akur / akûr / عقور

• Azgın, kudurmuş, saldırgan. (Arapça)

alet-i azap / âlet-i azap

• Azap âleti, sıkıntı veren unsur.

alet-i tazip / alet-i tâzip

• Azap verme aleti.

alettedric

• Azar azar.

anif-üz zikr / ânif-üz zikr

• Az önce bildirilen, biraz evvel tebliğ edilen.

ariz / âriz

• Azarlayıcı.

asevsel

• Azâsı gevşek kimse.

ayn-ı azap

• Azabın tâ kendisi.

ayn-ı ikab

• Azabın tâ kendisi.

azab / azâb / عذاب

• Azap. (Arapça)

azab-engiz

• Azab verici, keder verici. (Farsça)

azabengiz / azâbengiz / عذاب انگيز

• Azap veren. (Arapça - Farsça)

azamet-i tevbih

• Azarlamanın büyüklüğü.

azap-ender azap

• Azap içinde azap.

azerbayigan

• Azerbeycan. (Farsça)

azim / azîm / âzim

• Azimet eden. Gidici.

• Azimli, kesin kararlı.

azimkar / azimkâr

• Azimli, kesin kararlı.

azimkarane / azimkârâne

• Azmederek, kararlı bir şekilde.

azizan / azizân / azîzan

• Azizler. (Farsça)

• Azizler. Kelimenin sonundaki ân takısı Arabça'da ikilik, Farsça'da çokluk ifâde eder.
• "İki azîz (velî)" mânâsına İslâm âlimlerinin ve evliyânın büyüklerinden Ali Râmitenî hazretlerine verilen lakab.
• Büyükler, evliyâ. Birisiyle oturup kalbin toparlanmazsa Kalbindeki dünyâ düşüncesini s

azl

• Azil, atma, dökme, çıkarma.

azm

• Azim, kesin karar, kuvvetli niyet.

azrail / azrâil / عزدائيل

• Azrail. (Arapça)

azürde

• Azar görmüş, incinmiş, gücenmiş. Kalbi kırılmış, üzülmüş. (Farsça)

azze

• Aziz ve şânı büyük olsun, büyük ve aziz oldu (meâlinde).

• Aziz oldu, şanı yüce oldu!

azze ve celle

• Aziz ve Celâl olsun, oldu... (meâlinde, Cenab-ı Hakkın isminden sonra hürmet maksadı ile söylenir.)

baği / bâğî

• Azgın, yoldan çıkmış.

bağiyane / bâğiyâne

• Azgınca.

bağy

• Azgınlık, zulüm, isyan.

• Azgınlık.

bast-ı zaman

• Az zamanda çok uzun bir zaman yaşamış olmak.

• Az bir zaman dilimi içine uzun bir zamanı sığdırmak ve onu yaşamış gibi olmak.

bayır

• Az inişli yer. Fazla yokuş olmayan yer.

befş

• Azamet, büyüklük, heybet, debdebe. (Farsça)

behsus

• Az miktar, az şey.

beraz

• Az olan şey, kalil.

bir miktar-ı mukabil

• Az bir karşılık.

buyahya / bûyahya

• Azrail (A.S.)

büzürgi / büzürgî

• Azîm olmak. Büyüklük. Ululuk. (Farsça)

can-şiken

• Azrâil (A.S.) (Farsça)

ceberut

• Azametin daha dâimîsi ve bâtınîsi. Büyüklük. Hâkimlik. Kudret, celadet. Fart-ı kibir ve azamet.

cehennem

• Azgınların öldükten sonra gidecekleri ceza yeri.

cenab-ı kibriya / cenâb-ı kibriyâ

• Azamet ve kudreti sonsuz olan, şeref ve azamet sahibi Allah.

ceste ceste

• Azar azar, parça parça, kısım kısım.

cev-be-cev

• Azar azar. (Farsça)

cevami-ül-kelim / cevâmi-ül-kelîm

• Az kelime (söz) ile çok şey anlatma özelliği.

cevamiu'l-kelim

• Az sözle çok mânâ içeren kelâmlar, ibâreler.

cez'a

• Az nesne.

cibr

• Az-çok, zorla olgunlaşmak, kemal bulmak.

cüz'i

• Azdan olan. Parçaya âit olan. Biraz. Pek az. Kıymetsiz. Mühim olmayan. Esasa ait olmayan. Cüz'e âit olan. Külli olmayan.

