bilaşikayet / bilâşikâyet / بلاشكایت

• Şikayet etmeden. (Arapça)

damen-gir

• Eteğe yapışan, etek tutan. (Farsça)
• Dâvacı, hasım, şikâyetçi. (Farsça)

damengir / dâmengîr / دامن گير

• Davacı, şikayetçi. (Farsça)
• Eteğe sarılan. (Farsça)

dehrin şikayeti / dehrin şikâyeti

• Zamandan, çağdan şikâyetçi olma.

divan-ı hümayun / divan-ı hümâyun

• Halkın dâva ve şikâyetlerinin dinlenip halledildiği, devlet meselelerinin görüldüğü padişah huzuru. Bu mecliste; sadrazam, şeyh-ül İslâm, kazaskerler, defterdarlar ve sair büyük devlet ricali bulunurdu. (Farsça)

el-aman

• Meded, aman, imdâd (mânasına olup yardım ve şikâyet edâtı olarak kullanılır).

eman / emân

• Eminlik, korkusuzluk.
• Aman dileme.
• Şikayet.
• Rica.

endave

• Sıvacı malası. (Farsça)
• Şikâyet. (Farsça)

ennane

• Çok inleyen ve çok şikâyetçi olan kadın.

enva-ı şekavet / envâ-ı şekavet

• Türlü türlü şikâyetler, yakınmalar.

eşku

• (şekâ. dan) şikâyet ediyorum (mealindedir).

gammaz

• Birisine iftira ederek zarar veren. Münafık, fitneci.
• Adamın ayıplarını arayıp gizli şikâyet eden.
• Tersane kethüdalarına mahsus altı çifte kayık.

gerziş

• Zulümden şikâyet etme. (Farsça)

gile / gîle

• İki dağ arasındaki yol, vadi. (Farsça)
• Şikâyet. (Farsça)
• Üzüm tanesi. (Farsça)

gilemend / گله مند

• Şikayetçi, sızlanan. (Farsça)

gille-mend

• Şikâyet eden, halinden memnun olmayan. (Farsça)

hame-i şekva / hâme-i şekvâ

• Şikâyet kalemi. şikâyet yazan kalem.

helu'

• Sabrı az, hırsı çok olan. Sabırsız olup her halini halka şikâyet eden insan.

i'tab

• Şikâyeti kendisinden def' ile razı ve hoşnud etmek. Hoşlandırmak.
• Hışım etmek.

ilallah-il müşteka

• Şikâyet Allah'adır. Allaha şikâyet edilir.

insan-ı müşteki / insan-ı müştekî / اِنْسَانِ مُشْتَكِي

• Şikâyet eden insan.

• Şikâyet eden insan.

işka'

• Şikâyet ettirme.
• İntikam alma, öç alma.
• Darıltma, gücendirme.

iştika' / iştikâ'

• (Şekva. dan) Şikâyet etme, şekvada bulunma.

jurnal

• İlk önce gazete ve rapor mânasına kullanılırken sonradan "hükümete ihbar" gibi olan hâdiselere denilmeğe başlandı. İhbar, şikâyet, polis raporu. İnsanı kötüleyerek verilen haber veya rapor. (Fransızca)

meşka / meşkâ

• Şikâyet etmek.

meşku / meşkû

• Şikâyet etmek.

meşküvv

• Kendinden şikâyet olunan.

mübteis

• Mahzun, hüzünlü.
• şikâyet edici, şikâyeti olan kimse.

müsted'a-aleyh / müsted'â-aleyh

• (Da'va. dan) Kendisinden şikâyet edilen kimse.

müşteka / müştekâ

• Şikâyet olunan, kendisinden şikâyet edilen.

• Şikayet olunan.

müşteka-anh / müştekâ-anh

• Kendisinden şikâyet olunan kimse.

müşteki / müştekî / مشتكى / مُشْتَكِي

• Şikâyette bulunan, şikâyetçi.

• Şikayet eden.

• Şikayetçi.

• Şikayetçi. (Arapça)

• Şikâyet eden.

müştekiyane / müştekiyâne

• Şikayet edercesine.

• Şikâyet ederek.

