ

• Bağışlanma, temize çıkma, aklanma.

icdaf

• Bağırıp çağırma.

ihsan / ihsân

• Bağış, ikram, lütuf.

ihsan eden

• Bağışlayan, veren.

ihsan etmek

• Bağışlamak.

ihsanperver

• Bağışta bulunmayı pek seven.

ihsanperverane / ihsanperverâne

• Bağışta bulunmayı pek sever şekilde.

ikram

• Bağış, iyilik.

ikram buyurulan

• Bağışlanan, ihsan edilen.

ikramat / ikrâmât

• Bağışlar, ikramlar, ihsanlar.

iltizam-perverane

• Bağlanarak, sarılarak.

imtisalen

• Bağlı olarak, imtisal ederek, uyarak, tâbi olarak.

inkıyad / inkıyâd / انقياد

• Bağlanma, boyun eğme. (Arapça)

intisab / intisâb / انتساب

• Bağlanma, kapılanma.

• Bağlanma, mensup olma.

• Bağlanma.

intisaben

• Bağlanarak, mensup olarak.

intisap

• Bağlanma, mensup olma.

intisap etmek

• Bağlanmak, mensup olmak.

irtibat / irtibât / ارتباط / اِرْتِبَاطْ

• Bağ, ilişki.

• Bağlılık, ilgi.

• Bağlantı, ilişki, ilgi. (Arapça)

• Bağlanma.

irtibat etme

• Bağlı olma, bağlanma.

istiklal / istiklâl / استقلال / اِسْتِقْلَالْ

• Bağımsızlık.

• Bağımsızlık.

• Bağımsızlık.

• Bağımsızlık. (Arapça)

• Bağımsız olma.

istiklal harbi / istiklâl harbi

• Bağımsızlık, Kurtuluş Savaşı.

istiklaldarane / istiklâldârâne

• Bağımsızca.

istiklaliyet / istiklâliyet

• Bağımsızlık.

• Bağımsızlık.

itlak

• Bağlama, asma.

ittisal / ittisâl

• Bağlılık, bitişiklik.

izafe / izâfe

• Bağlama, yükleme.

kaide-i rabt

• Bağlama kaidesi, bağlama cümlesi.

kayıd / قَيْدْ

• Bağ, sınırlama.

kerh

• Bağdat şehrinde bir mevziin adı.

kerram

• Bağcı.

kıtaf

• Bağdan üzüm kesecek ve ağaçtan yemiş devşirecek vakit.

lezz

• Bağlamak.

lütf-u ihsan

• Bağışın, ikramın güzelliği.

ma'kud

• Bağlı, bağlanmış.

mafüvv / mâfüvv

• Bağışlanmış.

mağfiret

• Bağışlama.

mags

• Bağırsak ağrısı.

mahall-i taalluk / mahall-i taallûk

• Bağlantılı ve ilgili olduğu yer, bölge.

makud / mâkûd

• Bağlı.

masarin / masarîn

• Bağırsaklar.

medine-i selam / medine-i selâm

• Bağdat şehri.

medinetüsselam / medînetüsselam / مدینة السلام

• Bağdat. (Arapça)

mensub

• Bağlı, üye.

• Bağlı, ait, ilgili.

mensubat / mensubât

• Bağlılar, ilgililer.

mensubiyet

• Bağlılık, aitlik.

mensup

• Bağlı.

mensup olmak

• Bağlı olmak, üye olmak.

menut / menût / منوط

• Bağlı. (Arapça)

merbut / merbût / مربوط

• Bağlı. Rabtedilmiş. Mensub. Ekli. Ulaşmış, bitişmiş, bitişik.

• Bağlı.

• Bağlı, irtibatlı.

• Bağlı. (Arapça)

merbutiyet / merbûtiyet

• Bağlılık.

• Bağlılık.

merbutiyyet

• Bağlılık.

