ahass

• Asılsız, kötü kimse.

butlan

• Bâtıl, geçersiz, asılsız olma.

denaet

• Alçaklık, çok fena hareket. Zillet, kötü mizac.
• Asılsızlık, aslı olmamak.

efayik

• (Tekili: Efike) Uydurma, düzme, asılsız, yalan sözler. İftiralar.

efkar-ı batıl / efkâr-ı bâtıl

• Bâtıl, asılsız fikirler.

efkar-ı batıla / efkâr-ı batıla

• Asılsız, boş düşünceler.

ekazib

• Yalanlar, kizbler, yalan ve uydurma sözler, asılsız kelâmlar.

evham-ı faside / evhâm-ı fâside

• Asılsız, boş kuruntular.

evham-ı vahiye

• Saçma vehimler, asılsız kuruntular.

fesale

• (Füsule) Alçak ve asılsız olmak.

fesane

• Asılsız hikâye. Masal. (Farsça)

gasr

• Asılsız, alçak kimseler.

i'tikadat-ı batıla / i'tikadât-ı bâtıla

• Bâtıl, hak olmayan, asılsız şeylere inanışlar.

iftiraat

• (Tekili: İftira) İftiralar, asılsız isnatlar, aslı esası olmayan suç yüklemeler.

isnadat / isnâdât

• Asılsız isnatlar, dayandırmalar; yatıştırmalar.

kazem

• Bütün bütün yutmak.
• Asılsızlık.

ma'reke-i evham

• Vehim ve asılsız kuruntuların çarpıştığı savaş alanı.

mevhum / mevhûm / موهوم / مَوْهُومْ

• Vehmedilmiş, asılsız, kuruntuya dayalı. (Arapça)

• Asılsız, kuruntu.

• Hakîkatte olmayan, asılsız.

mevhumat / mevhumât

• Mevhumlar. Asılsız olduğu hâlde zihinde meydana gelen şeyler.

müddea / müddeâ

• İddia olunan. Dâvâ olunan şey. Asılsız iddia edilen.

mühacene

• Kabahat, noksanlık, nâkıslık.
• Asılsızlık.
• Ayıplı söz söylemek.
• İlmi zâyi olmak.

rezayil

• (Tekili: Rezile) Çörçöp.
• Faydasız ve asılsız nesne.

safsafa

• Elemek.
• Asılsız yapmak.
• İşe yaramaz hâle getirmek, yaramaz etmek. Hor ve hakir etmek.

tahattur-u farazi / tahattur-u farazî

• Asılsız şeylerin hatıra gelmesi.

tenasüh / tenâsüh

• Ölen kimsenin rûhunun başka bir bedene geçtiğine dâir, bâtıl, asılsız bir inanış. Bilhassa, Hindûlar ve geçmiş milletler arasında yaygın idi.

tenezzül

• Hasis ve cimri olmak.
• Asılsız olmak.

teşkikat-ı vehmiye / teşkikât-ı vehmiye

• Vehmî ve asılsız şüpheler, tereddütler.

tevehhüm edilen

• Sanılan, asılsız olduğu halde kabul edilen.

vesvese-i şeytan

• Şeytanın kalbe düşürdüğü şüphe, asılsız kuruntu.