feht

• Ay aydınlığı, ay ışığı.

izafet-i maklub

• Ters çevrilmiş terkib. Muzaf-un ileyh ile muzafın yer değiştirmesi olup, böylece birleşik isim ve sıfatlar yapılır. Bu terkibler semâidir; işitilmekle öğrenilir, bir kaideye bağlı değildir. Her terkib bu şekle sokulmaz. Meselâ: Tâb-ı meh: Meh-tâb: Ay ışığı. Çeşm-i âhu: Ahu-çeşm: Ceylân gözlü. Nazar-

kamer

• Gökteki ay. Hilâl.
• Ay ışığında uyumayıp uyanık durmak.

kamra

• Ay ışığı olan gece.

kıyas-ı hafi-yi hadsiye / kıyas-ı hafî-yi hadsiye

• Zihnin birşey hakkında, sezgi ve âni kavramayla yaptığı gizli kıyas. Meselâ "Eğer Ayın ışığı Güneşten gelmeseydi, durumu değiştikçe ışık yapısı değişmezdi" şeklinde zihne doğan gizli bir kıyasla aklın "O halde Ay ışığını Güneşten alır" şeklinde hükmetmesi.

meh-şid

• Ay, kamer. (Farsça)
• Ay ışığı, mehtâb. (Farsça)

mehtab / mehtâb / مهتاب

• Mâhtâb. Ay ışığı. (Farsça)

• Mehtap, ay ışığı.

• Mehtap, ay ışığı. (Farsça)

mehtap

• Ay ışığı.

mukmir

• (Kamer. den) Mehtaplı. Ay ışığıyla aydınlanmış.