ale-l-ittisal

• Birbiri ardınca, peş peşe, aralarında fâsıla olmadan.

alettevali

• Arası kesilmeksizin, birbiri ardınca, arka arkaya.

at'ata

• Birbiri ardınca çağırmak.
• Kavga etmek.

bek'

• Birbiri ardınca şiddetle vurmak.
• Karşılayıp istikbâl etmek.

evşal

• (Tekili: Veşl) Damla damla akan su.
• Birbiri ardınca katar gibi peşpeşe gelen kimseler.

firbar

• Ululuk, azamet.
• Ardınca gelicilik, peşinden gelmek.

fütun

• İmtihan ve tecrübe etmek.
• Birbiri ardınca mihnete ve şiddete düşmek.

gafk

• Hücum etmek, vurmak.
• Birbiri ardınca cima etmek.

gırar

• Devenin sütünün azalması.
• Az uyku.
• Miktar.
• Cihet, Misâl.
• Yol.
• Birbiri ardınca olmak.
• Her nesnenin kenarı.
• Büyük kıl çuval.

habz

• Ekmek pişirmek.
• Ekmek vermek.
• Sözü birbiri ardınca söyleyip yürümek.
• Devenin ayağını yere vurması.

hafş

• Celbetmek, çekmek.
• Yeri kazıp oymak.
• Birbiri ardınca tez tez gelmek.

hebt

• Birbiri ardınca vurmak.

hetit / hetît

• Birbiri ardınca tez tez gitmek.

hezb

• (Çoğulu: Hizâb-Ehazıb) Yağmur damlası birbiri ardınca damlamak.

husum

• (Tekili: Hasim) Uğursuzluk.
• İdman. Birbiri ardınca devam üzere olmak.
• Bir şeyi kökünden kesip dağlayanlar.
• Fırtına.

ıda'

• Bir şeyi birbiri ardınca yapmak.

istital

• Gözyaşları inci gibi dökülme.
• Birbiri ardınca çıkma. Birbirinin peşinden çıkma.

kaakı'

• Birbiri ardınca meydana gelen gök gürlemesi.

kıdve

• İlimde ileri olup kendisine uyulan. Kendine itimad edilip ardınca gidilecek olan.

kırnas

• Doğan kuşunun, avının ardınca gitmesi.

kıyafet

• Bir şeyin dış görünüşü, zâhiri.
• Bir kimsenin giydiklerinin bütünü.
• Heyet, şekil, suret.
• Feraset.
• Bir kimsenin ardınca olmak.

math

• El ile vurmak.
• Yalamak.
• Birbiri ardınca sulamak.

mitres

• Kapı ardınca koydukları ağaç.

mukayefe

• Firâset etmek.
• Bir kimsenin ardınca gitmek.

mülaveze

• Birbiri ardınca gizlenmek.
• Birbirine sığınmak.

müteradif

• Birbirine bağlı, tâbi olan. Birbirinin ardınca giden.
• Gr: Yazılışı ayrı, fakat mânası aynı olan kelime.

mütesakıt

• Birbiri ardınca dökülüp düşen.

mütetabi'

• (Teba'. dan) Birbiri ardınca gelen.

mütetabian

• Birbiri ardınca. Birbirinin peşinden.

mütetali

• Birbiri ardınca olup giden.

mütevali / mütevâli

• (Velâ. dan) Aralık vermeden devam eden, tevâli eden. Birbiri ardınca sıra ile olan.

• Birbiri ardınca giden, ard arda gelen, takip eden.

müvalat / müvâlât

• Abdest alırken her uzvu ara vermeden birbiri ardınca yıkamak.
• Dostluk, karşılıklı sevgi.Tebrik ile terdif ederim arz-ı hulûsu, Kalbimdeki sıdk u müvâlât senindir.

pey-a-pey

• Birbiri ardınca, birbirinin arkasından. (Farsça)
• Azar azar, tedricen, peyderpey. (Farsça)

pey-der-pey

• Birbiri ardınca. Yavaş yavaş, azar azar. (Farsça)

ra'c

• Şimşeklerin birbiri ardınca şakımaları.

redif

• Arkadan gelen, birisinin ardından giden.
• Birbiri ardınca zuhur etmek.
• Terhis olup ihtiyata geçen asker.
• Edb: Beytin sonunda kafiyeden sonra tekrarlanan kelime.

safha

• Aynı şey üzerinde görülen değişik hâllerden her biri.
• Bir şeyin gözle görülen yüzlerinden her biri.
• Kısım.
• Bir şeyin düz yüzü.
• El ayası.
• Bir hâdisede birbiri ardınca görülen hâllerin beheri.
• Yazılmış ve yazılabilir sahife.

setl

• Birbiri ardınca bir bir çıkmak.

takfiye

• Kafiye yapmak.
• Bir kimsenin ardınca olmak.

teakub

• Birbiri ardınca olmak, peşinde olmak.
• Bir nesneyi sonradan çoğaltmak.

tehafüt

• Düşürmek, düşmek.
• Birbirinin üstüne atılmak. Birbirinin ardınca olmak.

tela

• (Tülüv. den) Ondan sonra geldi, ardınca gitti (mânasında fiil).

tesakut

• Birbiri ardınca düşmek. Birbirini düşürmek. Düşüşmek.

teşeyyu'

• Şiilik taslamak. Şii olma.
• Vedalaşmak.
• Ardınca ve peşinden gitmek.

tetra

• Birbiri ardınca olmak. Birbirinin peşinden gelmek.

tevali

• Uzayıp gitmek, devam etmek. Birbiri ardınca sıra ile gelmek. Sürmek.

tevatür

• Kuvvetli haber.
• Müteaddid şeyler birbiri ardınca zâhir olmak.
• Bir hususun söylenmesi hemen herkesin ağzında olup, gezmek. Şâyia.
• Fık: İçinde yalan ihtimali olmayan ve bir cemâate dayanan kuvvetli haber, ferdî olmayıp cemaate ait olan sağlam haber.

tiba'

• Birbiri ardınca olmak. Peşpeşe bulunmak.

tülüv

• Tilâvet.
• Bir kimseye uyup ardınca gitmek.

tuyur

• Birbiri ardınca iade etmek, peşpeşe geri çevirmek. Tekrarlamak.

velf

• (Velif-Vilâf) Tez tez yelmek. Birbiri ardınca olmak.