asar

• Toz.
• Sığınak.
• Atiyye, hediye.

ata / atâ

• İhsân, lütuf, bağış. Buna atiyye de denir.

ataya

• (Tekili: Atiyye) Bahşişler. İhsanlar. Lütuflar.

atiyyat

• (Tekili: Atiyye) Hediyeler. İhsanlar.
• Büyük bir kimsenin bahşişleri.

bahşayiş

• Bağışlayış. İhsan. İhsan etmek. Afv. Atiyye. (Farsça)

bel

• Bilâkis, belki, katiyyetle, ihtimaldir, öyle, dahi kelimeleri mânasına tercüme edilir. İ'rab edatıdır.

dad / dâd

• Adâlet. Hak, doğruluk. (Farsça)
• İnsaf. (Farsça)
• Vergi, ihsan, atiyye. (Farsça)
• Ömür. (Farsça)
• Sızlanma. (Farsça)

dihiş

• Verme, veriş, bağışlama, ihsan, atiyye. (Farsça)

esfad

• (Tekili: Safd) Atiyye ve ihsanlar.

fıtra

• (Fitre) Fıtrat sadakası, yaradılış atiyyesi.

hediyy

• (Tekili: Hediye) Atiyyeler, hediyeler.

isti'ta

• (Atâ. dan) Bahşiş istemek. Atiyye istemek.

kat'an

• Hiçbir zaman, aslâ, katiyyen.

keramet-i ilmiye

• İktisab suretiyle olmayıp, vehbi yani Cenab-ı Hakk'ın atiyyesi olarak geniş bir ilme mazhariyyetten hâsıl olan ilmi keramet.
• İlim tahsili ile çok büyük ilim sâhibi olan bir allâmeden çok daha yüksek vâsi' ve hârikulâde bir ilme mazhar bulunan, hem ilmî dehâsı ve fart-ı zekâsı tecrübe

kutb-ul aktab

• Kutubların başı. Hilafet-i mâneviye-i Muhammediye (A.S.M.). Velâyet-i mâneviye makamlarının en yükseği, nübüvvet-i Muhammediyeye (A.S.M.) veraset makamı olup, bu makama ancak Cenâb-ı Hakkın bir atiyyesi olarak nâil olunur. Bu makamda bulunan zât, Hakikat-ı Muhammediyenin (A.S.M.) mazharı ve Esmâ-i İ

mataya

• (Tekili: Matiyye) Binek hayvanları.

minha

• (Çoğulu: Minah-Menâyih) Atiyye, bahşiş.

mühdi / mühdî

• Hediye veren. Hediye gönderen. İhda eden.
• Hidayete getiren. Hidayete vesile olan.
• Mürşid, muvaffak.
• Risalet ve nübüvveti bütün âlemlere rahmet ve saadet sebebi olduğundan, Cenab-ı Hakk'ın bütün âlemlere hediye ve atiyyesi mânasında Resul-i Ekrem'in (A.S.M.) mübarek bi

na'ma

• Rahatlık, nimet. Minnet, ihsan ve atiyye. İyi halde bulunmak.

nafile

• Fık: Farz ve vâcibden gayrı mecburiyet olmadığı hâlde yapılan ibadet. Fazladan yapılan iş.
• Menfaatli olmayan. Ziyâdeden olan.
• Torun.
• Ganimet malı. Bahşiş. Atiyye.

neama'

• Nimetler. İhsan, atiyye.
• Rahatlık. Refah-ı hâle sebep olan şey.

nefl

• Sevab için yapılan ibâdet. Emredilmemiş, farz veya vâcib olmadan yapılan ibadet. Nâfile.
• Birisine ganimet malı veya atiyye, ihsan vermek.
• Yemin etmek.

nevl

• Yolcuların verdiği vapur parası. Gemi kirâsı.
• Bahşiş, atiyye.

nihle

• Cenab-ı Hakk'ın ihsanı. Atıyye.
• Millet.
• Yol. Tarik.
• Diyânet. Mezheb.

nüble

• İhsan, atiyye. Fazl.

nuhla

• Atiyye, hediye.

örf

• İnsanlar arasında güzel görülmüş, red ve inkâr edilmeyip mükerreren yapılagelmiş olan şeydir. Bu kelime; ihsan, ma'ruf, cud, sehâ, bezl ve atâ olunan, atiyye, tanımak, bilmek, biliş, ikrar eylemek, arka arkaya tetebbu ve tevâli etmek, Allah (C.C.) tarafından ulülemre ve Sultana tevdi' olunan

regaib

• (Tekili: Ragibe) Çok istenilecek şeyler. Hediye, atiyye. Çok rağbet olunan şeyler. Bol bol ihsan etmek.

zati / zâtî

• (Zâtiyye) Zâta mensub. Kendisine âit, ile alâkalı, hususi. Özel.