• Az miktar, bir parça.

cüz'i-külli / cüz'î-küllî

• Az-çok.

cüz'iyyet

• Azlık, cüz'î oluş.

cüziihtiyar

• Az bir seçme hürriyeti.

cüziyyet

• Azlık, küçüklük.

dagıyye

• Azgın, başkaldıran, isyan eden, âsi, anarşist.

dahl

• Az miktar su.

dall

• Azan. Azıcı, azdırıcı. Dalalette olan.

darbe-i azab / darbe-i azâb

• Azap darbesi, azap verici vuruş.

darülikab / dârülikab

• Azap yeri, cehennem.

ediyye

• Az, kalil.

ehl-i azap

• Azap ehli, azaba uğrayanlar.

ehl-i riyazat / ehl-i riyâzât

• Az gıda ile nefsin heveslerini kırıp, ilim ve ibâdetle meşgul olanlar.

ehl-i tuğyan / ehl-i tuğyân / اَهْلِ طُغْيَانْ

• Azgınlık ve taşkınlık yapanlar, zulüm ve küfürde çok ileri gidenler.

• Azgınlar.

ekall

• Az bir oran ve miktar.

ekall-i kalil / ekall-i kalîl

• Azın azı, pek az, en az.

• Azın en azı, büyük azınlık.

ekalliyet / اقليت / اَقَلِّيَتْ

• Azınlık.

• Azınlık, azlık.

• Azlık, azınlık.

• Azınlık. (Arapça)

• Azınlık.

ekalliyet-i müsrife

• Azınlıkta olan israfçılar, israfçı azınlık.

endek / اندک

• Az. (Farsça)

enderü'l-vuku / enderü'l-vukû / اندرالوقوع

• Az rastlanır. (Arapça)

esas-ı azimet

• Azimetin (en üstün hükmün) esası, temeli.

eser-i itab

• Azarlama belirtisi.

ezrebi / ezrebî

• Azerbeycan'ın Arapça adı.

fakid

• Az rastlanan şey. Nâdir bulunabilen nesne.

fitne

• Azgınlık ve bozgunculuk; baştan çıkarma.

gaben-i yesir / gaben-i yesîr

• Az aldanma veya az aldatma.

gafve

• Azıcık uyumak.

güraz

• Azgın erkek domuz. (Farsça)

güruh-u isyan ve tuğyan ve küfran / gürûh-u isyan ve tuğyan ve küfrân

• Azgınlık, isyan ve inkârda çok ileri gidenler.

hal'i

• Azli, görevine son verilmesi.

harizme

• Azgın hayvanların ağzına ve ayının dudağının üstüne geçirilen demir halka.

hass

• Azlık, kıllet.

hays

• Az, kalil.

hemgame-i azab / hemgâme-i azab

• Azab zamanı.

heyub

• Azametli, heybetli, gösterişli.

hırızma

• Azgın hayvanların ağzına veya ayının burnuna takılan demir halka.

hirsa

• Azıcık derisi yarılan baş yarığı.

hıtr

• Az miktar vermek.

hıtre

• Azıcık vergi.

hücu'

• Az uyku. Gece uykusu.

hüyam

• Azgınlık.

i'caz-ı azime / i'câz-ı azîme

• Azîm, büyük mu'cize; başkalarını acze düşürecek derecede olağanüstü olma.

i'caz-ı icazi / i'câz-ı îcâzî

• Az sözle çok şey ifade etme mu'cizesi.

i'tak / i'tâk / اعتاق

• Âzâd etme, özgür bırakma. (Arapça)

i'tizam

• Azim ve kasdeylemek. Gitmek üzere olmak. Fütursuz ve kasd üzere olmak.

i'zaz etme

• Aziz kılma, yüceltme, güçlendirme.

icaz / icâz / îcâz / îcaz / ايجاز / ا۪يجَازْ

• Az sözle çok mânâ anlatma.

• Az söz ile pürüzsüz ve kusursuz olarak çok mânâ ifâde etme.

• Az sözle anlatma.

• Az söyle çok şey anlatma.

icaz-ı mutneb / îcâz-ı mutneb

• Az sözle çok mânâlar ifade etme; bir kelime veya sözün çağrıştırdığı bütün mânâları, açıklama yapmamak sûretiyle kastetme.

icazdarane / icâzdârâne

• Az sözle çok mânâ anlatırcasına.

icazlı / îcazlı

• Az sözle çok mânâlar anlatarak, özlü sözlü.

