a'kef

• Ahmak.

a'mal-i ahiret / a'mâl-i âhiret

• Âhirete ait işler.

a'mal-i uhreviye / a'mâl-i uhreviye

• Âhirete ait ameller, işler, fiiller.

• Ahirete ait iş, hareket ve ibadetler.

abece

• Ahmak kimse.

adamet

• Ahmaklık, akılsızlık.

ah u enin / ah u enîn / âh u enîn / آهُ و اَن۪ينْ

• Ah deyip inlemek, ağlamak. Ah u fizâr da aynı mânayı ifâde eder.

• Ah çekerek inleme.

• Ah edip inleme.

ah ü enin eden / âh ü enîn eden

• Ah deyip inleyen.

ah ü fizar eden / âh ü fîzâr eden

• Âh çekip ağlayan.

ah ü zar / âh ü zâr / آه و زار

• Âh edip inleme.

ahbab-ı uhrevi / ahbab-ı uhrevî

• Âhiretteki dostlar.

ahdi / ahdî

• Ahde âid, sözleşmeye dâir.

ahdname / ahdnâme / عهدنامه

• Ahitname, antlaşma metni. (Arapça - Farsça)

ahenk / âhenk / آهنگ

• Ahenk, uyum. (Farsça)

aheste-rev

• Aheste âheste yürüyen, acelesiz, yavaş yavaş yürüyen. (Farsça)

ahid-şiken

• Ahdi bozan, anlaşmayı bozan. (Farsça)

ahiret ehli / âhiret ehli

• Âhiret hayatını esas tutan kimseler.

ahlak-ı vahşiyane / ahlâk-ı vahşiyâne

• Ahlâkî yapı açısından son derece vahşi olma.

ahlaken / ahlâken / اخلاقا

• Ahlâkça.

• Ahlakça. (Arapça)

ahlaki / ahlâkî

• Ahlâkla ilgili, ahlâka ait.

• Ahlâkla ilgili, ahlâka uygun.

• Ahlâkla ilgili, ahlâka uygun.

ahlakiyat / ahlâkiyat / اخلاقيات

• Ahlâk ilmi.

• Ahlak bilgisi. (Arapça)

ahlakiyun / ahlâkiyûn / اخلاقيون

• Ahlakçılar. (Arapça)

ahlakıyyun / ahlâkıyyun

• Ahlâk ilmi ile uğraşan âlimler; bunlar iki kısımdır. Bir kısmı ahlâk-ı hasene olan İslam ahlâkını telkin eder, diğer kısmı ise, dine tâbi olmayan ve hakiki ahlâkı bulamamış olanlardır.

ahlakiyyun / ahlâkiyyun

• Ahlâk âlimleri.

• Ahlâk bilimciler.

ahmak-ul humaka

• Ahmakların en ahmağı.

ahmakane / ahmakâne / احمقانه

• Ahmakça, budalaca.

• Ahmakça.

• Ahmakçasına, ahmak olana yakışır şekilde. (Farsça)

• Ahmakça. (Arapça - Farsça)

ahmaki / ahmakî / احمقى

• Ahmaklık. (Arapça - Farsça)

ahmakiyet

• Ahmaklık, akılsızlık.

ahmaku'l-humaka

• Ahmakların en ahmakı.

ahmed feyzi

• Ahmed Feyzi.

ahur / âhur / آخر

• Ahır, dam. (Farsça)

• Ahır. (Farsça)

ahüzar / âhüzâr / آه و زار

• Âh çekip inleme. (Farsça)

ahval-i uhreviye / ahvâl-i uhreviye

• Âhiretteki haller.

ahvalat / ahvâlât

• Ahvaller, durumlar.

akl-ı uhrevi / akl-ı uhrevî

• Âhiret ile ilgili akıl.

akset

• Ahsen, en güzel.

alem-i ahiret / âlem-i âhiret

• Âhiret âlemi.

alem-i uhrevi / âlem-i uhrevî / عَالَمِ اُخْرَوِي

• Âhiret âlemi.

