dünyayı terketmek / dünyâyı terketmek

• Bütün haram olan şeyler ile berâber, mübâhları da, yâni günâh olmayan lezzetlerin çoğunu da bırakıp, yaşamak için zarûrî olan miktârını kullanmak.
• Harâm ve şüpheli şeylerden kaçıp mübâhları kullanmak.

etka

• (Taki. den) Allah korkusu ile günahtan çok fazla çekinen. Haram veya helâl olduğunu iyice bilmediği şüpheli şeyleri yapmayan. Günah işlemeyen. Her şeyde Cenab-ı Hakk'ın rızasını gaye ve maksad edinen.

hab-ı harguş / hâb-ı harguş

• Tavşan uykusu. Şüpheli ve hafif uyku.
• Yalan, hile.

işkal / işkâl

• Güçleştirme, müşkilleştirme.
• Zorlaştırma.
• Şüpheli ve karışık olma.

küfr-i meşkuk

• Küfürde ve itikatsızlıkta şüpheli olma.

lebs

• Giyecek şey.
• Giyme. Giyinme.
• Bir mânayı diğer bir mânâ ile karıştırmak. Sözün karışık ve şüpheli olması. Sözü karıştırıp şüpheye düşmek.

ma-imeşkuk / mâ-imeşkûk

• Şüpheli su; ehlî merkebin ve ondan doğan katırın artığı olan su.

maznunin / maznunîn

• (Tekili: Maznun) Zan altında bulunanlar. Şüpheli kimseler.

mekruh / mekrûh

• Hoş görülmeyen, beğenilmeyen şey. Peygamber efendimizin beğenmediği ve ibâdetin sevâbını gideren şeyler. Yasak olduğu haram gibi kesin olmamakla berâber, Kur'ân-ı kerîmde, şüpheli delil ile, yâni açık olmayarak bildirilmiş veya bir sahâbînin (Peygamb er efendimizin arkadaşlarının) bildirmesi ile anl

meşkuk / meşkûk

• Şekli, şüpheli. Kendinden şüphe edilen.

• Şüpheli.

• Şüpheli.

• Şüpheli.

meşkukiyet

• Şüphelilik. Şüpheli oluş.

mültebis

• İltibas etmiş, birini öteki zannetmiş, karıştırmış olan.
• Karışık, şüpheli ve benzer olan.

murib / murîb

• Şüpheli. şüphelendirici.

müşekkek

• (şekk. den) şüpheli olan, şüpheli, kuşkulu. şekke düşürülmüş.

müştebih

• Birbirine benzer, benzeyen; şüpheli.

nazar-ı şübhe / نظر شبهه

• Şüpheli göz, şüpheli bakış.

ribet

• (Çoğulu: Riyeb) şüphelilik. şüpheye düşme.

şübhedar / شبهه دار

• Şüpheli, kuşkulu. (Arapça - Farsça)

şüpheli şeyler

• Helâl ve haram olduğu açıkça bildirilmeyen şeyler; şüpheliler.

takva / takvâ

• Allahü teâlâdan korkarak, haramlardan (yasaklardan, günâhlardan) sakınmak. Harama düşmemek için, şüphelilerden (haram veya helâl olduğu belli olmayan şeylerden) sakınmaya ise verâ denir. Bu bakımdan, haramlardan daha çok sakınma derecesi olan verâ da takvânın mânâsı altına girer.

tebehhüm

• Şüpheli ve belirsiz olma.

teverru'

• Haramdan ve şüpheli şeylerden sakınmak.

tukat

• Nefsini haramdan ve şüpheli nesnelerden saklamak.

ukdegir

• Müşkil, zor. (Farsça)
• Şüpheli. (Farsça)
• Düğümlü. (Farsça)

vera' / verâ'

• Haramlardan ve helâl ve haram olduğu bilinmeyen şüpheli şeylerden sakınmak.

yevm-i şek

• Şüpheli gün. Havanın bulutlu olup, Ramazan ayı hilâlinin görülmemesi sebebiyle Şâbân ayının otuzuncu günü mü, yoksa Ramazân-ı şerîfin ilk günü mü olduğu bilinmeyen, Şâbân'ın yirmi dokuzundan sonra gelen gün.

zahid / zâhid

• Dünyâya düşkün olmayan kimse.
• Şüpheli olur korkusu ile mübâhların (dînen izin verilenlerin) çoğunu terk eden.

zanlı

• Şüpheli.