ıdva'

• Azık yapmak.

iğva / iğvâ / اغوا

• Azdırma, baştan çıkarma.

• Azdırma, ayartma. (Arapça)
• İğvâ etmek: Azdırmak, ayartmak. (Arapça)

ıkab

• Azap, mihnet.

ikab

• Azap, eziyet, ceza.

ıklal

• Azaltılma, azaltma.

ikza

• Azarlama, sövme, hakaret etme.

ilm-i cüz'i / ilm-i cüz'î

• Az ve sınırlı ilim.

iman-ı taklidi / iman-ı taklidî

• Az şüphelere mağlup olabilen, başkalarını takliden olan iman. Tahkik ehline ait olmayan, câhillere mahsus iman.

inzicar

• Azarlanma, sakındırılma, menedilme.

istibhal

• Azad etme. Azad olma, serbest bırakılma.

itab / itâb / عتاب

• Azarlama, tersleme.

• Azarlama, tekdir etme.

• Azarlama.

• Azarlama.

• Azarlama, paylama, çıkışma. (Arapça)

itab etmek

• Azarlamak.

itabname

• Azarlama mektubu. (Farsça)

ıtga

• Azdırma, azdırılma.

ıtk / عتق

• Âzâd etme, köle âzâd etme. (Arapça)

ıtkname / ıtknâme / عتق نامه

• Azad edilmiş olan köle veya cariyeye azad edildiklerini bildirmek üzere verilen vesika.

• Âzâdlık belgesi. (Arapça - Farsça)

izaz / îzaz

• Aziz kılma, yüceltme, ihsan etme.

kadiye

• Azlık. Az cemaat.

kalil / kalîl / قليل

• Az.

• Az.

• Az. (Arapça)

kalilen

• Az olarak.

kalle

• Az olmak.

karınca kaderince

• Az da olsa, elden geldiği kadar.

karun / karûn

• Azaba uğramış ünlü bir zengin.

katane

• Az yemeklik.

kelb-i akur

• Azgın, saldırgan köpek.

kelile / kelîle

• Az gören, çakal.

kem / كم

• Az, eksik. (Farsça)

kem-güftar

• Az konuşan. Az söyliyen. (Farsça)

kem-harf

• Az söyliyen kimse, az konuşan kişi. (Farsça)

kemabiş / kemâbîş / كمابيش

• Az çok, aşağı yukarı. (Farsça)

kemgu / kemgû

• Az konuşan. Az söyleyen. (Farsça)

kemmi / kemmî

• Azlık veya çokluğa dair. Kemmiyete âit ve müteallik. Cesur. Yiğit. Silâhlı.

kemsuhan

• Az konuşan. Az söyleyen. (Farsça)

kemyab / kemyâb / كمياب

• Az bulunan. Nâdir. Bulunmayacak kadar az olan.

• Az bulunur. (Farsça)

kemzeban

• Az konuşan kimse. Az söyleyen kişi. (Farsça)

kerubiyan / kerûbiyân

• Azâb meleklerinin büyükleri. Kerûb kelimesinin Farsça çoğul şeklidir. Arabî çoğul şekli ise Kerûbiyyûn'dur.

kibriya

• Azamet. Cenab-ı Allah'ın azameti ve kudreti, her cihetle büyüklüğü.

kıllet / قلت

• Azlık.

• Azlık, fakirlik.

• Azlık, kıtlık.

• Azlık.

• Azlık. (Arapça)

kıyate

• Azık vermek.

küdürr

• Azâsı çok şişmiş olan yiğit.

kulal

• Az, kalil.

küsud

• Az nesne.

küsve

• Az, kalil.

kut / kût / قوت

• Azık, yiyecek. (Arapça)

kuvve-i azm

• Azim kuvveti. Emele muvaffak olmak için gösterilen azim, cehd kuvveti. (Farsça)

layim / lâyim

• Azarlayan.

lisme

• Azarlamak, paylamak.

ma'lumat-ı cüz'iye

• Az ve hafif bilgi. Cüz'i mâlumât.

ma'zulen

• Azledilmiş olarak. İşinden çıkarılmış olarak.

ma'zuliyet

• Azledilme hâli. Açıkta kalınış.

maaş-ı cüz'i / maaş-ı cüz'î

• Az bir maaş.