• Âhirete âit âlemler.

alem-i uhreviye / âlem-i uhreviye / âlem-i uhrevîye / عَالَمِ اُخْرَوِيَه

• Âhiret âlemi.

• Âhirete âit âlemler.

amal-i uhreviye / âmâl-i uhreviye

• Ahirete ait emeller, ümitler ve istekler.

amel-i uhrevi / amel-i uhrevî / عَمَلِ اُخْرَوِي

• Âhirete yönelik gerçekleştirilen iş, hizmet.

• Âhirete ait amel.

• Ahirete ait iş, ibâdet.

amel-i uhreviye

• Âhireti kazanmak için yapılan amel, iş.

aş-pez

• Ahçı, aşçı. (Farsça)

ashab-ı yemin / ashâb-ı yemin

• Ahid ve yeminlerinde sebât edenler. Kendi kazançlarından ziyâde Cenab-ı Hakk'ın lütuf ve ikrâmına kavuşacakları ümid edilenler. Allah'a itâatleri ve amelleri iyi olup ahirette amel defterleri sağ taraftan verilecek olanlar. Sağcılar. Mukaddesatçılar. Kur'an ve İmân yolunda Allah (C.C.) için çalışanl

avalim-i uhreviye / âvâlim-i uhreviye

• Âhiret âlemleri.

azab-ı uhrevi / azâb-ı uhrevî

• Âhirette çekilecek ceza.

babük

• Ahmak, sersem adam.

bed-ahd

• Ahdinde, sözünde durmayan, vefasız. (Farsça)

bed-ahlak

• Ahlâkı ve huyu kötü olan kimse. (Farsça)

bed-siyret

• Ahlâksız. Ahlâkı ve huyu kötü olan. (Farsça)

bedahlak / bedahlâk / بداخلاق

• Ahlaksız. (Farsça - Arapça)

bedsiret / bedsîret / بدسيرت

• Ahlaksız. (Farsça - Arapça)

bekà-i ahiret / bekà-i âhiret

• Âhiretin hayatının devamlılığı, kalıcılığı.

bekà-i uhreviye

• Âhiretteki devamlılık, kalıcılık.

beladet

• Ahmaklık, sersemlik, kalınkafalılık. Budalalık.

belahet / belâhet

• Ahmaklık. Düşüncesizlik. Ne yaptığını iyi bilmemek.

• Ahmaklık, budalalık, düşüncesizlik.

cafcaf

• Ahlâksız, iffetsiz kadın. (Farsça)

cevabü'l-ahmak es-sükut / cevabü'l-ahmak es-sükût

• Ahmak olana verilecek en iyi cevap sükûttur, cevap vermemektir.

cevabü'l-ahmaki's-sükut / cevâbü'l-ahmaki's-sükût

• Ahmaklara verilecek en güzel cevap susmaktır.

dabbetülarz / dâbbetülarz

• Âhirzaman alâmeti olan bir yaratık.

dafit

• Ahmak.

daire-i ahiret / daire-i âhiret

• Âhiret âlemi.

dar-ı ahiret / dâr-ı âhiret / داَرِ اَخِرَتْ

• Âhiret yurdu.

• Ahiret yurdu.

dar-ı beka / dâr-ı beka / dâr-ı bekâ / دار بقا

• Âhiret. Bâki olan yer. (Farsça)

• Ahiret.

dar-ı uhra / dâr-ı uhra / dâr-ı uhrâ

• Ahiret yurdu.

• Âhiret yurdu.

dar-ül-beka / dâr-ül-bekâ

• Ahiret, sonsuz kalınacak yer.

denaset-i ahlak / denaset-i ahlâk

• Ahlâk kirliliği, ahlâksızlık.

divan-ı ilahi / divan-ı ilâhî

• Âhiretteki hesap günü. Haşirde muhasebe günü.

dü'bus

• Ahmak.

dugaga

• Ahmak, akılsız kişi.

dünya hayatı / dünyâ hayâtı

• Âhiretten önceki hayat.

düvuk

• Ahmaklık, hamâkat.

ebleh / اَبْلَهْ

• Ahmak. Bön. Budala.