• Bağlılık. Mensub oluş. Mensubiyyet. Eklilik.

merkez-i irtibat

• Bağlantı merkezi.

mevhibe / موهبه

• Bağış. (Arapça)

mü'sad

• Bağlanmış ve berkitilmiş nesne.

mukarren

• Bağlanmış nesne.

mukayyed / مُقَيَّدْ

• Bağlı.

mükelleb

• Bağlı esir.

muktezay-ı rahmet / muktezây-ı rahmet / مُقْتَضَايِ رَحْمَتْ

• Bağışlama, şefkat etme, lutfetmenin gereği.

mülazemet / mülâzemet

• Bağlanma, devam.

mülzim değil

• Bağlayıcı değil; bağlayıcı olmadığı için uyulma zorunluluğu olmaz.

münadat

• Bağrışma.

münasebet / münâsebet

• Bağlantı, ilişki.

münasebet-i intisabi / münasebet-i intisabî

• Bağlanmaya dayalı ilişki.

münasebetdar

• Bağlantılı, alâkalı.

münasebettarane / münasebettarâne

• Bağlantılı olarak.

müntesib

• Bağlı, ilgili.

müntesibin / müntesibîn

• Bağlananlar, ilgililer.

müntesip

• Bağlanan, bağlı.

müptela / müptelâ

• Bağımlı, düşkün.

müptela olan / müptelâ olan

• Bağımlı olan.

murabbanişin

• Bağdaş kurup oturan. (Farsça)

murabıt

• Bağlı.

murtabit

• Bağlı. İrtibatlı. Birbirine bitişik. Ekli.

mürtabit

• Bağlı, bağlanmış.

müsakat şirketi / müsâkât şirketi

• Bağda üzüm, bahçelerde meyve ve bostanlarda sebze yetiştirmek için, toprak sâhibi ile çalışacak kimse arasında yapılan şirket, ortaklık.

müstakil / مستقل

• Bağımsız. (Arapça)

müstakillen / مستقلا

• Bağımsız olarak, başlı başına.

• Bağımsız olarak.

• Bağımsız olarak, ayrıca. (Arapça)

mustasrih

• Bağırıp ağlayan. Meded bekleyen.

müsteşfi'

• Bağışlanmasını dileyen, affını isteyen. Şefaat için yalvaran.

müteallak

• Bağlanılan yer, taalluk edilen yer, harfi cerin dayandığı, bağlandığı kelime.

müteberri'

• Bağışlayan, teberru eden. Bağışta bulunan.

mutemidane / mutemidâne

• Bağlanarak, güvenerek. İtimâd etmek sureti ile. (Farsça)

müterabbi'

• Bağdaş kurup rahatça oturmuş.

mütevakkıf / متوقف / مُتَوَقِّفْ

• Bağlı.

• Bağlı olan.

• Bağlı. (Arapça)

• Bağlı olan.

muzaf / muzâf

• Bağlanmış.

namus-u ikram

• Bağış ve iyilik kanunu.

nara / nâra

• Bağırma.

niseb

• Bağlar.

nokta-i ittisal

• Bağlantı noktası.

rabit

• Bağlı, bağlanmış, merbut.

rabıta / râbıta / رابطه / رَابِطَه

• Bağ.

• Bağ, ilgi, irtibat.

• Bağ.

• Bağ.

rabıta-i ittisal

• Bağlantı noktası.

rabıtadar / râbıtadar / رابطه دار

• Bağlantılı, ilintili. (Arapça - Farsça)

rabt / ربط / رَبْطْ

• Bağlama.

• Bağlama.

• Bağlamak.

• Bağlama. (Arapça)
• Rabt edilmek: Bağlanmak, tutturulmak. (Arapça)
• Rabt etmek: Bağlamak, tutturmak. (Arapça)
• Rabt olunmak: Bağlanmak, tutturulmak, ilişkilendirilmek. (Arapça)

• Bağlama.

rabten

• Bağlayarak, ilâveten.

rahmet / رَحْمَتْ

• Bağış, acıma, esirgeme.

