canbaz

• (Çoğulu: Canbazan) Can ile oynayan, canını tehlikeye koyan, canbaz.
• Hayvan alış-verişi ile uğraşan kimse.
• Aldatan, hilekâr, hile yapan.
• Eskiden atlı fedai asker.

dil-firib

• Gönlü aldatan, câzibeli. (Farsça)

dilfirib / dilfirîb / دل فریب

• Gönül aldatan, sevgili. (Farsça)

elhannas

• Sinsice aldatan şeytan.

firib

• Aldatıcı, aldatan, kandıran manasında birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Dil-firib : Gönül aldatan. Nazar-firib : Göz aldatan. (Farsça)

garr

• Beyhude ve bâtıl şey.
• Gafil adam.
• Aldatan.
• Kuyu kazan.

garur / garûr

• Aldatan, aldatıcı.

gendümnüma

• Yüze gülüp aldatan. Hilekâr. (Farsça)

halebe

• (Tekili: Hâlib) Kandıranlar, aldatanlar, hile yapanlar.

iğfal eden

• Gaflete düşürerek kandıran, aldatan.

magrur

• (Mağrur) Gururlu. Boş bir şeye güvenen. Fâni ve faydasız şeylere güvenip kendini aldatan. Mütekebbir. Kibirli kimse. Müteazzım.

merdud-üş şehadet / merdud-üş şehâdet

• Şahitlikleri kabul edilmiyenler.
• Fâsık, yani devamlı günah işleyenler, yalan söyleyenler, müslümanları aldatan kimseler merdud-üş şehâdettir.

minkar-ı meşkuk

• Kırlangıç ve çobanaldatan gibi gagaları kısa ve çok yarık olan kuşlar.

mugfil

• Aldatan, iğfal eden.

muğfil / مغفل

• Aldatan, aldatıcı. (Arapça)

mugişş

• Birisini fenalığa bırakan, aldatan.

muhadi'

• (Had'. dan) Aldatan, kandıran. Hile eden, oyun yapan.

mütegabın

• (Gabn. den) Birbirini aldatan.

mütekayidin / mütekâyidîn

• (Tekili: Mütekâyid) Birbirlerine hile yapanlar, birbirlerini aldatanlar.

nazar-firib

• Göz aldatan. (Farsça)

şarlatan / شَارْلَاتَانْ

• Yalancı. Yüksekten atarak karşısındakini aldatan. Hayasız. (Fransızca)

• Yalancı, aldatan, yüksekten atan.

• Aldatan.

serab-ı gurur

• Gurur serabı; çöldeki aldatıcı su görüntüsü gibi insanları aldatan gurur.