• Ahmak, akılsız.

• Ahmak.

eblehane / eblehâne

• Ahmakçasına.

• Ahmakçasına. Eblehçesine. (Farsça)

eblehçe

• Ahmakça.

eblehi / eblehî

• Ahmaklık, saflık, bönlük. (Farsça)

eblehiyyet

• Ahmaklık, eblehlik, bönlük, salaklık, saflık, kalın kafalılık.

eblehlik

• Ahmaklık, aptallık.

ef'al-i uhreviye / ef'âl-i uhreviye

• Âhirete ait işler.

ehali / ehâlî / اهالى

• Ahali, halk. (Arapça)

ehasin-i ahlak / ehasin-i ahlâk

• Ahlâkın en iyisi, en güzeli. Hz. Peygamberimizin (A.S.M.) ahlâkı gibi olan ahlâk.

ehibba / ehibbâ

• Ahbaplar, sevilenler.

ehl-i ahiret / ehl-i âhiret

• Âhiret ehli, âhiret hayatını esas tutan kimseler.

ehl-i dünya / ehl-i dünyâ

• Âhireti unutup, dünyâya sarılanlar. Dünyâya düşkün olanlar.

ehl-i gaflet

• Âhirete, Allah'ın emir ve yasaklarına karşı duyarsız olan kimseler.

ehl-i gaflet ve dalalet / ehl-i gaflet ve dalâlet

• Âhirete ve Allah'ın emir ve yasaklarına karşı duyarsız ve hak yoldan sapmış kimseler.

ehvek

• Ahmak kimse.

ekmel-i ahirzaman

• Âhirzamanın en mükemmeli.

emval-i uhrevi / emvâl-i uhrevî

• Âhirete ait mallar.

emval-i uhreviye / emvâl-i uhreviye

• Âhirete ait mallar; sevaplar.

eşhas-ı ahirzaman / eşhâs-ı âhirzaman

• Âhirzamanda geleceği haber verilen şahıslar.

evahir / evâhir

• Ahirler, ayın son günleri, sonlar.

• Âhirler, sonlar.

evamir-i ahlakiye / evamir-i ahlâkiye

• Ahlâkla ilgili emirler.

evidda

• Ahbablar. Hâlis ve sâdık dostlar.

evre

• Ahmak kimse.

fahiş / fâhiş

• Ahlâksız, aşırı.

faide-i uhreviye

• Ahirete ait faydalar.

fakaka

• Ahmak adam.

fakd-ül ahbab

• Ahbabsızlık, dostsuzluk. Ahbabın bulunmayışı.

fakfaka

• Ahmak adam.

fasid-ül mizac / fâsid-ül mizac

• Ahlâkı ve iyi huyları ifsad eden.

fasık-ı gafil / fâsık-ı gafil

• Âhiretten ve Allah'ın emir ve yasaklarından habersiz davranan günahkâr kimse.

fazail-i ahlak / fazail-i ahlâk

• Ahlâk faziletleri.

fazilet-i uhreviye

• Âhirete ait fazilet, üstünlük.

fenn-i adab / fenn-i âdâb

• Ahlâk ilmi.

fesad-ı ahlak / fesad-ı ahlâk

• Ahlâk bozukluğu.

fevaid-i uhreviye / fevâid-i uhreviye

• Âhirete ait faydalar, sevaplar.

fezaze

• Ahlâkı kaba ve kerih olmak.

fıkdan-ül ahbab

• Ahbab yokluğu. Ahbabsızlık.

fisl

• Ahmak.

fitne-i ahirzaman / fitne-i âhirzaman

• Âhirzaman fitnesi; dünyanın son devresinde görülen fitneler, bozulmalar.

