ebb

• (Çoğulu: Abâb) Kuru ot. Taze ot.
• Mer'a, otlak, çayır.
• Kavga etmek veya bir yerden gitmek için hazırlanmak.

ebeveyn / ابوین

• Anababa. (Arapça)

fasile / fasîle

• (Çoğulu: Fesâil) Anababa, ebeveyn, âile.
• Familya, bir cinsten olan bitkilerin hepsi.

habab

• (Habâbe) Son derece muhabbet.
• Su üzerindeki hava kabarcığı.

hubab

• Muhabbet.
• Mahbub, sevgili olan.
• Su üzerinde olan kabarcık ki, habab-ül mâ' derler.

hubub

• (Tekili: Hubüb) (Habâb) Su üzerinde kabarcıklar.

ilm-i beden

• (İlm-ül ebdân) Hekimlik bilgisi, tabâbet.

maakka

• Çocuğun, anababaya isyan etmesi. Veledin valideyne itaatsizliği.

valideyn / vâlideyn / والدین

• Anababa. (Arapça)