arif / arîf / ârif / عارف / عَارِفْ

• Çok irfanlı, çok tanınmış, meşhur âlim.
• Bir işten iyi anlayan.

• (İrfan. dan) Bilen, bilgide ileri olan. Aşinâ, vâkıf. Hakkı, hakkı ile bilen.
• Sabırlı ve mütehammil.
• Çok düşünmeğe ihtiyaç kalmaksızın, tekellüfsüz gördüğünü bilen ve anlayan.
• Zevkî ve vicdanî irfan sâhibi olan.

• Anlayışlı, bilgili.

• Bilgide ileri olan.

• Bilen, tanıyan, ilim ve irfân sâhibi.
• Allahü teâlânın rızâsını kazanmış, O'ndan başkasının sevgisini kalbinden çıkarmış, tasavvufta yetişip, kemâle ermiş velî zât. Ârif-i billah da denir.
• Mütehassıs olduğu ilmi, zorlanmadan tatbik eden, kullanabilen kimse.

• Anlayışlı, sezgili, kavrayışlı.

• Bilen, arif, irfan sahibi. (Arapça)

• İyi bilen, Allahı tanıyan.