marid

• Azgın, sapkın. İnad ve isyanda benzerlerinden çok ileri gitmiş olan. Kibir, inad ve dinsizlikle tanınmış olan. Mütemerrid.

masal

• Az miktar olan şey.

medar-ı azap

• Azap sebebi, acı kaynağı.

mehabet

• Azamet, ululuk, korkunçluk.

melaike-i kiram / melâike-i kiram

• Aziz, şeref ve kerem sahibi melekler.

melum

• Azarlanmış, tahkir edilmiş, levmolunmuş.

merire

• Azimet. (Ruhsat'ın zıddıdır)

mesulat

• Azab, ukubet. Cezâ çekme.

mevadd-ı zülaliye / mevadd-ı zülâliye

• Azotlu maddeler.

misafir-i aziz

• Aziz ve şerefli misafir.

muaheze / muâheze

• Azarlama. Çıkışma. Darılma. Alay eder tarzda karşısındakini küçümseme. Tenkid.

• Azarlama, paylama, çıkışma, tenkit.

• Azarlama, darılma, paylama, cezâlandırma.

muateb / muâteb

• Azarlanmış.

muazzam / معظم

• Azametli, ulu. (Arapça)

muazzeb

• Azapta bulunan, çok sıkıntı gören, eziyet çeken.

muazzib

• Azap eden.

mücellef

• Az bâkiyye, az miktar artık.

müdebber

• Âzâd olması yâni serbest bırakılıp, hürriyetine kavuşması, efendisinin vefâtına (ölümüne) bağlı kılınan köle. Böyle olan kadına müdebbere denir.

müdebbire

• Azat olması, efendisinin ölümüne bağlı olan câriye.

müdemdim

• Azap eden, zulmeden.

mukarri'

• Azarlıyan, paylıyan, başa kakan.

musammim

• Azimli olan. Kararlı olan. Karar veren.

muvakkaten

• Az bir zaman için, şimdilik, geçici ve muvakkat olarak.

na-dide

• Az bulunur, çok değerli. Az görülen, görülmemiş. (Farsça)

naciz

• Azı dişi.

nadd

• Azık, rızık.

nadide / nâdide

• Az bulunur, değerli.

nadir / nâdir / نادر

• Az bulunan. Seyrek.

• Az bulunan.

• Az bulunur. (Arapça)

nadirat / nadirât / nâdirât / نادرات

• Az bulunan şeyler.

• Az bulunanlar.

• Az bulunur şeyler. (Arapça)

nadire / nâdire / نادره

• Az bulunur. (Arapça)

nebze

• Az miktar, cüz'i, bir şeyin artığı.

• Az miktar.

• Azıcık miktar.

nedret / ندرت

• Azlık, seyreklik, az bulunmak.

• Azlık. (Arapça)

nefs-i azap

• Azabın tâ kendisi.

nevadir

• Az olanlar, nâdirler.

• Az bulunanlar.

nezare

• Azlık. Kıllet.

nıkmet

• Azap, ceza.

nikmet

• Azap, ceza.

nümune-i ekber ve azam / nümune-i ekber ve âzam

• Âzam çok büyük örnek.

nüşuh

• Az miktar su.

ramak

• Az şey.

ribhale

• Azası büyük olan, organları iri olan.

riyazetkarane / riyâzetkârâne

• Az gıda ile yaşayıp nefsi terbiye edercesine.

sahl

• Az az vermek.

salkame

• Azı dişlerinin birbirine dokunması.

sebeb-i itab ve tokat

• Azarlama ve tokat sebebi.

semerat-ı cüz'iye / semerât-ı cüz'iye

• Az miktardaki verim.

şerr-i kalil / şerr-i kalîl

• Az bir şer, kötülük.

sıbhale

• Azası iri ve uzun olan.

şiddet-i gazab

• Azabın, cezanın şiddeti.

şıkn

• Az, kalil.

sille-i azab / sille-i azâb

• Azap tokadı.

simad

• Az su.

şival

• Az şey.

şükuh

• Azamet, ululuk, celal. (Farsça)

şukune

• Azlık.

ta'zib / ta'zîb / تعذیب / تَعْذ۪يبْ

• Azab verme. Eziyet etme. Men eylemek.

• Azap verme. (Arapça)

• Azâb etme.

• Azâb etme.