• Âhirzamandaki fitne. Deccal fitnesi.

fitne-i azime / fitne-i azîme

• Ahlâkta ve toplum düzeninde büyük çaplı azgınlık ve bozgunculuğun çıkması.

fitne-i mühimme

• Ahlâkta ve toplum düzeninde büyük çaplı azgınlık ve bozgunculuğun çıkması.

gabavet / gabâvet / غَبَاوَتْ

• Ahmaklık, anlayışsızlık, bönlük, kalın kafalılık. (Fıtnetin zıddı)

• Ahmaklık, akılsızlık.

gabi / gabî

• Ahmaklık eden, budalalık eden.

gayr-ı ahlaki / gayr-ı ahlâkî

• Ahlâk dışı, ahlâka uygun olmayan.

gayr-i ahlaki / gayr-i ahlâkî / غَيْرِ اَخْلَاق۪ي

• Ahlâk kurallarına uymayan.

• Ahlakî olmayan.

hadise-i ahirzaman / hâdise-i âhirzaman

• Âhirzaman hâdisesi, dünya hayatının kıyamete yakın son devresindeki meydana gelen olay.

hadise-i uhra / hadise-i uhrâ

• Âhirete ait hadise.

hakikat alemi / hakikat âlemi

• Âhiret âlemi; mânevî ve ruhanî âlem.

halafet

• Ahmaklık, hamâkat, budalalık.

halin

• Ahmak.

hamakat / hamâkat / حماقت / حَمَاقَتْ / hamâkât

• Ahmaklık. Budalalık. Bönlük. Anlayışsızlık.

• Ahmaklık.

• Ahmaklık, bönlük.

• Ahmaklık. (Arapça)

• Ahmaklık.

• Ahmaklık.

hamka

• Ahmak ve budala kadın.

hane-i ferda

• Ahiret.

haşr-ı cismani / haşr-ı cismânî

• Âhirette tekrar bedenlerin ve vücudların dirilişi.

hatr

• Ahdini bozmak, sözünde durmamak.

hayat-ı ahiret / hayat-ı âhiret

• Âhiret hayatı, öldükten sonraki hayat.

hayat-ı uhreviye / hayat-ı uhrevîye

• Âhiret hayatı.

hazret-i mehdi / hazret-i mehdî

• Âhirzamanda gelip dini takviye edecek ve Müslümanların imanlarını yenileyecek olan zât.

hebenneka

• Ahmaklığı ile tanınmış bir adam.

heffat

• Ahmak.

hevahat

• Ahmak adam.

hevek

• Ahmaklık.

hidan

• Ahmak, salak.

hidemat-ı uhreviye / hidemât-ı uhreviye

• Âhirete yönelik hizmetler, görevler.

hilbace

• Ahmak.

hilbus

• Ahmak.

hizmet-i ukba-dünya / hizmet-i ukbâ-dünya

• Âhiret-dünya hizmeti.

hubb-u ahiret / hubb-u âhiret / حُبُّ اَخِرَتْ

• Âhiret sevgisi.

• Ahiret sevgisi.

hufre

• Ahd, söz.

hükea

• Ahmak kimse.

huld azabı

• Ahiratteki ebedî azab.

hulf-ül va'd

• Ahdinden dönmek. Verdiği sözü yerine getirmemek.

huluk / hulûk

• Ahlâklar, ahlakî özellikler.

humeka / humekâ / حمقا

• Ahmaklar. (Arapça)

humk / حمق

• Ahmaklık.

• Ahmaklık. Bön olmak. Aklı az olmak.

• Ahmaklık, aklı az olmak.

• Ahmaklık. (Arapça)

huşkser

• Ahmak, salak. (Farsça)

hüsn-ü ahlak / hüsn-ü ahlâk

• Ahlâk güzelliği.

hüsn-ü siret / hüsn-ü sîret / حُسْنِ س۪يرَتْ

• Ahlâktaki güzellik.

