beria

• Akılda güzellik, zekâda ve kıyasette emsalinden üstün olan.

elma'

• (Elmaî) Çok zeki, zekâveti kuvvetli, idrak derecesi üstün olan kimse.

fuhul

• (Tekili: Fahl) Büyük âlimlerin ileri gelenleri. Emsalinden üstün olanlar.

fuhul-i ulema

• İlim ve faziletçe emsallerinden üstün olan âlimler.

fuhul-u ulema / fuhûl-u ulemâ

• İlim ve faziletçe benzerlerinden üstün olan âlimler.

hakim / hâkim

• Hakim, yargıç, hüküm veren, hükmeden, hükümran olan, üstün olan.

ma-fevk

• Üstünü. Üstün olanı.
• Bir şeyin üstü, üst tarafı. Baş.

mütefevvikin / mütefevvikîn

• (Tekili: Mütefevvik) Üstün gelenler, tefevvuk edenler, üstün olanlar.

racih / râcih / رَاجِحْ

• Üstün olan. Kıymetli, faziletli ve itibarı fazla olan.
• Fık: Beyyinatta, bürhan ve delilin tercihinde delili üstün, beyyinesi evlâ ve makbul olan taraf.

• Üstün olan.

resul / resûl

• Yaratılışı, huyu, ilmi, aklı ve her bakımdan zamânında bulunan bütün insanlardan üstün olan ve yeni bir din ile gönderilen peygamber.
• Elçi, haberci.

ser-efraz

• Başını yükselten, yukarı kaldıran. (Farsça)
• Benzerlerinden üstün olan. (Farsça)
• Baş kaldıran. (Farsça)
• Başı dik, alnı açık. (Farsça)
• Haklı ve galib. (Farsça)

serfiraz

• Başını yukarı kaldıran, yükselten. Benzerlerinden üstün olan. (Farsça)

temayüzü

• Üstün olan farkı.

temeyyüz

• Benzerlerinden farklı, üstün olan.

üstad

• (Üstaz) İlim veya san'atta üstün olan kimse. Usta, san'atkâr. Muallim, profesör. Bilgide veya san'atta veya amelde meharetli zât.

• İlimde ve sanatta üstün olan kimse, büyük muallim.