• Azab verme.

ta'zil

• Azletme. İşinden çıkarma.

ta'ziz / ta'zîz / تعزیز

• Aziz tutma, değer verme. (Arapça)

taannüf

• Azarlama. Darılma.

tafif

• Az, kalil.

taği / tâği

• Azgın, haktan sapan, saptıran.

• Azgın.

tağiyane / tâğiyâne

• Azgınca.

• Azgınca, zalimce.

tağun / tâğun / طاغون

• Azılılar. (Arapça)

tağut

• Azgın, sapkın, îmansız, ilâh gibi saygı gören, heykellerine bile saygı duyulan, sapan ve saptıran.

tagviye

• Azdırıp yoldan saptırma, baştan çıkarma.

tahmiz

• Azaltmak.

tahrik

• Azdırma, kışkırtma, kımıldatma, yerinden oynatma, hareket ettirme, yola çıkarma.

taklil / taklîl

• Azaltma. Azaltılma. İndirme. Tenkis.

• Azaltma.

• Az gösterme, azaltma.

takri / takrî

• Azarlama, telaşlandırma.

takri'

• Azarlama.

talik

• Azad olunan esir. Serbest bırakılan esir.

tasrid

• Azaltmak.

tazib / tâzib

• Azap etme.

• Azap, eziyet verme.

tazib etme

• Azaplandırma, eziyet verme.

tazip / tâzip

• Azap verme, cezalandırma.

tazip eden / tâzip eden

• Azap veren, cezalandıran.

tazip etme

• Azap verme.

tazip etmek

• Azap vermek, eziyet etmek.

tazir / tâzir

• Azarlama.

taziyane-i ta'zib

• Azab vermek, azablandırmak kamçısı.

tebkit

• Azarlama, ağlatma, delil getirerek susturma.

• Azarlama, susturma.

tedriç

• Azar azar, derece derece.

tedricen

• Azar azar.

tekdir / tekdîr / تَكْد۪يرْ

• Azarlama.

• Azarlama, kederlenme.

• Azarlama.

temerrüş

• Az miktar su.

tenadür

• Azalma, nâdirleşme.

tenakus / tenâkus / تَنَاقُصْ

• Azalma.

tenkis / tenkîs / تنقيص

• Azaltma, eksiltme. (Arapça)

tenkisat / tenkîsât / تنقيصات

• Azaltmalar, eksiltmeler. (Arapça)

tevbih / tevbîh / توبيخ / تَوْبِيخْ

• Azarlama. Levm etme.

• Azarlama, kınama.

• Azarlama.

• Azarlama, tekdîr.

• Azarlama, azar. (Arapça)
• Tevbîh olunmak: Azarlanmak. (Arapça)

• Azarlama.

tezciye

• Az nesne.

tezevvüd

• Azıklanma. Yanına yiyecek alma.

tuğyan / tuğyân / طُغْيَانْ

• Azgınlık, sapkınlık.

• Azgınlık, taşkınlık, zulüm ve küfürde çok ileri gitme.

• Azgınlık.

tuşe / tûşe / توشه

• Azık. Ölmeyecek kadar yenecek şey. (Farsça)

• Azık. (Farsça)

ugtube

• Azar, tekdir.

ulü'l-azm

• Azamet, ciddiyet, sabır ve sebat sahibi büyük peygamberler; Hz. Mûsâ, Hz. İsa, Hz. Nuh, Hz. İbrahim ve Peygamberimiz Hz. Muhammed (a.s.m.).

ulülazm peygamberler

• Azimet, gayret, ciddiyet, sabır ve sebat sahibi büyük peygamberler; Hz. Nuh, Hz. İbrahim, Hz. Mûsâ, Hz. İsa, ve peygamberimiz Hz. Muhammed'e verilen sıfat.

vakr

• Az işitmek. Sağırlık.

veşel

• Az su.

veşl

• Az miktarda olan su.

zad / zâd / زاد

• Azık. Yolda yenecek veya içilecek gıda maddesi.

• Azık.

• Azık. (Arapça)

zad ü zahire / zâd ü zahîre

• Azık ve yiyecek.

zad ve zahire / zad ve zahîre

• Azık, yolda yenilecek ve içilecek şeyler.

zahire / zahîre / ذَخ۪يرَه

• Azık.

zaman-ı kalil

• Az zaman.

zebani / zebânî

• Azap melaikesi.

zebaniye

• Azap melekleri.

zecr

• Azarlama, sakındırma.

zehid

• Az, kalil.

zevad

• Azıklar, yiyecekler.