• Ahlâk güzelliği.

hütr

• Ahmaklık, hamâkat, budalalık.

ihsanat-ı uhreviye / ihsânat-ı uhreviye

• Ahiretteki ihsanlar, bağışlar.

ikab-ı uhreviye / ikab-ı uhrevîye

• Âhiretteki ceza.

ilm-i ahlak / ilm-i ahlâk

• Ahlâk bilgisi.

imam-ı gazali / imam-ı gazalî

• Ahirete irtihâli Hi: 505 dir. "Hüccet-ül İslâm İmam-ı Muhammed Gazalî" diye anılır. O zamanın felsefesinin bâtıl akidelerini red ve cerh ederek Kur'anın eşsizliğini ve hakkaniyet ve mu'cizeliğini isbat etmiş pek çok eserler vermiştir. (K.S.)

imam-ı rabbani / imam-ı rabbânî

• Ahmed-i Farûkî.

iman-ı ahiret / iman-ı âhiret

• Âhirete iman.

iman-ı bi'l-ahiret / iman-ı bi'l-âhiret

• Âhirete iman.

iman-ı bi'l-yevmi'l-ahir / iman-ı bi'l-yevmi'l-âhir

• Âhiret gününe iman.

iman-ı bil'ahiret / iman-ı bil'âhiret / îmân-ı bil'âhiret / ا۪يمَانِ بِالْاٰخِرَتْ

• Âhirete iman.

• Âhirete inanma.

iman-ı bil-ahiret / iman-ı bil-âhiret

• Âhirete, öldükten sonra dirileceğine, haşir ve neşre, Cennet ve Cehennem'e inanmak.

imanün bi'l-ahiret / îmânün bi'l-âhiret

• Âhirete iman.

inhimak

• Ahmakça dalma.

insan-ı gafil

• Âhirete, Allah'ın emir ve yasaklarına karşı duyarsız olan insan.

irtihal

• Âhiret yolculuğuna çıkmak, ölmek.

ıstabl

• Ahır.

istihmak

• Ahmaklık gösterme, salaklık yapma.

istimrar-ı ahlak / istimrar-ı ahlâk

• Ahlakî özelliklerin aksamadan varlığını sürdürmesi.

iştirak-i a'mal-i uhrevi / iştirâk-i a'mâl-i uhrevî

• Âhirete âit işlerde mânen ortak olma.

iştirak-i a'mal-i uhreviye / iştirâk-i a'mâl-i uhreviye / اِشْتِرَاكِ اَعْمَالِ اُخْرَوِيَه

• Âhirete âit işlerde mânen ortak olma.

• Âhirete âit amellerde ortak olma.

iştiyak-ı uhreviye

• Âhiret sevgisi, arzusu, coşkusu.

ıteh

• Ahmaklık, bunaklık.

kalus / kâlus

• Ahmak, ebleh, akılsız. (Farsça)

kan / kân

• Ahmak, ebleh. Câhil. İdraksiz, düşüncesiz. (Farsça)

kasemat / kasemât

• Ahdler, yeminler.

kelime-i hamka / kelime-i hamkâ

• Ahmakça söz.

• Ahmakça söz.

kemalat-ı ahlakiye / kemâlât-ı ahlâkiye

• Ahlâkî mükemmellikler, üstün özellikler.

laahlaki / laahlâkî

• Ahlâk dışı. Terbiye hârici.

lade

• Ahmak, akılsız, ebleh. (Farsça)

lahz

• Ahlâkı yaramaz kimse.

ma'kad

• Ahidnâme yapılan, anlaşma akdedilen yer.

maad / maâd

• Âhiret.

maali-i ahlak / maâlî-i ahlâk

• Ahlâkî yücelik, yüce ahlâklar.

mahasin-i ahlak / mahasin-i ahlâk

• Ahlâk ve huy güzelliği.

mahitab-ı ahirzaman / mâhitab-ı âhirzaman

• Âhirzamanın mehtabı.

mahkeme-i kübra

• Âhirette Allah huzurunda kurulacak büyük mahkeme.

makam-ı uhrevi / makam-ı uhrevî

• Âhirete ait makam.

mal-i uhrevi / mal-i uhrevî

• Âhiret için kazanılan sevap. Uhrevî mal.

mead

• Ahiret.

mecma-i ahar / mecma-i âhar

• Âhirette toplanma.

mefasid / mefâsid

• Ahlâkı bozan şeyler.

mehasin-i ahlak / mehâsin-i ahlâk

• Ahlâk güzellikleri.

mehasin-i ahlakiye / mehâsin-i ahlâkiye

• Ahlâk güzellikleri.

mehasin-i uhreviye / mehâsin-i uhreviye

• Âhirete ait güzellikler.

mehdi / mehdî / مَهْد۪ي

• Âhirzamanda gelip insanları hak dine sevk edecek ve Müslümanların yenilemeye sebep zât.