• Bağışlama, şefkat etme, lutfetme.

rapt

• Bağlanma.

rapt etmek

• Bağlamak.

raptetmek

• Bağlamak.

• Bağlamak, tutturmak, ilişkilendirmek. (Arapça - Türkçe)

raptolunan

• Bağlanan.

revabıt / revâbıt / روابط

• Bağlar.

• Bağlar, ilgiler, ilişkiler. (Arapça)

rez

• Bağ kütüğü, asma. (Farsça)

rezban

• Bağ bekçisi, bağcı. (Farsça)

sadakat / sadâkat / صداقت

• Bağlılık, doğruluk.

• Bağlılık, dostluk, doğruluk.

• Bağlılık. (Arapça)

sadakatçe

• Bağlılık açısından.

sadık kalmak

• Bağlı kalmak.

safh

• Bağışlama.

sıddıkiyet

• Bağlılık.

sofra-i ihsan

• Bağış, iyilik, lütuf sofrası.

taalluk / taallûk

• Bağlantılı olmak, ait olmak.

• Bağlanmak, ilişme, ilişik olma.

taalluk etme / taallûk etme

• Bağlantılı olma, ait olma.

taalluku olma / taallûku olma

• Bağlantısı olma, ilişkisi bulunma.

tabi / tâbi / تابع

• Bağlanan.

tabi eden / tâbi eden

• Bağlı kılan, uyduran.

tabi olan / tâbi olan

• Bağlanan, uyan.

takayyüd

• Bağlanma.

taytava

• Bağırtlak kuşuna benzeyen alaca bir kuş. (Yüzü beyaz, başı kara olur.)

teakkud

• Bağlanmak.

teberru / teberrû / تبرع

• Bağış, bir malın veya paranın karşılıksız olarak verilmesi.

• Bağış.

• Bağış. (Arapça)

teberru etme

• Bağışta bulunma.

teberru etmek

• Bağışlamak, karşılıksız olarak vermek.

teberru'

• Bağış. Bir malın karşılıksız olarak verilmesi. Mecburiyet olmadığı hâlde birisine bir malı vermek. Hayırlı işlerde yardım ve ihsanda bulunmak.

teberruan / تبرعا

• Bağışlayarak. (Arapça)

teberruat / teberrûât / teberruât / تبرعات

• Bağışlar.

• Bağışlar.

• Bağışlar. (Arapça)

tecdid-i biat / tecdid-i bîat / tecdîd-i bîat / تَجْد۪يدِ ب۪يعَتْ

• Bağlılık sözünü yenileme.

• Bağlılığını yenileme.

tekabkub

• Bağırsaklarda gazların meydana getirdiği gurultu.

terabbu'

• Bağdaş kurarak rahatça oturma.

teslimiyet

• Bağlılık, kendini Allah'ın iradesine bırakma.

tevabi / tevâbî

• Bağlı olanlar, uyanlar.

tevakkuf / تَوَقُّفْ

• Bağlı olma.

tevfik etme

• Bağdaştırma.

tiryakilik

• Bağımlılık.

vabeste / vâbeste / وابسته

• Bağlı, mütevakkıf, olması bir şeye bağlı olan. (Farsça)

• Bağlı.

• Bağlı.

• Bağlı. (Farsça)

vabestegan / vâbestegân / وابستگان

• Bağlılar. (Farsça)

vahib / vâhib

• Bağış yapan, veren.

vech-i irtibat

• Bağlantı yönü.

veçh-i irtibat

• Bağlantı, ilişki yönü.

vech-i nisbet

• Bağ yönü, ilgi yönü.

vehb / وهب

• Bağış, vergi. (Arapça)

vehhabiyet / vehhâbiyet

• Bağışlayıcılık.

vesile-i şefaat

• Bağışlanma sebebi.

yez

• Bağ, bahçe, tarla vs. gibi arazilerin etrafına çekilen dikenli çalı. Çit. (Farsça)