atardamar

• Tıb: Kanın, kalbden vücudun her tarafına (akciğerlere de) gitmesine yarayan damar. Şiryan.

damar

• t. İstidad. Huy, tabiat, inat.
• İnsan bedeninde kanın dolaştığı yollar, şiryan.
• Irk.
• Toprağın içindeki maden filizleri ve su tabakası.
• Damar veya köke benzeyip bir cismin her tarafına uzanan yollar.
• Mermer ve ona benzer dalgalı şeylerdeki çizgiler.

giryan / giryân / گریان

• Ağlayan. (Farsça)
• Giryân etmek: Ağlatmak. (Farsça)
• Giryân olmak: Ağlamak. (Farsça)

püryan

• (Bak: Biryan) (Farsça)

şerayin

• (Tekili: Şeryân ve Şiryân) Nabız damarları, atar damarlar.

sinepüryan

• (Sinebiryan) Kalbi yanmış, sinebiryan olmuş, çok hasret çekmiş.

vetin

• Kalb damarı. Şah damarı. Şiryan-ı ekber.
• Bel kemiği iliği.