• Âhirzamanda gelecek vazîfeli zât.

meleke-i tadil-i ahlak / meleke-i tâdil-i ahlâk

• Ahlâken ölçü ve kurallara uyma melekesi, pratiği.

menfaat-i uhreviye

• Âhirete ait yararlar.

merkaan

• Ahmak kimse.

meşagil-i uhreviye

• Ahirete ait çalışmalar. Din için yapılan çalışmalar.

mesele-i ahiret / mesele-i âhiret

• Ahiretle ilgili mesele.

meslek-i uhreviye ve diniye

• Âhirete ve dine ait gidilen yol, usûl.

metanet-i ahlakiye / metanet-i ahlâkiye

• Ahlâkî sağlamlık, dayanıklılık.

mezraa-i ahiret / mezraa-i âhiret / مَزْرَعَه

• Âhiretin tarlası.

• Ahiret tarlası.

mi'van

• Ahâliye yardım eden, halka yardımı çok olan kimse.

milg

• Ahmak.

minnet-i uhrevi / minnet-i uhrevî

• Âhirete ait iyilik, lütuf.

muahede / muâhede / معاهده

• Ahitleşme, antlaşma. (Arapça)
• Muâhede yapmak: Antlaşma yapmak. (Arapça)

muahede-name

• Ahdleşmenin yazıldığı ve imzalandığı kâğıt. (Farsça)

müc'a

• Ahmak adam.

muhafaza-i ahiret / muhafaza-i âhiret

• Âhireti koruma.

mukaddesat-ı ahlakiye / mukaddesat-ı ahlâkiye

• Ahlâka dayanan mukaddes şeyler.

mükafat-ı uhreviye / mükâfât-ı uhreviye

• Âhirette verilecek olan ödül.

mütegabi

• Ahmak tavrı takınan. Kendini ebleh gösteren.

mütegabiyane

• Ahmakçasına, eblehçesine. (Farsça)

mütehamikane

• Ahmakçasına, eblehçesine. (Farsça)

müvaseka

• Ahdedişmek, karşılıklı yeminleşmek.

nafaka-i uhreviye

• Âhiret hayatında geçinmek için lüzumlu olan şey.

nağme-saz

• Ahenkle söyleyen, terennüm eden. (Farsça)

nakz-ı ahd

• Ahdi, antlaşmayı bozma.

nebiy-yi ahirzaman / nebiy-yi âhirzaman

• Âhirzaman nebisi, peygamberi, Hz. Muhammed (a.s.m.).

nebiyy-i ahirzaman / nebiyy-i âhirzaman

• Âhirzaman peygamberi ve son peygamber olan Hz. Muhammed (a.s.m.).

neş'e-i ulya / neş'e-i ulyâ

• Ahiretteki yüksek dereceli hayat, âhiret hayatı.

netaic-i uhreviye / netâic-i uhreviye

• Âhiretteki neticeler.

netice-i uhreviye

• Âhirete ait netice.

nevai / nevaî

• Ahenkle, makamla ilgili. (Farsça)

nevka

• Ahmak, akılsız kimse.

nisvan-ı zelil

• Ahlâken ve dinen düşmüş, zelil olmuş kadınlar.

radig

• Ahmak, akılsız kimse.

revak-ı uhreviye / revâk-ı uhreviye

• Âhirete bakan revak, kemer.

rey-i ahmakane

• Ahmakça bir görüş ve düşünce.

ribabe

• Ahd, söz, yemin, misak.

ritm

• Ahenk.

rüfai / rüfaî

• Ahmed-i Rüfaî tarikatına mensub.

rumuzat-ı neşriye / rumuzât-ı neşriye

• Âhiretteki dirilişin ince delilleri.

saadet-i hayat-ı uhreviye

• Âhiret hayatındaki mutluluk.

saadet-i uhreviye / saâdet-i uhrevîye / سَعَادَتِ اُخْرَوِيَه

• Âhiret hayatındaki mutluluk.