• Şikâyet edercesine, şikâyet eder gibi. (Farsça)

müstemend

• Gamlı, kederli, mahzun.
• Şikâyet eden.

mutazallim

• (Çoğulu: Mutazallimîn) (Zulm. den) Kendisine yapılan haksızlık ve zulümden şikâyet eden, sızlanan.

mutazallimin / mutazallimîn

• (Tekili: Mutazallim) (Zulm. den) Sızlananlar. Kendilerine yapılan haksızlık ve zulümden dolayı şikâyet edenler. Tazallüm edenler.

müteşaki

• Birbirlerine hallerinden şikâyet edenlerin beheri.

müteşekki / müteşekkî / متشكى

• Şikâyet eden, sızlanan, şikâyetçi, teşekki eden.

• Sızlanan, şikayetçi.

• Şikâyet eden; itiraz eden.

• Şikayetçi. (Arapça)

mütezallim

• Şikâyet eden şikayetçi.

sabir

• Tahammül eden, sabreden, bekleyen. Zorluğa karşı göğüs geren, hâlinden şikâyet etmeyip acı ve sızıya katlanan. Belâ ve musibete karşı şikâyet etmeyip Allah'a (C.C.) şükreden.

sabr-ı cemil / sabr-ı cemîl

• Başa gelen belâ ve musîbetten dolayı feryad etmeden, insanlara şikâyette bulunmadan yapılan sabır, gösterilen tahammül.

şaki / şâkî / شاكى / شَاكِي

• Şikâyet eden.
• Ağlayan.
• Hiddetli ve şevketli.

• Şikayetçi, şikâyet eden.

• Şikayetçi. (Arapça)

• Şikâyet eden.

şeka'

• Şikâyet.

şekaya

• Şikâyetler. Memnuniyetsizlikler.

şekevat

• (Tekili: şekve) şikâyetler.

şekva / şekvâ / شكوا / شَكْوَا

• Şikâyet, âciz kaldığını ve zayıflığını haber vermek.
• Su kabının ağzını açmak.

• Şikayet.

• Şikâyet, sızlanma.

• Şikayet, sızlanma. (Arapça)
• Şekvâ etmek: Şikayet etmek. (Arapça)
• Şekvâ eylemek: Şikayet etmek, sızlanmak. (Arapça)

• Şikayet.

şekva eden / şekvâ eden

• Şikâyet eden.

şekva etme / şekvâ etme

• Şikâyet etme.

şekvacı / şekvâcı

• Şikayetçi.

şekvalanmak / şekvâlanmak

• Sızlanmak, şikayetçi olmak.

şekvalı / şekvâlı

• Şikayetli.

şekvaname / şekvâname / şekvânâme

• Şikâyet yazısı.

• Şikâyet mektubu, yazısı.

şekve

• Şikâyet etmek.
• Siyahça oğlak derisi.

şika

• (Tekili: Şekve) Şikâyetler, sızıltılar.

şikayat / şikâyât / شكایات

• (Tekili: Şikâyet) Şikâyetler.

• Şikâyetler.

• Şikayetler. (Arapça)

şikayet / şikâyet / شكایت

• Sızlanma, şikayet. (Arapça)

şikayetname / şikâyetnâme / شكایت نامه

• Şikayet mektubu. (Arapça - Farsça)
• Şikayeti konu alan yapıt. (Arapça - Farsça)

şükat

• (Tekili: şâki) şikâyet edenler, şikâyetçiler.

takahhül

• Şikâyet etmek.

tazallüm

• Bir haksızlıktan sızlanmak. Şikâyet etmek.
• Birinin hakkını veya malını gasbetmek.
• Mazlum olmak.
• Zulmü kendi nefsine isnad etmek.

tazallüm-i hal / tazallüm-i hâl

• Kendine yapılan bir hâlden, hareketten dolayı sızlanmak. Hâlinden şikâyet etmek.

tazallum-u hal / tazallum-u hâl

• Mazlum olduklarını anlatmak, zulme uğradıklarını şikâyet etmek.

teşaki

• (Şekvâ. dan) Birbirinden şikâyet etme.
• Dertleşme.

teşekki / teşekkî

• Şikayet etme.

• (Çoğulu: Teşekkiyât) Şekvada bulunma. Kötü ahvalini ihbar ile şikâyet etme.

• Şikâyet.

teşekki eden / teşekkî eden

• Şikâyet eden.

teşekkiyat

• Şikâyetler.

• Şikayet etmeler.

teşekkiyat-ı firak / teşekkiyât-ı firâk

• Ayrılıktan gelen şikayetler.

tezallüm

• Birisinin zulmünden şikâyet etme.