• Ahiret saadeti.

sadik-ı ahmak

• Ahmak dost.

sandukça-i uhreviye / صَنْدُوقْجَۀِ اُخْرَوِيَه

• Âhiret sandığı.

• Ahiret kumbarası, küçük sandık.

seciyye

• Ahlâk, tabiat, huy.

şefiü'l-müznibinin varisi / şefiü'l-müznibînin vârisi

• Âhiret âleminde günahkârların bağışlanması için şefaatte bulunacak olan Hz. Muhammed'in (a.s.m.) mirasçısı.

şekavet-i uhreviye

• Âhiretteki sıkıntılar.

şeks

• Ahlâksız, yaramaz kimse.

şemayil

• Ahlâk.

semerat-ı uhreviye / semerât-ı uhreviye

• Âhirete ait meyveler.

sercuc

• Ahmak.

sevab-ı ahiret / sevâb-ı âhiret

• Âhiret ücreti.

sevab-ı uhrevi / sevâb-ı uhrevî

• Âhiret sevabı.

seyahat-i berzahiye ve uhreviye

• Ahiret ve berzah yolculuğu.

sıhhat-i uhreviye

• Ahiret hayatında sağlıklı olma.

sinema-i uhreviye

• Âhirete ait sinema.

sırat

• Âhirette cennete gitmek için üstünden geçilen köprü.

siret / sîret

• Ahlâk, karakter.

• Ahlâk, gidişât, hal, hareket, tavır, yaşayış.

şirket-i maneviye-i uhreviye / şirket-i mâneviye-i uhreviye

• Âhirete dönük manevî şirket, ortaklık.

su-i ahlak / su-i ahlâk

• Ahlâk kötülüğü. Allah'ın, peygamberin râzı olmayacağı işleri yapanın ahlâkı.

şübehat-ı uhreviye

• Âhiretle ilgili şüpheler.

süfyan / süfyân

• Âhir zamanda geleceği ve ümmetin karanlık günler yaşamasına vesile olacağı sahih hadislerle bildirilen dehşetli dinsiz ve münâfık bir şahıs.

• Âhirzamanda gelen ve kendisi gibi münafıklara "ulu önder"lik ederek dini yıkmaya çalışan dehşetli bir dinsiz, islâm deccalı.

• Âhirzamanda geleceği ve İslâm dinini yıkmak için çalışacağı sahih hadislerde haber verilen dinsiz ve münâfık bir şahıs.

sukut-u ahlak / sukut-u ahlâk

• Ahlâkî alçalış, çöküntü.

süturdan / süturdân

• Ahır. (Farsça)

tahalluk / tahallûk

• Ahlâklanmak. İyi huy edinmek. Yüksek İslâmi ahlâkla ahlâklanmak.

• Ahlâklanma.

• Ahlâklanma.

tahammuk / تَحَمُّقْ

• Ahmaklaşma.

• Ahmaklaşma.

• Ahmaklaşma.

tahamuk

• Ahmaklaşmak.

tahmik

• Ahmaklaştırma.

• Ahmak sayma, ahmak olduğunu dile getirme.

talim-i ahlak / tâlim-i ahlâk

• Ahlâk dersi, eğitimi.

tarab-enduz

• Ahenk kazanan.

tarik-i ahiret / tarik-i âhiret

• Âhiret yolu.

tasavvuf

• Ahlâk ve kalb ilmi. Kalbi kötü huylardan temizleyip, iyi huylarla doldurmak. Kalbde îmânın vicdânileşmesi, yâni Ehl-i sünnet îtikâdının kalbde sağlamlaşması ve şüphe getirici te'sirlerle sarsılmaması, nefs-i emmâreden doğan tenbelliklerin ve sıkıntıl arın giderilip, ibâdetlerde kolaylık ve lezzet hâ

tavla / تَاوْلَا

• Ahır.

• Ahır.

• Ahır.

teali-i ahlak / teâli-i ahlâk

• Ahlâk yüceliği, yüksek ahlâk.

tefahhuş / تَفَحُّشْ

• Ahlâksızlaşma.

tehzib-i ahlak / tehzib-i ahlâk

• Ahlâkı güzelleştirme, kötü huyları giderme.

telehhüf

• Ah etme.

tenabüz

• Ahidlerini bozmak, sözlerinde durmamak.

teranezar / teranezâr

• Ahenkli ve cümbüşlü yer. (Farsça)

terbiye-i ahlakiye / terbiye-i ahlâkiye

• Ahlâk terbiyesi.

terennüm / تَرَنُّمْ

• Ahenkli ve güzel sesle söyleme.

terk-i ukba / terk-i ukbâ

• Âhiretteki mükâfatları terketmek, düşünmemek.

tesellu'

• Ahmak olmak.

ticaret-i uhreviye

• Âhiret ile ilgili ticaret.

ücret-i uhreviye

• Âhirette verilecek ücret.

uhra / uhrâ

• Âhiret.

uhrevi / uhrevî / اخروي / اخروی / اُخْرَو۪ي

• Âhirete ait.

• Âhiretle ilgili.

• Âhirete dair, âhiretle alâkalı. Öteki dünyaya ait.

• Âhiretle ilgili.

• Ahiretle ilgili, öteki dünyaya ait.

• Ahirete dair.

• Ahiret ile ilgili. (Arapça)

• Âhirete âit.

uhreviye / uhrevîye

• Âhiretle ilgili.

• Âhiretle ilgili olan.

ukba / ukbâ / عقبى

• Âhiret.

• Ahiret. (Arapça)

umur-u uhreviye / umûr-u uhreviye

• Âhirete ait işler.

• Âhirete ait işler.

vahasreta / vâhasretâ

• Ah özledim!

vahdet nağmesi

• Ahenkli bir nidayla her şeyin Allah'ın birliğini anlatması.

vakıat-ı istikbaliye ve berzahiye ve uhreviye / vâkıât-ı istikbaliye ve berzahiye ve uhreviye

• Ahiretle, kabir hayatıyla ve gelecekle ilgili olaylar.

vazife-i diniye-i uhreviye

• Âhirete ait din vazifesi.

vazife-i uhreviye

• Âhirete ait görev.

vilakar / vilakâr

• Ahbab, dost. (Farsça)

yevm-i ahir / yevm-i âhir

• Âhiret günü. Îmân edilmesi lâzım olan altı şeyden beşincisi. Arkasından gece gelmeyen gün. Bu zamânın başlangıcı insanın öldüğü gündür.

yevm-i ahiret / yevm-i âhiret

• Âhiret günü; öteki dünya, öldükten sonraki ebedî hayat.

yevm-i mahşer

• Âhirette Allah tarafından yeniden diriltilen insanların toplanacağı gün.

zabıta-i ahlakıye / zâbıta-i ahlâkıye

• Ahlâk zâbıtası.

zabıta-i ahlakiye / zâbıta-i ahlâkiye

• Ahlâk zabıtası, ahlâk polisi.

zad-ı ahiret / zâd-ı âhiret

• Âhiret için hazırlık. Âhiret azığı. İbadet ve sâlih amel.

• Âhiret azığı.

zahire-i ahiret / zahire-i âhiret / zahîre-i âhiret

• Ahiret azığı. Hayır ve iyilikler. Sâlih amel ve ibâdetler.

• Âhiret azığı.

zemzeme-dar / zemzeme-dâr

• Ahenkli. (Farsça)